این سازمان باید به صورت شورایی اداره شود و تحت نظارت هم قرار بگیرد، اما طیف های مختلف جامعه در این رسانه جایی ندارند. این رسانه برای مردم است نه گروهی خاص. همه آنانی که در چارچوب نظام فعالیت می کنند حق دارند تا نماینده ای در صداوسیما داشته باشند. این افراد باید حرف بزنند و آرای خود را منعکس کنند. این مساله در صداوسیما وجود ندارد.
به گزارش جماران؛ «محسن غرویان» در گفت و گو با روزنامه آرمان ملی می گوید: صدا و سیما مملو از تناقض است و از مدار اعتدال و انصاف خارج شده است. این روزها مخالفان دولت می گویند که نحوه تخصیص بودجه به صداوسیما منوط به گزارش نمایندگان رئیس جمهور در شورای نظارت بر صداوسیما شده است. آنان این مساله را دستاویزی برای برپایی هیاهو و کوبیدن دولت کرده اند.
جای خالی وحدت رویه به شدت حس می شود. با تمام این اتفاقات سوال اساسی این است که آیا وقتی نهادی مبلغی را آن هم از بیت المال برای انجام فعالیتی خاص به نهادی دیگر می دهد، حق نظارت بر نحوه هزینه کرد آن را ندارد؟ سوال دیگر این است که آیا این رسانه توجهی به افکار و گروه های گوناگون ملی و اسالمی دارد؟ به سراغ آیت ا... محسن غرویان، عضو هیات علمی دانشگاه و استاد حوزه رفتیم تا این موضوع را بررسی کنیم.
این روزها رئیس جمهور روی اصل ۱۷۵ قانون اساسی تاکید ویژه ای کرده است. به نظر می رسد نهادها و سازمان هایی وجود دارند که از نظارت شانه خالی می کنند. این موضوع از نظر اسلامی و حقوقی چگونه است؟
من فکر می کنم به طور کلی به نظارت و مشورت و همفکری بهای چندانی نمی دهیم. مشاهده کنید که یک مجلس شورای اسلامی داریم، یک شورای نگهبان داریم و یک مجمع تشخیص مصلحت نظام؛ با این حال، در عمل شورایی عمل نمی کنیم بلکه گویا از بیرون فکرهایی القا و تحمیل می شود. شاید ظاهری مبنی بر دموکراسی و عمل شورایی داشته باشیم،
ولی در باطن نیز باید رویکردی که مطلوب چنین ظاهری است، با جدیت بیشتری پی گرفته شود. صدا و سیما در این زمینه مشکلاتی بیشتر دارد. این سازمان باید به صورت شورایی اداره شود و تحت نظارت هم قرار بگیرد، اما طیف های مختلف جامعه در این رسانه جایی ندارند. این رسانه برای مردم است نه گروهی خاص. همه آنانی که در چارچوب نظام فعالیت می کنند حق دارند تا نماینده ای در صداوسیما داشته باشند. این افراد باید حرف بزنند و آرای خود را منعکس کنند. این مساله در صداوسیما وجود ندارد. شاهد خط و خطوط خاصی هستیم که در صداوسیما تعقیب می شود. بنابراین، نظارت حتما لازم است و صداوسیما هم باید به صورت شورایی اداره و حتی نظارت شود.
صداوسیما در سال های اخیر رویه ای را در پیش گرفته است که گروهی آن را وابسته به اقلیتی خاص می دانند و گروهی دیگر هم اعتقاد دارند صداوسیما در تلاش برای جذب حداکثری افکار و آرای مردم است. شما به عنوان استاد حوزه و دانشگاه این رسانه را چگونه ارزیابی می کنید؟
شبکه های مختلف صداوسیما تفاوت هایی با یکدیگر دارند. شبکه چهارم سیما فرهنگی است، ولی شبکه های دیگر به مسائل فرهنگی توجه چندانی ندارند. مشکل اساسی صداوسیما این است که با ملت همراهی نمی کند. مردم بودند که رئیس دولت و نمایندگان مجلس را انتخاب کردند، با این حال، خط و خطوط صداوسیما در برابر رای اکثریت ملت است. برخی به ماهواره ها پناه برده اند و حتی اخبار روزمره را از کانال های خارجی دنبال می کنند! مردم باید به رسانه ملی اعتمادی بیشتری داشته باشند. این مشکل بزرگی است که گریبان ما را گرفته است. رسانه ملی باید انعکاس صدای ملت باشد. نکته مهم دیگر به انتخاب کارشناسان در مسائل فرهنگی و سیاسی و علمی برمی گردد.
آنان یک خط خاصی را دنبال می کنند؛ درواقع، صداوسیما از مدار اعتدال و انصاف خارج شده است. این رسانه باید از همه خطوط سیاسی دعوت به عمل آورد نه اینکه افراد خاصی را بیاورند و به آنان هم حرف های خودشان را دیکته کنند. گاهی جهت صحبت را هم تعیین می کنند.
با توجه به صحبت های شما باید بررسی کنیم تا ببینیم صداوسیما تا چه میزان بر مدار فرهنگ اسلامی- ایرانی می چرخد.
این مسائل نسبی است؛ با این حال، صدا و سیما مملو از تناقض است. این رسانه درباره چادر و حجاب صحبت های خاصی می کند ولی در تبلیغات بازرگانی از پوشش دیگری بهره می برد. این مسائل برای مردم باعث ایجاد تناقض می شود. آنان باید صاف و پوست کنده درباره مسائل صحبت کنند. اگر غیر از این باشد، این امر باعث از بین رفتن اعتماد مردم می شود. صداوسیما در حوزه صداوسیما در مسائل فرهنگی خالی از وحدت رویه است. این رسانه مملو از تناقضات شدید فرهنگی است.
