اگر می‌خواهیم بر مشکلات عدیده زیست محیطی که حیات مردم و امنیت کشور رابه مخاطره انداخته فائق آییم، باید هرسه قوه اهتمام جدی‌تری درتدوین راهبردها، اجرای برنامه‌های ملی، تنقیح و تدوین قوانین کارآمد و منطبق بر استانداردهای جهانی و ملی و حمایت قضایی موثرتر ازاین عرصه حیات بخش معطوف دارند و راه برای ایفای نقش سخاوتمندانه و بی مزد و منت مردم باز شود.
به گزارش جماران؛ محمدرضا تابش، رییس فراکسیون محیط زیست و توسعه پایدار مجلس دهم، در یادداشتی نوشت: «امسال روز جهانی وهفته محیط زیست را درحالی برگزار می‌کنیم که جهان باویروس کووید ۱۹ وبیماری مرموز کرونا دست به گریبان است و هر روز انسان‌های بی‌دفاع و ناتوان جانشان را براثرابتلای به این بیماری از دست می‌دهند.
گرچه این بیماری فرصتی مهیا کرده تا فشار بر گیاهان و جانوران و عرصه‌های طبیعی که منجربه تخریب گسترده طبیعت می‌شد، کمتر شود، اما تخریب‌های گسترده انسان جانشین خدا در زمین که نقش تکاملی و امانتدار و سازنده خویش را فراموش کرده و همه چیز را برای رفاه خویش می‌خواهد اگر مهار نشود، حیات در محیط زیست با اختلال روبرو خواهد شد و آن زمان هم چندان دور نیست.
«تنوع زیستی؛ فراخوان اقدام به مقابله با انقراض فزاینده گونه ها و تخریب طبیعت» شعاری است که امسال از سوی برنامه محیط زیست سازمان ملل (UNEP) برای روزجهانی محیط زیست انتخاب شده است.
در کشورمان ایران با وجود جفاها و بی‌مهری‌هایی که در حق محیط زیستش روا داشته شده، هنوز در زمره ۲۰ کشور با تنوع زیستی بالا در دنیاست. ضرورت دارد سازمان حفاظت محیط زیست نظارت خویش را نسبت به تدوین و اجرای برنامه‌های راهبردی و اقدام‌های ملی وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها ونهادهای مسئول ومرتبط با این عرصه حیاتی معطوف کرده و دستگاه‌های متولی نیز متعهدانه تکالیفشان را انجام دهند.
حفظ غنای تنوع زیستی در گرو حفظ ذخایر ژنتیکی، شناسایی و حفظ گونه‌های جانوری و گیاهی درمعرض انقراض، تدوین و اجرای راهبردها و برنامه‌های ملی در موضوعات مختلف همچون آب، هوا، خاک، کشاورزی، سکونتگاه‌های انسانی، ارتباطات و مدیریت شهری است که می‌تواند پایداری حیات راتضمین کند، زیرا غذایی که میل می‌کنیم و آب گوارایی که می‌نوشیم و هوایی که استنشاق می‌کنیم درسایه «تنوع زیستی» حاصل می‌شود.
اگر می‌خواهیم بر مشکلات عدیده زیست محیطی که حیات مردم و امنیت کشور رابه مخاطره انداخته فائق آییم، باید هرسه قوه اهتمام جدی‌تری درتدوین راهبردها، اجرای برنامه‌های ملی، تنقیح و تدوین قوانین کارآمد و منطبق بر استانداردهای جهانی و ملی و حمایت قضایی موثرتر ازاین عرصه حیات بخش معطوف دارند و راه برای ایفای نقش سخاوتمندانه و بی مزد و منت مردم بازشود و رسانه‌ها و علم ارتباطات حساسیت‌های مردم را در پاسداشت طبیعت با رویکرد حفظ این سرمایه بین نسلی برانگیزانند و ترویج آموزه‌های علمی و دینی و فرهنگی برای جلوگیری ازتخریب محیط زیست درمدارس، حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌ها مورد اهتمام جدی قرارگیرد، زیرا جهل آسیب زیادی به طبیعت وارد کرده است.
درانتهای این نوشتار پیشنهاد می‌کنم هر ایرانی در روز تنها یک دقیقه وقت خویش را (بامدیریت سرپرست خانوار) انفرادی یا جمعی صرف مقابله با اقدامات مخرب محیط زیست انسانی و طبیعی کند.
نتیجه عملی این پیشنهاد یعنی در مجموع تمامی ایرانیان، در یکسال زمانی معادل ۲۹ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دقیقه، (۴۸۶ میلیون و ۶۶۷ هزار ساعت، یا ۲۰ میلیون و ۲۷۸ هزار روز) معادل ۵۵ هزار و ۵۵۶ سال صرف امور مربوط به محیط زیست و طبیعت کنند که نتیجه آن فائق آمدن برحل بسیاری از مشکلات زیست محیطی ملی و برجای نهادن یادگاری ماندگار مطابق شان و جایگاه تاریخی این ملت پرافتخار درسطح جهان خواهد بود.»
