علی ربیعی: امیدی به تصویب FATF ندارم

به گزارش جماران، «علی ربیعی»، سخنگوی دولت، روز یک‌شنبه از خبرگزاری برنا بازدید کرد. وزیر اسبق تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت روحانی ضمن دیدار و گفت‌وگوی صمیمانه با اعضای تحریریه برنا و پاسخ به خبرنگاران سرویس‌های خبری این خبرگزاری، با خبرنگاران برنا به گفت و گو نشست.

متن گفت و گو علی ربیعی به شرح زیر است:

با توجه به اینکه مهلت ایران در FATF  روبه پایان است و با عدم تصویب این لوایح، ایران به لیست سیاه می‌رود همچنان در مجمع شاهدیم که یک‌سری افراد وابسته به دولت‌های پیشین با دیدگاه خود مخالف تصویب FATF هستند. آیا این افراد عواقب نپیوستن ایران به لیست سیاه را قبول می‌کنند؟

دچار عدم فهم و عدم درک مشترک نسبت به منافع ایران هستیم. فارغ از اینکه منافع ملی را چه شاخص‌هایی دنبال می‌کند گاهی وقت‌ها بحث‌هایی می‌کنند که ریشه آن سیاسی است و نمی‌خواهند که بگویند، سیاسی است و شروع به بحث در مورد تکنیک‌های موضوع، FATF می‌کنند. در رابطه با FATF دو تفکر شکل گرفته که ناب نیست.

موضوع FATF در برخی موارد با تفکرهای سیاسی و رقابتی گره خورده است. اگر این تفکر بر اساس داده‌های بسیار مشخص باشد، می‌توان درباره آن بحث کرد و به تفاهم رسید. این افراد در دولت قبل درباره مواد مخدر و مریدا را امضا و فراتر از مواردی که در پالرمو هست جلو رفتند. در مورد FATF افرادی که الان مخالف هستند، نامه زدند و موارد آن موجود است.

نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که برخی موارد در این دولت حرام و برای دولت‌های دیگر مباح است. فارغ از اینکه سخنگوی دولت باشم، احساس مسئولیت اجتماعی دارم، در جامعه زحمت کشیدم، خوب یا غلط، خرابکاری شده یا هرچه بوده، به هر حال صادقانه کار کردم و به عنوان یک شخص صحبت کردم. یک‌سری از این افراد خودشان دنبال آن بودند و نمی‌خواهم جزئی‌تر وارد شوم و چالش جدید ایجاد کنم. یک استدلال غلط دارند که می گویند آب که از سر گذشت چه یک وجب چه ده وجب! این چه استدلالی است؟ می‌گویند در شرایط تحریم آمریکا هستیم و پیوستن به FATF چه فرقی می‌کند؟ این اصلا استدلال درستی نیست.

حال که به برنا آمدم، فرصت غنیمتی است که به این موضوع بپردازم. شما پول به یک مربی فوتبال نمی‌توانستید بدهید! وقتی استراماچونی می‌خواست پول بگیرد وحشت داشت که به نام ایران پول دریافت کند. این یعنی چه؟ الان آمریکا آدم‌ها یا شرکت‌ها را تحریم می‌کند ولی درصورت نپیوستن به FATF، حدود 80 میلیون جامعه ایرانی تحریم می‌شوند یعنی برای ساده‌ترین کار که مثلا یک ایرانی بخواهد برای بچه‌اش پول بفرستد دچار مشکل می‌شویم. مخالفان با تفکر خود 80 میلیون ایرانی را در معرض تحریم می‌برند. این استراتژی آب چه یک وجب و چه ده وجب، استراتژی غلطی است. اگر کسی زیر آب دارد خفه می‌شود نمی‌گوید چرا در بالای استخر خفه شوم، بگذارید بروم و ته آب خفه شوم، نه این‌طور نیست بلکه تلاش می‌کند تا خود را نجات دهد.

یکی از مهم‌ترین مواردی که در رابطه با FATF بیان می‌کنند این است که می‌گویند ما فعالیت‌های انقلابی‌مان لو می‌رود. حتی یک وقتی به طور افراطی و به دروغ می‌گفتند، یعنی قاسم سلیمانی را تحویل بدهیم! این تفکر غلطی است یعنی چه، قاسم هویت ایرانی ماست. چه بحث‌های بچگانه‌ای را مطرح می‌کنند. مگر روس‌ها که پذیرفتند، فعالیت‌های بین‌المللی ندارند یا چینی‌ها و حزب‌الله بخشی از دولت لبنان است، همگی FATF را اجرایی می کنند.

این مسائل به اعتقاد من مطرح نیست و کارهایمان انسان‌دوستانه است. فکر می‌کنم این استدلال‌های تکنیکی که انجام می‌دهند، باید بالاتر و در بحث فلسفی‌تر مورد بررسی قرار بگیرد. امیدی ندارم و به شخصه تصوری ندارم که درباره FATF بتوانیم به نتیجه برسیم. شاید این دیدگاه وجود داشته باشد که ما مسکوت می‌گذاریم و تصویب نمی‌کنیم و در لیست‌ سیاه هم قرار نمی‌گیریم و یک مهلت دیگر می‌گیریم. همچین بحث‌هایی مطرح می‌کنند اما اگر در لیست سیاه رفتیم چه اتفاقی می‌افتد؟ اگر ایران بخواهد از لیست سیاه بیرون بیاید، باید اسرائیل  رأی بدهد.

 به هر حال فکر می‌کنم به اندازه کافی اتمام حجت شده، یادداشتی نوشتم و گفتم حقوق‌دانان برجسته، مدیران کشور و اقتصاددان‌ها می‌گویند نپیوستن به FATF به مصلحت ما نیست. همه اینها دلسوز هستند اینها از شما (مخالفان) بیشتر دلسوز نباشند کمتر از شما هم دلسوزی ندارند. به هر حال نمی‌دانیم خدا کمک کند و کار خداست که بتوانیم در این زمینه به نتیجه برسیم.

در زمینه تحریم‌ها، انگار بگوئیم خرمشهر را اشغال و آبادان را محاصره کردند. بعد ما بگوئیم آثار اشغال خرمشهر را باید برطرف کنیم، یعنی چه؟ از خرمشهر صادرات و واردات می‌شود، گمرک را عوض کنیم؟ یا باید بگوئیم کل خرمشهر را آزاد کنیم. تحریم هم همین است. تحریم یک جنگ بی صداست. جنگ علیه 80 میلیون ایرانی است. در تحریم باید زیست تحریمی را دنبال کنیم. تحریم  یک ظلمی است علیه کشور و ملت،  باید آن را بشکنیم منتهی تبلیغ می‌کنند که شکستن تحریم به این معناست که یک وادادگی ایجاد شده است. چه وادادگی ایجاد شده؟

آقای روحانی، رئیس‌جمهور، 20 سال در شورای عالی امنیت ملی نماینده رهبری بوده است. او در مجمع بوده مگر روحانی از بیرون نظام آمده است؟ بقیه آدم‌ها از کجا آمدند؟ اینها همه آدم‌هایی از درون نظام و سیستم هستند. موضوع تحریم در چالش عدم فهم مشترک رفته و ما نباید زیست تحریمی را بپذیریم. قطعا بیرون از فضای تحریم زندگی کردن به معنای بسته شدن و وادادگی و به اسارت بردن کشور نیست و  حتی از اسارت در آوردن، است.

آیا FATF در شورای عالی امنیت ملی بررسی می‌شود؟

یکی از گزاره‌ها این است که می‌گویند ارجاع شود به شورای عالی امنیت ملی. من نمی‌دانم چه سرنوشتی برای FATF در پیش است زیرا حرف‌های مختلف زده می‌شود.

ارزیابی شما از سفر رئیس جمهور به ژاپن چیست؟

معمولا ژاپنی‌ها، فرانسوی‌ها و روس‌ها و خیلی از کشورهای دیگر حتی همسایگان خودمان مثل پاکستان و عراق پیام‌های انسان‌دوستانه دارند و مایل هستند در ارتباط با ایران و آمریکا میانجی‌گری کنند تا منطقه از حالت بغرنج در بیاید. فرانسه و ژاپن در میان کشورهای اروپایی و کشورهای پیشرفته آسیایی در این زمینه پیش‌گام، بودند.

هنوز اطلاعاتی از مذاکرات ندارم اما قطعا پیشنهاداتی داشتند و این پیشنهادات بررسی می شود. مواضع ما روشن است و حتما بر اساس همان مواضع جلو می‌رویم. هیچ پیشنهادی  را رد نخواهیم کرد و هر پیشنهادی که مطرح باشد متکی بر اصولی که قبلا تفاهم شده در سطح عالی در کشور مبتنی بر این اصول، بررسی و جلو می‌رویم.

آقای ربیعی! استان‌های جنوبی کشور به‌ویژه شهرهای استان خوزستان با مشکلات عدیده‌ای مواجه شده‌اند؛ دولت چه برنامه‌ای برای رفع این مشکلات دارد؟

مشکلات شهرهای جنوبی کشور مانند اهواز به دلیل شهرسازی نامناسب و مشکل فاضلاب در گذشته است. خوشبختانه در برنامه‌های شهری استان‌های جنوبی بودجه‌ریزی‌هایی داشته‌ایم که تا اندازه‌ای به پیشبرد اقدامات کمک کرده است. با اشاره به اینکه حجم بارندگی‌ها و از طرفی ساخت ناقص فاضلاب‌ها از بدو تاسیس اهواز باعث گستردگی این اتفاقات شد، در این مورد با پیشنهاد دولت و با اذن رهبر معظم انقلاب، بودجه‌ای از صندوق توسعه ملی اختصاص داده شد. قرار است مشکل آب گرفتگی استان‌های جنوبی کشور امروز (دیروز) در هیات دولت مطرح شود و به امید خدا اگر این بحث امروز (دیروز) به اتمام رسید، نتایج آن را تا آخر امشب (دیشب) اعلام خواهیم کرد.

قرار بود کولبرها بیمه شوند اما گویا وزارت کار در این خصوص مخالفت‌هایی دارد. آیا برنامه‌ای برای رفع این مشکل وجود دارد؟

وزارت کار این موضوع را رد نکرد بلکه قرار بر این شد سهمی از بیمه کولبرها را خود دولت و بخش دیگر را خود کولبرها برعهده بگیرند. مسئولیت بیمه کولبرها را، بیمه روستائیان عشایر برعهده گرفته و گمان می‌کنم تاکنون تعدادی از سمت سردشت و پیرانشهر بیمه شده‌اند. برای اینکه این موضوع تسری پیدا کند سالانه باید از محل هدفمندی یارانه‌ها این پول تامین شود اما به دلیل مشکلاتی که در تامین بودجه در سالیان اخیر به ویژه سال آینده داریم، اصل این موضوع حل نشده باقی مانده است. بیمه کولبرها مانند بیمه عشایر، ارزان بوده و کولبرها می‌توانند خودشان را بیمه کنند چراکه این کار برای آن‌ها بسیار مفید خواهد بود. پیگیری بیمه کولبرها از سمت خبرگزاری برنا انگیزه‌ای شد تا به شخصه این موضوع را پیگیری کنم.

اراده‌ای برای رفع مشکلات کولبرها وجود دارد؟

به نظر من باید تبلیغات در زمینه بیمه کولبرها افزایش پیدا کند تا متعاقبا میزان استقبال کولبرها بیشتر شود. موضوع دیگری که در ارتباط با کولبرها مهم است و نیازمند ساماندهی بیشتر در زمینه بازارچه‌های مرزی و تامین معاش آن‌هاست. تا مادامی که شرایط اشتغال مبتنی بر صنعت راه نیفتاده به ناچار معاش‌های وابسته به بازرگانی گسترش پیدا می‌کند. اما از آنجایی که بازارهای غیررسمی همواره با مخاطراتی همراه است، هرچه تعداد بازارچه ها را گسترش می دهیم و افراد را ثبت نام می‌کنیم باز هم تعداد دیگری اضافه می‌شوند. من فکر می‌کنم باید مسائل مربوط به کولبران را منطقی و قاعده‌مند پیش ببریم. در دولت حتی به این موضوع اندیشیده‌ایم که در تعداد و بخش‌های مشخص به کولبران گاری دستی داده شود. یعنی در مسیرهای مشخص کول را تبدیل به گاری کنیم. مشکل اصلی تولید امروز کشور قاچاق در لوازمی همچون پارچه، سیگار، لوازم خانگی و غیره است. در موضوعات اقتصادی، دفاع از تولید، اشتغال جوانان کردنشین کشور و معیشت از جمله موضوعات پیچیده‌ای است که باید برای آن راه کارهای درستی ارائه شود. به شخصه متاسفم بابت آسیب‌های جسمی کولبران. بسیاری از کولبران رنج دیده و دست و پایشان را در این راه داده‌اند که این موضوع ما را عمیقا ناراحت کرده است اما باید دانست حل برخی از مسائل پیچیدگی خاص خود را دارد و شاید برخی از اتفاقات انگیزه مضاعفی را در دولت ایجاد کند تا طرح هایی منطقی‌تری داشته باشیم و خطرپذیری این کارها را پائین بیاوریم.