نویسنده العرب نوشت: روشن است که بدون پاسخ ماندن سرنگونی پهپاد آمریکا و دستیابی به این نتیجه که هیچ کس خواهان جنگ نیست و همچنین رسیدن به این نتیجه که قدرت بازدارندگی آمریکا رو به افول است، ایران را بار دیگر به قدرت نمایی ترغیب کرد و این به معنای موفقیت طرف ایرانی در آزمایش اراده حریف است.

به گزارش جماران، «خطاب ابودیاب» در مطلبی تحت عنوان «تزلزل توافق هسته ای با ایران و تلاشهای فرانسه» نوشت: سرنگونی پهپاد آمریکایی و رسیدن به این نتیجه که قدرت بازدارندگی آمریکا رو به افول است، بار دیگر ایران را  به قدرت نمایی ترغیب کرد و این به معنای موفقیت طرف ایرانی در آزمایش اراده حریف، انجام هر آنچه می خواهد و نحوه رفتار در ماههای آتی در امر دل بستن به پایداری تا انتحابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا می باشد.

ابودیاب با ادعای اینکه تلاش ایران برای توقیف نفتکش انگلیسی آخرین قسمت سریال حوادث گذشته در آب های خلیج (فارس) محسوب می شود، در ادامه نوشت: از همین جا مشخص می شود که پاسخ آمریکا به سناریوی «جنگ جدید تانکرها»، تلاش برای ایجاد نوعی ائتلاف بین المللی برای تامین امنیت روند ناوبری  است.

وی در ادامه نوشت: بر شدت تنش ها در پرونده ایران کاسته نمی شود و اعمال سیاست لبه پرتگاه به معنای آن نیست که ما در برابر آرامش پیش از طوفان قرار داریم؛ زیرا علی رغم تهدید ناوبری بین المللی، آغاز کاهش تعهدات ایران در توافق هسته ای و افزایش فشارهای آمریکا برای اعمال تحریم های حداکثری، شاهد دل بستن اورپا به کاهش تنش ها هستیم و در این زمینه تلاش های فرانسه برای جلوگیری از خارج شدن اوضاع از کنترل قابل اشاره است اما موفقیت این تلاش ها با عدم تمایل تهران برای مذاکره با دولت آمریکا بدون توقف جنگ اقتصادی تصادم داشته است و اقدامات ایران برای کاهش تعهدات برجامی، بر دشواری موفقیت این تلاش ها می افزاید.

نویسنده ادامه داد: بدتر این است که در مقابل نبود  جایگزینی برای طرح واشنگتن برای بحران سوریه موسوم به «طرح باء»، تهران نوعی راهبرد پیچیده را در پیش گرفته که ترکیبی از مانور دیپلماسی و اشاره به جنگ را شامل می گردد؛ راهبردی که  باعث از بین رفتن اعتبار دولت دونالد ترامپ می شود بنابراین مأموریت میانجی گری برای خروج از بحران کنونی آسان نیست.

نویسنده با اشاره به اینکه تحلیلگران معتقدند که توافق هسته ای با ایران موسوم به «برجام» توافقی دوجانبه میان آمریکا و ایران با پوشش بین المللی و ناشی از تصمیم دولت اوباما برای دستیابی به آن از طریق کانال های ارتباطی مخفی با تهران بود و می توان گفت که این توافق پس از خروج آمریکا از آن و کاهش تعهدات ایران در دو ماه اخیر، از مرگ تدریجی رنج می برد بنابراین به نظر می رسد تلاش برای احیای آن ماموریتی دشوار و چه بسا غیرممکن است، یادآور شد: مشکل این است که محافل ایرانی برجام را بهترین توافق و توافقی ایده آل برای منابع ایران می دانند در حالی که واشنگتن قائل به وجود ناخالصی هایی در آن است و به دنبال مذاکره برای ایجاد توافقی کاملا جدید است و قدرت های اروپایی هم با آمریکا همراهند هرچند که در روش دستیابی به این هدف با آن موافق نباشند.

نویسنده با اشاره به اینکه فرانسه برای میانجی گری میان دو طرف دست به کار شده و امانوئل ماکرون برای دومین بار مشاور خود را به تهران فرستاد که این موضوع پس از دیدار ترامپ و ماکرون در حاشیه نشست اوزاکا و تمایل آمریکا برای رسیدن به راه حلی مسالمت ّآمیز برای خروج از بحران با ایران بدون وقوع درگیری صورت گرفت، یادآور شد: با توجه به صراحت اهداف تصمیم گیرندگان در واشنگتن و تهران، دیپلماسی فرانسه طرح جامعی برای از سرگیری گفتگوی دوجانبه یا چند جانبه در این زمینه ندارد و ناظران اوضاع می گویند که تلاش دیپلماسی  مشاور ماکرون و سفیر فرانسه در واشنگتن، برآن است تا روی ایده «مذاکرات سه جانبه میان آمریکا- اروپا و ایران و پرداختن به همه پرونده ها بدون هیچ گونه پیش شرط» مانور دهند بر این پایه که تهران هیچ گونه اقدام دیگری برای نقض توافق هسته ای انجام ندهد و آمریکا هم از شدت محدودیت های اقتصادی بکاهد و معافیت های جدیدی را برای فروش نفظ ایران صادر کند اما تا این لحظه طرح فرانسه مورد استقبال هیچ یک از طرفین قرار نگرفته است.

وی یادآور شد: موافقت ایران با مذاکره با آمریکا تا زمان عدم رفع تحریم های نفتی دشوار است و اساسا دولت ترامپ آماده توقف آن تحریم ها نیست. از همین رهگذر، تهران برای تحقق  دو هدف اقدام به تحرکات خود در آب های خلیج(فارس) می کند: اول اینکه به آمریکا و متحدان اروپایی اش بگوید که ایران تنها کشوری نیست که بهای راهبرد فشار حداکثری آمریکا را خواهد پرداخت و دوم دستیابی به نفوذ بیشتر در صورت بازگشت این کشورها به میز مذاکرات است.

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.