این طلبه با اخلاص و فداکاری برای جلوگیری از خراب شدن روحیه بیماران کرونایی،دوستان جهادگرش و کادر درمانی، غم بی امانش را فرو می خورد، به بیرون از محوطه بیمارستان می‌رود و در گوشه‌ای زانوی ماتم بغل می‌کند و در غم فراق یارش اشک ماتم می ریزد

به گزارش جماران؛ روزنامه خراسان نوشت: در روزهای اخیر تصویر یک طلبه که گوشه حیاط یک بیمارستان سر در گریبان فروبرده و می گرید، بازتاب گسترده ای داشت. این تصویر مربوط به محوطه بیمارستان فرقانی قم است که محل درمان و بستری شدن بیماران کرونایی است و آن فرد، حجت الاسلام محمد مداح طلبه جوانی است که در روزهای گذشته همسر جوان و باردارش به دلیل ابتلا به کرونا در این بیمارستان بستری شده بود و او نیز همراه با سایر گروه های جهادی مشغول خدمت رسانی به بیماران کرونایی بوده است. با این حال، پنج شنبه شب گذشته، همسر این طلبه به دلیل ایست قلبی درگذشت و جنین های او نیز زنده نماندند. این ماجرای تاثربرانگیز در فضای مجازی و رسانه ای بازتاب گسترده ای داشت. به ویژه این که بعد مشخص شد این طلبه برای آن که روحیه بقیه بیمارهای بستری خراب نشود، رفته و در گوشه ای خلوت، بغض اش را در پی از دست دادن همسرش که تازه حدود یک سال بود ازدواج کرده بودند و دوقلوهایی که هرگز ندید، خالی کرده است.

حسین کازرونی فعال توئیتری با انتشار تصویر این طلبه نوشت: «از طلبه‌های جهادگر یکی از بیمارستان‌های قم است. همسر باردارش که در آی‌سی‌یوی همان بیمارستان بستری بوده، از دنیا رفته است. هم خودش و هم نوزادش که هرگز متولد نشد. رفته است یک گوشه خلوت را پیدا کرده و آرام گریه می کند تا روحیه بقیه مریض‌ها خراب نشود.»  حجت الاسلام محمد مداح به خبرگزاری مهر گفته است که از سال ۹۶ به قم آمده و ۱۵ آذر سال گذشته ازدواج کرده و او و همسرش در قم اقوامی نداشتند و غریب بودند.

photo_2020-03-15_03-53-55

بنا بود اسم بچه مان را محسن بگذاریم

باشگاه خبرنگاران نیز درباره این اتفاق تلخ نوشت: «این طلبه با اخلاص و فداکاری برای جلوگیری از خراب شدن روحیه بیماران کرونایی،دوستان جهادگرش و کادر درمانی، غم بی امانش را فرو می خورد، به بیرون از محوطه بیمارستان  می‌رود و در گوشه‌ای زانوی ماتم  بغل می‌کند و  در غم فراق یارش اشک ماتم می ریزد...مهمان خانه ساده اش شدیم. حجت الاسلام محمد مداح اصالتا آذری است، در شهر قم غریب و به قول خودش تنها آشنایشان حضرت معصومه(س) است. داغدار است و دعا می‌کند: هیچ کس داغ فرزند نبیند. هنوز باورش نیست، فرزند شش ماهه اش قبل از این که به دنیا بیاید از دنیا رفته، در مدتی که همسرباردارش در بیمارستان بستری بود، دست از کمک به بیماران کرونایی بر نمی داشت .محمد با بی تابی می گوید: بنا بود اسم بچه مان، محسن باشد. مادر  همسرش هم از اول مجلس گاهی آرام و گاهی بلند، بی بهانه می‌گریست. پدر همسرش می‌گوید: این هجوم ویروس مانند جنگ آمریکا با ماست، ما نباید کوتاه بیاییم.آخر مجلس با روضه حضرت زهرا(س)، مجلس غوغا شد.»

طلبه ها در بیمارستان ها چه می کنند؟

 با این حال حجت الاسلام محمد مداح تنها روحانی نیست که مشغول خدمت به بیماران کرونایی است. این روزها طلاب حوزه های علمیه در کنار دیگر اقشار و نیروهای جهادی با رشادت و از خودگذشتگی وارد کارزاری شدند که کمتر کسی جرئت حضور در این صحنه را دارد. طلاب جوان که در بین آنان افراد فاضل هم کم نیستند، از تی کشیدن کف راهروی بیمارستان تا عوض کردن محل بستری بیماران ابایی ندارند و متواضعانه این کارها را انجام می‌دهند و این همه از خودگذشتگی موجب تحسین بیماران و کادر پزشکی شده است.  به گزارش رکنا، به تازگی ویدئویی از ضدعفونی یکی از شهرها توسط گروه طلاب در فضای مجازی منتشر شده است. سرپرست این گروه خود را خادم مردم می داند و می گوید: «ما به این جا آمده ایم تا جان مان را فدای این مردم کنیم».پیش از این حجت الاسلام محمدهادی شفیعی دبیر انجمن اساتید انقلابی سطوح عالی حوزه علمیه قم که اکنون مسئول کمیته اعزام ستاد بحران حوزوی است، درباره فعالیت هایی که طلاب در بیمارستان ها انجام می دهند به خبرگزاری حوزه گفته بود: «طلبه ها در همه قسمت ها حضور دارند؛ دوستان جهادی ما ابتدا در بخش های عمومی مشغول به کمک رسانی بودند و در آی سی یو و سی سی یو وارد نمی شدند ولی الان به اقتضای نیاز امروز بیمارستان ها، در آی سی یو و سی سی یو هم وارد شده اند و به خدمت رسانی مشغول اند.» وی در پاسخ به این پرسش که  طلبه ها دقیقا چه کاری در بیمارستان انجام می دهند؟ اظهار کرده بود: هر کاری که تصور می کنید در بیمارستان باید انجام شود، عزیزان طلبه و غیرطلبه ما انجام می دهند. از قرص های بیماران که پرستاران روی میز بیمار می گذارند گرفته تا بسیاری از کارهای دیگر. برخی از این بیماران توانایی مصرف این قرص ها را ندارند و بچه های ما کمک می کنند تا بتوانند قرص ها را مصرف کنند.همچنین برخی تنظیف ها، تمیزکاری ها و برنامه های دیگری وجود دارد که قابل بیان نیست و طلاب و فضلا انجام می دهند.

این آخوند آشنا نیست؟!

همزمان خبرگزاری فارس با اشاره به این اتفاق دردناک، در یادداشتی نوشت: «طلبه آذری دل همه مان را سوزاند. همسرش درحالی که دوقلو باردار بود مبتلا به کرونا می شود و از دنیا می رود و او حتی اجازه نداد اشکش مقابل بیماران سرازیر شود تا نکند جهادخدمتش ناتمام بماند. روزها در بیمارستانی که همسرش بستری بود به بیماران کرونایی خدمت می کرد و هرازگاهی از گوشه در اتاق، همسرش را نظاره می کرد و زیرلب برایش ذکر می گفت و دعا می خواند. اما این آخوند آذری آشنا نیست؟ آشناست. او همان است که ابتدای امسال در میان آب بود و پیرمرد اهل سنت سیل زده را بر دوش می کشید یا شعر می خواند و ذکر می گرفت و گِل های تلنبار شده در خانه عروس و داماد لر را جمع می کرد.  به یاد آوردید؟ آشناست. این آخوند همان است که وقتی دختر خانم در حلقه اراذل گرفتار شده بود تاب نیاورد و رگ غیرتش را مقابل تیغ قمه اوباش قرار داد تا ناموس مردم امان یابد...او همان است که سه ماه خانواده را تنها گذاشت و در یکی از روستاهای سرپل ذهاب برای اهل حق کارگری کرد و خانه ساخت...این طلبه از همان طلابی است که هرچه از محرم و نامحرم شنید و طعنه خورد، حتی سربلند نکرد تا از خود دفاع کند.این طلبه آشناست... با نسل جدیدی از آخوندها مواجهیم. با کسانی که علم شان برای عمل شان است. طلبه نسل جدید قیام کرده علیه مشربی است که علم اش برای علم است و حجره و مدرسه. طلبه نسل جدید، طلبه نسل قیام است که می آموزد تا رنگی زند و نقشی کشد. بلند شده است تا بلند کند و قیامش را در قیام دیگران بسازد.طلبه نسل جدید منبرش بر دوش است و خطبه اش در عملش. این طلبه آشناست؛ این طلبه ها آشنا هستند. طلبه نسل جدید، تربیت شده دست انقلاب خمینی اند. راز آشنایی شان این جاست.»

ایستاده در قم

روزنامه وطن امروز نوشت: حمله ویروس کرونا به جامعه ایران که باعث مشکلات بسیاری در کشور شده، پدیده‌های نهانی را نیز در جامعه عیان کرده است؛ پدیده‌هایی که پیش‌تر کمتر به چشم می‌آمد اما حالا همه جامعه آن را حس می‌کند. وحدت و اتحاد اجتماعی برای مبارزه با کرونا، جهاد پزشکان در خط مقدم و همراهی گروه‌های مختلف اجتماعی با نیروهای پزشکی و درمانی تصاویر امیدبخشی را به جامعه مخابره کرد؛ از جمله فعالیت‌های جهادی روحانیون و طلبه‌ها در بیمارستان‌های کشور. در این میان اما حجت‌الاسلام محمد مداح، طلبه جهادگر آذری مقیم قم که در بیمارستان فرقانی این شهر مشغول خدمت داوطلبانه به بیماران کرونایی بود تبدیل به یک نماد شده است؛ مداح که خود در بخش بیماران کرونایی مشغول به خدمت بود، همسر باردارش که در آن بیمارستان بستری شده بود، بر اثر بیماری قلبی و تنفسی به همراه 2 فرزندش دار فانی را وداع گفت. او وقتی خبر فوت همسر و فرزندانش را شنید، بدون اینکه دیگران از این موضوع مطلع شوند از بخش خارج شد و در گوشه‌ای از بیمارستان نشست و گریه کرد؛ تصویری که حالا در رسانه‌ها دست به دست می‌شود و تصویری تراژیک و روضه‌مانند از مظلومیت و مجاهدت این طلبه و دیگر طلاب جهادی را به نمایش گذاشته است. حجت‌الاسلام محمد مداح، طلبه جهادگر بیمارستان فرقانی در گفت‌وگو با «وطن امروز» جزئیات آن اتفاق و آن عکسی را که از او منتشر شده، بیان کرد. متن صحبت‌های وی در این مصاحبه بدین شرح است: بعد از نماز مغرب و عشا بود که دیدم چند بار تلفنم زنگ خورده است، دیدم از بیمارستان بوده، چند بار تماس گرفتم گفتند خودتان بیایید اینجا. رفتم به قسمت آی‌سی‌یو و به من خبر دادند خانمم به همراه فرزندان‌مان آسمانی شده و فوت کرده‌اند. خیلی ناراحت شدم [گریه می‌کند]  چون چند روز بود که بستری بود، نگرانش بودم و با این خبر حسابی ناراحت شدم ولی سعی کردم آرام باشم. یاد فرمایش آیت‌الله العظمی بهجت افتادم که فرمود وقتی کسی از عزیزان فوت می‌کند، آیه استرجاع را بخوانید. «انا لله و انا الیه راجعون» خواندم. وضعیت بیمارستان را که می‌دانید، بیماران کرونایی در آنجا هستند و نه‌تنها بیماران، بلکه پرستاران و کادر درمانی و رفقای طلاب جهادی نیز هستند. مصیبت سنگینی دیده بودم، دیدم اگر گریه و بی‌تابی کنم، حال این عزیزان مخصوصا بیماران کرونایی بدتر و خراب‌تر می‌شود، چون بعضی از آنها می‌دانستند خانمم در آی‌سی‌یو بستری بود. گفتم من الگویم حاج قاسم است که به دل دشمن می‌زد و از مردم دفاع می‌کرد که آنها راحت باشند و ناراحت نشوند، اگر من اینجا گریه و زاری کنم، روحیه بیماران و رفقای طلاب و پرستار به هم می‌ریزد. با اینکه داغ دیده بودم سعی کردم با توکل به خدا، خودم را کنترل کنم. گریه نکردم و با حالت عادی رفتم پیش بچه‌ها که بگویم من امشب حالم مساعد نیست و برای شیفت شب نیستم و یک نفر دیگر را جایگزین کنید، چون واقعا رفقای طلاب جهادی خیلی تلاش می‌کنند و خیلی زحمت می‌کشند. گریه هم نکرده بودم که چشمم خیس باشد تا این عزیزان متوجه بشوند، البته احساس کردم بعضی خبردار شده‌اند. از همه خداحافظی کردم و گفتم باز هم خدمت می‌رسم. رفتم یک گوشه خلوت از حیاط که کسی نبود نشستم. یک روضه حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها در گوشی داشتم، برای خودم گذاشتم و آرام گریه کردم، چون با خانمم قرار گذاشته بودیم اسم پسرمان را محسن بگذاریم ولی...[گریه می‌کند]. یکی از آقایان آن عکس را از من گرفته و منتشر کرده بود. یک نکته‌ای که مهم است و باید عرض کنم این است که این تلاش‌ها و زحمات طلاب جهادی عزیز خوب اطلاع‌رسانی نمی‌شود. واقعا زحمات زیادی برای بیماران می‌کشند ولی متاسفانه آنطورکه باید مردم خبردار نمی‌شوند. این یک امتحان بود که برای بنده پیش آمد و از خدا می‌خواهم به من کمک کند و بنده از همین جا از همه عزیزان و کسانی که از کل کشور به من لطف داشتند و پیام تسلیت دادند تشکر می‌کنم و امیدوارم روح خانمم و فرزندان‌مان با اهل‌بیت علیهم‌السلام محشور باشند.   * وقتی نماینده سازمان جهانی بهداشت شگفت‌زده شد دکتر حامد شفیعی، رئیس بیمارستان فرقانی قم در گفت‌وگو با خبرنگار «وطن امروز» با اشاره به حضور موثر و مثبت طلاب  به عنوان همراه بیمارهای کرونایی در بیمارستان‌های قم گفت: طلاب ما در طول 24 ساعت به صورت 3 شیفت صبح، عصر و شب در بیمارستان‌ها حضور پیدا می‌کنند، آنها در کارهای خدماتی و کمک‌رسانی به بیماران فعال هستند، همچنین در کارهای پشتیبانی و آماده‌سازی تغذیه‌ها نیز فعالیت چشمگیری داشته‌اند. رئیس بیمارستان فرقانی عنوان کرد: با توجه به اینکه حضور طلاب تجربه نشده بود، در روزهای نخست، من از جهات مختلف تحت فشار بودم اما رفته‌رفته همه همکاران دیدند حضور آنها مثبت است، از طرفی ما برای طلاب دوره‌های آموزشی نیز برگزار کرده‌ایم تا بیشتر با خدمات درمانی آشنا شوند. رئیس بیمارستان فرقانی گفت: یکی از مسائل بیماران، مباحث روانی بوده و این در درمان آنها تاثیر دارد، چرا که سیستم ایمنی متاثر از این موارد است. نبود همراه، چالش بزرگی برای بیماران ایجاد کرده بود و وجود طلاب در جهت کمک روحی و امیدبخشی به بیماران مفید و در افزایش انرژی بیماران موثر بود و همین تاثیر خود را در درمان دارویی نیز نشان داد. رئیس بیمارستان فرقانی یادآور شد: از روز نخست، حفظ سلامت و بهداشت پرسنل ما از حساسیت‌های بسیار مهم ما بود، طلاب جهادی نیز از پرسنل ما محسوب می‌شوند، لذا هر آنچه نیاز باشد تا شرایط بهداشتی رعایت شود، برای پرسنل خود چه کادر درمانی، چه طلاب جهادگر عملی می‌کنیم و در این زمینه به هیچ وجه کوتاه نمی‌آییم، چرا که حفظ سلامت پرسنل و طلاب از خطوط قرمز ما محسوب می‌شود و تاکنون هیچ مشکلی وجود نداشته است. شفیعی با بیان خاطره‌ای گفت: بازرسان سازمان جهانی بهداشت اخیرا برای بازدید به بیمارستان ما آمدند که بخش درمان مورد تایید آنها قرار گرفت. در یکی از اتاق‌ها که رفتیم، یکی از طلاب جهادگر در حال کمک به یک بیمار بود، وقتی آن بازرس که از خارج آمده بود فهمید او یک روحانی است، بسیار متعجب شد و بعدا در مصاحبه خود نیز اعلام کرد یکی از مواردی که برایش عجیب بوده، حضور روحانیانی بود که در کنار پرستاران به روند درمان بیماران کمک می‌کنند و برای او بسیار جذاب و جالب بود.   * روایت یک شاهد عینی علی عربشاهی، مسؤول کمیته بحران بیمارستان فرقانی نیز در گفت‌وگو با خبرنگار «وطن امروز» می‌گوید: رابطه همکاران ما با طلاب بسیار صمیمی شده، این عزیزان از صبح که می‌آیند با رعایت نکات بهداشتی کار خود را آغاز می‌کنند. مسؤول کمیته بحران بیمارستان فرقانی بیان می‌کند: مواردی پیش آمده که هنگام کمبود مواد غذایی و آبمیوه، طلاب جهادی به صورت خودجوش این اقلام را با پول خودشان تهیه می‌کنند. انصافا مدیریت آنها به صورت دقیق است. در روزهای اول هیچ چیزی نمی‌خوردند اما چون ما اصرار کردیم که خیرین این اقلام را برای تمام افراد از جمله کارکنان بخش خدمات تهیه کرده‌اند، توانستیم آنها را متقاعد کنیم از امکانات استفاده کنند. عربشاهی یادآور می‌شود: طلاب در بین خودشان نیز همکاری دارند، مثلا اگر یکی از آنها بگوید من امشب کار دارم، دوست طلبه‌اش می‌گوید من به جای تو می‌مانم، تو به کارهایت برس. وی در حالی که از بزرگی کار طلاب جهادی در بیمارستان بغض می‌کند، با بیان خاطره‌ای می‌گوید: من روزی از یکی از همکاران خود درباره رفتار طلاب سوال کردم، گفت این عزیزان بهترین رفتار را با بیماران دارند. به خانم سالخورده می‌گویند مادر آب می‌خواهی برایت بیاورم، آن پیرزن در جواب می‌گوید خیلی ممنون مادرجان، خیر از جوانی‌ات ببینی. مسؤول کمیته و دبیر بحران بیمارستان فرقانی با اشاره به شرایط طلاب عنوان می‌کند: با توجه به اینکه بعضی طلاب ما در ماه رجب معمولا روزه هستند، افطار خود را در بخش باز می‌کنند و دوباره مشغول خدمت می‌شوند. عربشاهی اظهار می‌دارد: طلاب جهادی علاوه بر کمک کردن مخلصانه، هیچ حاشیه‌ای نداشته‌اند. من هنوز ندیده‌ام داخل بخش بروم و بیماران از آنها گلایه داشته باشند، بلکه همگی از آنها رضایت کامل داشته و متشکر هستند. وی ادامه داد: این طلاب در هیچ یک از امور پزشکی دخالتی ندارند و تمام دستورات همکاران ما را به صورت مخلصانه به انجام می‌رسانند و پرسنل ما طلاب را جزئی از خود می‌دانند و حاضر به انتقال آنها به بخش‌های دیگر نیستند.   * انجام غسل و کفن فوتی‌های کرونایی توسط طلاب برادر و خواهر حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسن زمانی، مسؤول دفتر سیاسی و اجتماعی حوزه‌های علمیه در گفت‌وگو با خبرنگار روزنامه «وطن امروز» با اشاره به فعالیت جدی، پیگیر و خستگی‌ناپذیر کمیته‌های ششگانه ستاد حوزوی بحران و حوادث غیرمترقبه اظهار داشت: در حال حاضر 300 تن از طلاب و روحانیون در کمیته نخست که کمیته اعزام حوزویان برای عیادت بیماران است در 3 شیفت 8 ساعته به فعالیت می‌پردازند. وی افزود: الحق و الانصاف طلاب و روحانیون ما با فعالیت‌های شجاعانه و جهادی خود در امر مقابله با کرونا، درخشش بسیار خوبی داشتند که این مساله بخوبی نشانگر فداکاری و پیشگامی سربازان حضرت ولیعصر(عج) است که در جریان عیادت بیماران و همراهان بیمار، اولین گروه کمک‌کننده در بیمارستان‌ها همین طلاب و حوزویان بودند و از آن سو در جریان تجهیز متوفیان تنها گروهی بودند که با شجاعت وارد میدان شدند و به خدمت‌رسانی پرداختند. وی ابراز داشت: برخی از کسانی که در کمیته تجهیز شرعی متوفیان حضور پیدا کردند، از اساتید برجسته حوزه علمیه قم هستند به طوری که در بخش خواهران نیز حتی شاهد حضور مخلصانه همسر یکی از علمای برجسته قم بودیم که همه اینها، صحنه‌های زیبایی از خدمت‌رسانی طلاب را نشان می‌دهد. مسؤول دفتر سیاسی و اجتماعی حوزه‌های علمیه همچنین گفت: از روز دوم و سوم تجهیز و تدفین بیماران کرونایی که دوستان طلبه ما وارد عمل شدند، احکام شرعی به طور کامل نسبت به آنها به اجرا درآمده، با این حال از آنجا که از نظر بهداشت، امکانات غسل فراهم نبود، تیمم بدل از غسل انجام می‌شد اما بعد از اینکه امکانات غسل فراهم شد، به طور کامل تمام متوفیان توسط عزیزان روحانی غسل داده می‌شوند.

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
57 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.