رییس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور گفت: تحریم‌های آمریکا و بحران‌هایی مانند کرونا مانع تمرکز بر موضوع مهم سالمندی و ایجاد زیرساختها در کشور است.
رییس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور با بیان اینکه سالمندترین استان‌های کشور استان‌های گیلان، مازندران، مرکزی، همدان و آذربایجان شرقی هستند، تصریح کرد: در حال حاضر زمان آمادهسازی این زیرساختها است و موضوعاتی مانند تحریم‌ها یا بحران‌هایی مانند کرونا نباید باعث شود که از آمادهسازی زیرساخت‌های حوزه سالمندی غافل شویم.
به گزارش جماران دکتر حسام‌الدین علامه خاطرنشان کرد: در سال ۱۴۲۱ با جمعیت ۲۰ درصدی از سالمندان مواجه خواهیم شد و در این مدت ۲۰ ساله باید در همه حوزه‌‌ها از جمله مسکن، حمل و نقل، فناوری اطلاعات و تکنولوژی‌های جدید زیرساخت‌های لازم را با نگاه آینده پژوهانه داشته باشیم، البته نگرانی که وجود دارد این است؛ تحریم‌های آمریکا و بحران‌هایی مانند کرونا توان ما را از تمرکز بر این زیرساختها و موضوع مهم سالمندی غافل کند و این اهمیت را به این حوزه نداده و زیرساختها را فراهم نکنیم.
علامه با بیان اینکه در حال حاضر حدود ۰.۹ دهم درصد جمعیت سالمندی افرادی هستند که دارای تجرد قطعی بوده و اصلا ازدواج نکرده‌اند، گفت: در حال حاضر براساس برآوردهای صورت گرفته ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر تجرد قطعی در دوره میانسالی داریم.
وی ادامه داد: اگر این جمعیت را بخواهیم با جمعیت حدود ۸۰ هزار نفری که در حال حاضر سالمند تجرد قطعی هستند، مقایسه کنیم متوجه می‌شویم که آمار رشد بسیار زیادی در آینده خواهد داشت و بیش از ۳۰ برابر با تجرد قطعی در ۲۰ سال آینده مواجه خواهیم بود. بنابراین باید در این زمینه برنامه‌های مناسبی را ارائه داد.
رییس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور با اشاره به برنامه‌هایی که باید در این زمینه انجام شود، خاطرنشان کرد: اولین قدم این است که ازدواج در سنین میانسالی و حتی سالمندی را با توجه به ویژگی‌ها و اقتضائات خاص خود نه در یک طرح یک‌جانبه بلکه با یک نگاه همه‌جانبه ترویج کنیم. در حقیقت ازدواج مناسب‌سازی شده برای افراد میانسال و سالمند را دنبال کنیم. باید در این زمینه از مشاوره‌های ازدواج و پروتکل‌های ازدواج برای سنین میانسالی و سالمندی بهره برد. همچنین تسهیلات، اعتبارات و وام‌هایی که برای ازدواج در نظر گرفته می‌شود نیز شامل این سنین شده تا در حقیقت این افراد از حالت تنهایی خارج شوند.
علامه تصریح کرد: فردی که در حال حاضر ۴۰ ساله است و ازدواج نکرده و برنامه‌ای برای ازدواج ندارد در ۲۰ سال آینده که ۶۰ ساله می‌شود و وارد سن سالمندی می‌شود، احتمالا والدین خود را در همین ورود به سن سالمندی از دست داده و ممکن است حمایت اجتماعی که از درون خانواده کسب می‌کرده را از دست بدهد و با مشکلات بسیاری مواجه می‌شود. بنابراین باید به صورت ویژه در این زمینه برنامه‌ریزی داشته باشیم و همانطور که گفتم در درجه اول تسهیل ازدواج و فکر کردن به برنامه ازدواج در دوره میانسالی از مهمترین برنامه‌هایی است که باید به آن بپردازیم.
وی تصریح کرد: دومین مورد که می‌تواند در این زمینه برای جلوگیری از مشکلاتی که در آینده با آن مواجه هستیم، کمک کند، افزایش سمن‌هایی است که به توانمندسازی افراد میانسال و پرکردن اوقات فراغت آنها کمک می‌کنند، به این ترتیب که سالمندان از طریق این مراکز روزانه و انواع سمن‌ها انواع آموزش‌های لازم را در جهت مشارکت اجتماعی و توانمندی دریافت کنند.
علامه ادامه داد: از این طریق سالمندی که تنها زندگی می‌کند، لازم نباشد به مراکز نگهداری سالمندان مراجعه کند و اگر به هر دلیلی نشد، شرایط ازدواج برای او در سن سالمندی فراهم شود از طریق این مراکز روزانه خدمات مورد نیاز سالمند ارائه شود.همچنین باید به افزایش مراکز کال‌سنتر و آنلاین سنتر که خدمات خرید، تعمیرات و مشاوره را به سالمندان آموزش دهد و کمک می‌کنند، سالمند در متن جامعه دوران سالمندی خود را بگذراند، توجه شود.
رییس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور با اشاره به ایجاد خانه‌های کوچک سالمندی گفت: یکی دیگر از موضوعاتی که باید به آن توجه داشته باشیم، خانه‌های کوچک سالمندی است که در بسیاری از کشورهای جهان تجربه شده است. در این خانه‌ها ۵ تا ۱۰ سالمندی که از نظر مسائل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... باهم انطباق دارند، زندگی می‌کنند و فردی براساس استانداردها و پروتکل‌های مشخص یک سری خدمات عمومی را به این سالمندان ارائه می‌دهد و حتی داوطلبان نیز به این خانه‌های کوچک در رفت و آمد هستند و خدمات خرید، آموزش، مشاوره و سلامت و بهداشت را به سالمندان ارائه می‌دهند.
دکتر علامه با بیان اینکه میزان سالمندی در سال‌های گذشته کمتر از ۱۰ درصد جامعه بوده است، تصریح کرد: با توجه به این درصد کم سهم جداگانه‌ای برای حوزه سالمندی در برنامه‌های پنج ساله ما در دستگاه‌ها به صورت جدی مشخص نشده است و ما هنوز آمادگی برای شرایطی که پیامدهای آینده سالمندی و تغییرات جمعیتی است را نداریم، بنابراین معتقدم هنوز فرصت باقی است و همین الان زمان خوبی برای شروع اقدمات مناسب برای ارائه خدمات به سالمندان است.
