هاشمی طبا نوشت: آنچه برآیند انتخابات اخیر و مجلس آتی است که از خرداد ماه شکل می‌گیرد، نشان می‌دهد که اگرچه مجلس شورای اسلامی جایگاه مهمی در مناسبات کشور دارد اما از این مجلس نباید انتظار اقداماتی ویژه و منحصر به فرد داشت.
به گزارش جماران، مصطفی هاشمی‌طبا در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: قوه مقننه یکی از مهم‌ترین ارکان کشور به حساب می‌آید. از همین روی جایگاه و کرسی ریاست آن نیز از اهمیت بسزایی برخوردار خواهد بود. اما باید ترکیب و به بیانی دیگر شخصیت دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی را نیز برای تحلیل این جایگاه در نظر گرفت. از دیدگاه من نمی‌توان از یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی انتظار ویژه‌ای داشت.
آنچه برآیند انتخابات اخیر و مجلس آتی است که از خرداد ماه شکل می‌گیرد، نشان می‌دهد که اگرچه مجلس شورای اسلامی جایگاه مهمی در مناسبات کشور دارد اما از این مجلس نباید انتظار اقداماتی ویژه و منحصر به فرد داشت. همین تحلیل از اقدامات آتی مجلس یازدهم باعث می‌شود که جایگاه ریاست آن نیز چندان که باید و شاید همچون دوره‌های پیشین از اهمیت بسزایی برخوردار نباشد.
احتمالا با توجه به شخصیت مجلس یازدهم همچنین شرایط کشور مجلس به عنوان قوه قانون‌گذار اقداماتی معمول انجام خواهد داد، طرح‌هایی به تصویب می‌رساند و لوایحی که از دولت روانه مجلس می‌شود را با درجاتی از تغییرات مصوب می‌کند. در واقع کار قانون‌گذاری را به صورت معمول پیش خواهد برد. در این شرایط نیز نقش ریاست مجلس شورای اسلامی آنقدرها پررنگ نخواهد بود. در واقع به نظر نمی‌رسد که مجلس پیش‌رو در مسائل مهم کشور تاثیرگذار باشد. در این مدت گمانه‌زنی‌هایی در مورد ریاست مجلس یازدهم مطرح بوده است.
از برخی افراد به عنوان کاندیداهای احتمالی کرسی ریاست سخن به میان آمده است و شاید هم در اذهان و افکار عمومی یکی بر دیگری ترجیح داده شده اما این کرسی احتمالا آنچنان که باید و شاید موثر نخواهد بود. مجلس یازدهم با اکثریت مطلق اصولگرا تشکیل می‌شود؛ اصولگرایانی که بخش عمده‌ای از آنان یا بیشتر به لفاظی و سخنرانی مشغول هستند یا به اصولی توام با پرخاش سیاسی اعتقاد دارند. اغلب به مسائل به صورت عمیق ورود نمی‌کنند و با نگاهی سطحی بیش از هر چیز به لفاظی مشغول‌اند.
همچنین به نظر نمی‌رسد که راه‌حلی برای اداره کشور آن هم در شرایط امروز داشته باشند. البته نباید فراموش کرد که زمان حضور علی لاریجانی بر کرسی ریاست مجلس نیز جز در مواردی معدود ملی، کاری از پیش برده نشد؛ چراکه در مسائلی که کشور را تحت تاثیر قرار می‌دهد، گویا نهاد بالادستی چون مجمع تشخیص مصلحت نظام، مجلس را محدود کرده و دست نمایندگان را بسته است. البته شاید این پرسش به وجود بیاید که نبود لاریجانی در راس مجلس باعث بالا گرفتن تنش میان دولت و مجلس خواهد بود که از نظر من به هر حال دولت و مجلس با یکدیگر کنار خواهند آمد هر چند تنش‌هایی نیز در این رابطه ایجاد شود.
