نشنال اینترست در گزارشی به بررسی سیاست خارجه ترامپ در قبال ایران پرداخت.
به گزارش جماران، ترامپ برای اعمال فشار بر ایران از برجام خارج شد. در واقع یکی از انگیزه‌های اصلی وی برای این خروج، فشارهای اسرائیل در این زمینه بود.
دولت ترامپ پس از خروج از توافق هسته‌ای خواهان توافقی بهتر شد اما هرگز جزئیات این توافق را مطرح نکرد. دولت ترامپ همواره بر کارآمدی فشار بر ایران تاکید کرد اما در اواسط سال ۲۰۱۹، شکست‌های فشار بر ایران آشکار شد. دیگر صبر ایران به پایان رسیده بود جهان شاهد اقدامات تدریجی ایران برای کاهش تعهدات در قبال برجام بود. تهران به تدریج فعالیت هسته‌ای خود را برای فشار بر ایالات متحده و دیگر طرف‌ها برای رفع تحریم‌ها افزایش داد. ترامپ یکی از اهداف فشار بر ایران را کاهش نفوذ تهران در منطقه می‌داند اما پس از افزایش فشارها بر تهران در سال ۲۰۱۸، هیچ تغییری در فعالیت‌های منطقه‌ای ایران دیده نشد.
پس از اعمال فشار بر ایران، تهران دیگر چیزی برای از دست دادن نداشت. سران ایران بیان کردند که اگر این کشور نتواند نفت خود را صادر کند، دیگر تولیدکنندگان نفت هم قادر به صادرات نفت خود نخواهند بود. می‌توانیم نتیجه بگیریم افزایش تنش‌ها و اعمال نگران‌کننده ایران همگی ناشی از سیاست ترامپ است.
این در حالی است که ترامپ هم در پی اعمال تغییراتی بر‌آمد، جان بولتون اخراج شد. بولتون مانع برخورد مصالحه آمیز ترامپ با ایران بود. ترامپ همچنین از تلاش‌های «امانوئل مکرون» استقبال کرد.
ایران تا کنون پیشنهاد مذاکره با ترامپ را نپذیرفته است و معتقد است که ترامپ برای مذاکره باید تحریم‌ها را بردارد. اما ایرانیان امکان مذاکره با ترامپ را رد نمی‌کنند.
ترامپ و ایران هر دو خواهان توافق آن هم در آینده‌ای نزدیک هستند. باید بدانیم بدون توافقی مانند برجام، ایران به تلاش برای از سرگیری برنامه هسته‌ای ادامه می‌دهد.
اگر پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۰ هیچ توافقی میان آمریکا و ایران صورت نگیرد، احتمال توافق در دولت بعدی بیشتر است؛ با آمدن یک نامزد دموکرات بر سر کار و بازگشت آمریکا به برجام، کمی از اعتماد از دست رفته احیا خواهد شد.
