دولت روحانی یک سال سخت را پشت سر گذاشت و حالا کم کم با اعمال مدیریت خود بر عرصه اقتصادی کشور نشانه هایی از ثبات و آرامش نسبی مشاهده می شود. برخی همچون احمد توکلی اما این اتفاق را کافی نمی دانند و انجام اقدامات دیگری را از سوی دولت انتظار دارند.
دولت روحانی یک سال سخت را پشت سر گذاشت و حالا کم کم با اعمال مدیریت خود بر عرصه اقتصادی کشور نشانه هایی از ثبات و آرامش نسبی مشاهده می شود. برخی همچون احمد توکلی اما این اتفاق را کافی نمی دانند و انجام اقدامات دیگری را از سوی دولت انتظار دارند.
مشروح گفتگو با احمد توکلی را در ادامه بخوانید.
****
*سال گذشته با خروج آمریکا از برجام، اوضاع اقتصادی را در حوزه های مختلف نابسامان شد، در آن مقطع خیلی ها معتقد بودند زمام مدیریت امور از دست دولت در رفته است و حتی برخی پیشنهاد می کردند که دولت استعفا دهد؛ حالا اما وضع تغییر کرده و یک ثبات نسبی را در حوزه های مختلف اقتصادی شاهد هستیم، آیا دولت روحانی در کنترل و مهار آثار تحریم های آمریکا توانسته موفق عمل کند یا خیر؟
اگر فقط این مسئله را درنظر بگیریم تا اندازه ای توانسته است ولی مسائل داخلی دیگری وجود دارد که این زحمات و آثار را خنثی می کند. چون عمده مسائل داخلی است و تحریم همچون کاتالیزور عمل می کند بنابراین برای مقاومت جلوی تحریم باید نگاه به داخل تغییر کند وگرنه زحمات دولت ثمر کافی نمی دهد. دولت امروز زحمت می کشد، تدبیر می کند، مذاکره می کند، با طرف های خارجی دعوا می کند و هر آنچه که از دستش برمی آید انجام می دهد اما اشتباهاتی که در داخل مرتکب می شود وضع را خراب می کند. بازار ارز را می گویند ثبات پیدا کرده، حتی مدتی است که قیمت ها سیر نزولی دارد اما دولت به مردم نمی گوید تصمیمش چیست؟ قیمت کنونی ارز در سه برابر قیمت قبل از بحران به تعادل رسید، آثار این اتفاق بسیار کوبنده و ضدتولید است و قدرت خرید مردم را به شدت کاهش داده است. کسانی که تمکن مالی داشتند سرمایه خود را به ارز، سکه و خانه تبدیل کردند یا از کشور بردند. در مقابل عموم مردم که پس انداز، ملک و خانه نداشتند بیچاره شدند. در مجموع قیمت ارز ثبات پیدا کرد اما در نقطه ای که قابل دفاع نیست.
*آیا دولت برای دو سال آینده نقشه راه دارد؟
مثل دولتی که برنامه و نقشه راه ندارد کار می کند چون استراتژی در کار دولت مشاهده نمی شود و اقدامات مکملی را که باید انجام دهد، انجام نمی دهد. وقتی رکود شدید تورمی ایجاد می شود همه دولت ها حتی کشورهای سرمایه داری به داد مردم شان می رسند. آمریکا سال 1939 در آغاز جنگ جهانی دوم اجرای کوپن غذا را تصویب کرد. افراد تحت پوشش کوپن غذا متناسب با رونق و رکود کشور کم و زیاد می شدند. الان آمریکا به افراد تحت پوشش در قالب کوپن غذا کارت های هوشمند می دهد. در سال 2013 که اوج آثار بحران 2008 بود آمریکا 47 میلیون و 636 هزار آمریکا کوپن غذا می گرفتند.
*اما خیلی ها مخالف بازگشت کوپن به اقتصاد کشور هستند.
کوپن چیست که تابو شده است؟ کسانی مخالف کوپن هستند که شکم‌شان سیر است. 747 هزار نفر در طول سال گذشته شاغلانی بودند که بیکار شدند. زندگی شاغلان بیکار شده با جوانی که کار گیر نیاوردند خیلی تفاوت می کند، این گروه عموما هزینه خانواده، مسکن و قسط و وام دارند. بیکاری برای چنین کسانی مساوی با بیچارگی است، حتی اشکنه هم نمی توانند بخورند چون پیاز و سیب زمینی گران شده است. اگر به وضعیت زندگی این افراد رسیدگی نشود بعد از مدتی به علت سوءتغذیه شیوع بیماری ها در این گروه افزایش و درصد عقب ماندگی و محرومیت از آموزش در بچه های فقرا روز به روز زیادتر خواهد شد. این اتفاق ظلم است. ما انسان و مسلمان هستیم. برخی می گویند کوپن بد است و بازگشتش منجر به کمونیسم می شود اما من معتقدم کمونیسم هم شود باید این کار را بکنیم. کوپن یک تجربه عقلایی بشر است که آمریکا مهد سرمایه گذاری دنیا هم این کار را انجام می دهد.
*به نظر شما در دولت هم هماهنگی لازم بین رئیس جمهور و معاون اول وجود دارد؟
آقای معاون اول، آقای نوبخت و آقای زنگنه موافق هستند.
*گفته می شود بین آقای روحانی و آقای جهانگیری اختلاف نظر و حتی بدبینی نسبت به یکدیگر وجود دارد، به نظر شما این مسئله روی عملکرد دولت اثرگذاشته است؟
اگر رئیس جمهور با معاون اول و یاری دهنده اول خود رابطه خوبی نداشته باشد یا بلعکس اینکه معاونت نمی شود بلکه منازعه است و حتما اتفاق بدی است. امیدوارم چنین اختلافاتی در دولت نباشد.
*برخی معتقدند «دولت با این دست فرمانی که دارد پیش می رود به سال 1400 نمی رسد» نظر شما چیست؟
ممکن است بماند و ناموفق بماند و مردم بیشتر آسیب ببینند. امیدوارم دولت بماند و موفق شود. دولت باید یکسری سیاست ها و برخی همکارانش را تغییر دهد، چون برخی همکاران دولت ضعیف هستند و این‌کاره نیستند.
