نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران اظهار کرد: شرایط سخت و دشواری را پیشبینی میکنم و فکر میکنم بیش از آنچه که امروز شاهد هستیم از ظرفیتهای تجهیز شده خود را باید برای روزهای سختتر آماده کنیم.
به گزارش جماران؛ نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران گفت: شرایط سخت و دشواری را پیشبینی میکنم و فکر میکنم بیش از آنچه که امروز شاهد هستیم از ظرفیتهای تجهیز شده خود را باید برای روزهای سختتر آماده کنیم؛ روزهایی که فقرا و کم درآمدها بیشترین قربانی را خواهند داشت.
حسن رسولی، نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران، در خصوص توجه به فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی در دوره کرونا و پسا کرونا، اظهار کرد: ویروس کرونا به عنوان یک حادثه طبیعی غیرمترقبه در زندگی همه مردم در سراسر جهان دگرگونی و اختلالهای جدی به وجود آورده است و مانند هر بلای طبیعی دیگری شرایط عمومی زندگی مردم هم در حوزه اقتصادی و هم در سایر حوزهها متاثر از این پدیده وارد فاز جدیدی شده است. اینکه دوره بحران از حیث زمانی تا چه موعدی به درازا خواهد کشید تاکنون مراجع معتبر بینالمللی در گستره جهانی عاجز از این هستد که زمانی را به صورت معین برای نابودی این ویروس اعلام کنند.
وی افزود: طبعاً کشورها و دولتها و ملتهایی که از بنیه کارآمدتر و قویتری در حوزه پیشگیری و درمان از یک طرف و از طرف دیگر در حوزه اقتصادی برخوردارند، در کاهش آثار و عواقب منفی این بلای طبیعی موفقتر هستد و به طور سایر ملل و جوامعی که در مراتب پایینتری هستند متاسفانه باید خسارتهای بیشتری را تحمل کنند؛ به نظر من کشور ما به دلیل تحریمهای ظالمانه طی سالهای اخیر از کشورهای دسته دوم به حساب میآید به این معنا که ما از ضریب آسیبپذیری بیشتری داریم و هم از حیث ابتلا و درگذشت مبتلایان و هم از حیث آثار و پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در این پدیده نسبت به جوامع پیشرفتهتر متحمل خسارات بیشتری خواهیم شد.
این فعال اصلاحطلب بیان کرد: طبعاً مانند هر شرایط بحرانی دیگری متولیان در سه مرحله نسبت به کاهش زیانهای وارده به روح و روان، جسم و جان و اقتصاد مردم وظیفه دارند، اقدام کنند؛ مرحله اول، مرحله امدادی است که در حال حاضر ما در حال طی کردن این مرحله هستیم، طبیعتاً در این مرحله پیشگیری و درمان که تأمین سلامت جان انسانها را هدف قرار میدهد، مرحله اول است. زمانی که این بیماری به اوج خود برسد و سیر نزولی پیدا کند، به طور طبیعی مرحله عادیسازی شروع میشود و سپس باید مرحله سوم که بازسازی آثار و عواقب این بیماری فراگیر است در دستور کار قرار بگیرد.
وی ادامه داد: حکومت و دولت ضمن اینکه متاسفانه از سازمان و مدیریت منسجم مدیریت بحران برخوردار نیست، اما به نظر میرسد حداکثر تلاش را انجام میدهد که متناسب با بنیه و امکانات ملی کشور به خصوص برای اقشار حقوق بگیر و کم درآمد و به ویژه خویشفرمایان اعم از کارگران فصلی، فعالان بخشهای مختلف خدماتی، حوزه حمل و نقل عمومی، کسبه جزء و سایر دهکهای آسیبپذیر کشور قدمهایی را در جهت ارائه خدمات مددکاری و توانبخشی مالی و اقتصادی بردارد اما به طور قطع به دلیل ناکافی بودن منابع مالی در اختیار دولت امکان گستردهتر شدن این چتر حمایتی متاسفانه وجود ندارد.
رسولی گفت: به نظر من در شرایط فعلی علاوه بر انتظاری که از حاکمیت و دولت داریم، در سازمانهای مردم نهاد نیز باید به فکر تجهیز ظرفیتهای اجتماعی امدادی خیرین باشیم. متاسفانه حرکت مثبتی به صورت خودجوش ملاحظه نمیشود.
وی اظهار کرد: شرایط سخت و دشواری را پیشبینی میکنم و فکر میکنم بیش از آنچه که امروز شاهد هستیم از ظرفیتهای تجهیز شده خود را باید برای روزهای سختتر آماده کنیم؛ روزهایی که فقرا و کم درآمدها بیشترین قربانی را خواهند داشت. امیداورم به این شرایط برسیم.