استاد و مدرس حوزه علمیه با اشاره به اینکه ما دین را برای زندگی میخواهیم و دین برای جنگیدن و کشت و کشتار نیامده است، گفت: اصل اولیه این است که تا جایی که راه صلح، گفتوگو، مذاکره، مناظره، بحث علمی و فکری وجود دارد باید این راهها را برویم.
به گزارش جماران؛ یک استاد حوزه معتقد است که در سیره پیامبر و ائمه بحث، گفت و گو و صلح مقدم بر جنگ و نزاع است و مذاکره را ارجح بر تنش با دیگر کشورها دانست.
آیت الله محسن غرویان استاد و مدرس حوزه علمیه، درباره سه کلید واژه سیاست رضوی، رحمت محمدی و صلح حسنی که رئیس جمهور در سخنرانی خود در هیات دولت به آن اشاره کردند، با بیان اینکه اسلام از ریشه «سلم» به معنای صلح است و مسلمان یعنی کسی که اهل سلم، صلح و آرامش است، گفت: طبیعت انسان با صلح و همزیستی و آرامش بیشتر سازگاری دارد تا جنگ کشتار و از بین بردن و درگیری، هیچ کسی را در کره زمین پیدا نمیکنید که طبع و فطرتش از جنگیدن کشتن و از بین بردن همنوع خودش یا حتی حیوانات باشد.
وی ادامه داد: بنابراین اصل فطری و عقلایی هم این است که زندگی مسالمتآمیز روی کره زمین داشته باشیم و جنگیدن بر خلاف فطرت و طبیعت است. در فقه ما هم بر اساس روایات و آیات قرآن مانند «ادخلوا فی السلم کافه»، تاکید شده است که هم در سلم، صلح و آرامش داخل بشوید و واژه «کافه» به معنی جمیعا هست که تاکید بر همه دارد که همه انسانها، ملل، ادیان و فرقههای مختلف دینی و مذهبی را دعوت کرده که در کنار هم زندگی کنند.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: اختلاف و تفاوت خواست خداوند است به هرحال ادیان رنگها، جوامع و زبانها مختلف هستند و این اختلاف یک امر تکوینی و الهی است و باید جوامع مختلف ادیان مختلف پیروان مذاهب مختلف با حفظ اختلافی که دارند بتوانند در کنار هم زندگی کنند ما در سیره پیامبر و ائمه هم داریم که اگر همسایه مسیحی و یهودی هم دارید با آن به گونهای زندگی کنید که آنها از اسلام خوششان بیاید؛ مادامی که ضرری نمیزنند و موجب اذیت و آزار نیستند، برای خودشان عقایدی دارند.
وی اضافه کرد: پیامبر هم فرمود «لکم دینکم ولی الدین»، به مشرکین گفت شما دین خودتان را دارید و من دین خودم را، تا مادامی که دو انسان با افکار مختلف ضرری به یکدیگر نمیزنند و هر کس به عقیده خودش زندگیاش را میکند ما نباید وارد درگیری و جنگ بشویم و صلح و صمیمیت را به هم بزنیم.
غرویان با اشاره اینکه هرگاه مساله صلح حسنی مطرح میشود، بحث استقامت و شهادت حسینی در مقابل آن قرار داده میشود، درباره اینکه چگونه میتوان این دو را در شرایط تحریمی امروز با هم داشت، گفت: وقتی امام حسین (ع) در مقابل عمر سعد و یزید و عبیدالله قرار گرفت، گفت به من اجازه بدهید به مدینه بروم و زندگی خودم را داشته باشم؛ یعنی امام حسین طالب و شروع کننده جنگ نبوده است و وقتی در مقابل دشمن قرار گرفت گفت بگذارید من برگردم به شهر خودم مدینه و شما هم زندگیتان را بکنید. آنها اجازه ندادند و امام حسین را وادار به جنگ و مبارزه کردند.
وی افزود: بنابراین این برداشت غلط است که بگوییم راه امام حسین جنگطلبی بود، راه دیگری در مقابل امام حسین وجود نداشت و دشمن تنها گزینه جنگیدن را، تحمیل کرد.
این مدرس حوزه با اشاره به اینکه ما دین را برای زندگی میخواهیم و دین برای جنگیدن و کشت و کشتار نیامده است، گفت: اصل اولیه این است که تا جایی که راه صلح، گفتوگو، مذاکره، مناظره، بحث علمی و فکری وجود دارد باید این راهها را برویم.
به گفته وی آنچه که از اسلام به دست میآید این است که ما دوگونه میتوانیم دشمن را در مقابل خودمان فرو بیاوریم یک راه زور فیزیکی است و راه دیگر هم ضربه فکری است.
غرویان ادامه داد: ما میتوانیم از راههای فکری برویم بحث و گفتوگو کرده و خودمان را ارائه کنیم و کاری انجام دهیم که دشمن از نظر شخصیتی و حقوقی در دنیا بیآبرو شود همین کاری که ما اکنون انجام دادایم.
وی یادآور شد: آمریکا با خروج از برجام واقعاً مفتضح شده است چون خیلی از کشورهای دنیا آمریکا را توبیخ کردند که چرا قرارداد بستید و بعد از آن خارج شدهاید، بنابراین بحث بر سر این نیست که ما در برابر آمریکا ذلیل شویم بلکه آمریکا یا کشورهای ابرقدرت را با منطق در گفتوگو، مناظره در پیش دنیا خوار و ذلیل میکنیم.
وی تصریح کرد: چرا از این راه نرویم و همیشه بخواهیم با جنگ بگوییم شما را ذلیل کردهایم آن ذلتی واقعا پایدار و ارزشمند است که با منطق گفتوگو و استدلال و برهان حقوقی و روشن باشد که همه دنیا حق را به ما بدهند.
این استاد حوزه بیانکرد: ما کشوری هستیم که میخواهیم از انرژی هستهای برای اهداف صلح آمیز از جمله تولید برق، پزشکی و غیره استفاده کنیم این حرف را میتوانیم در دنیا مطرح کنیم و بگوییم چرا ما نباید از این انرژی استفاده کنیم در همه دنیا وجدانهای بیدار هستند که آن را قبول میکنند.
وی تاکید کرد: معنای مذاکره و گفتوگو با آمریکا و اروپا یا هر کشوری این نیست که ذلت را بپذیریم بلکه ما عزت فکری و آقایی منطق خودمان را میتوانیم به اثبات برسانیم و این بر برخورد فیزیکی، جنگ و کشور را دائماً در حالت تنش و جنگ نگه داشتن مقدم است.