کاظم غریب آبادی تصریح کرد: برنامه هسته ای ایران منحصراً برای مقاصد صلح آمیز است، همانگونه که مکرراً توسط آژانس نیز تایید شده است. این برنامه مطابق با نیازهای ایران و برنامه های توسعه کشور ادامه خواهد یافت. غنی سازی نیز جزئی لاینفک از این برنامه است، همانگونه که حق هر کشور دیگر عضو معاهده عدم اشاعه می باشد. این حق توسط یک کشور داده نشده که بخواهد آن را پس بگیرد.
به گزارش جماران؛ کاظم غریب آبادی، سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان های بین المللی در وین در نشست فوق العاده شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، تصریح کرد که سیاست خارجی و رفتار آمریکا مشحون از تناقض و دوگانگی است.
به دنبال درخواست آمریکا برای برگزاری جلسه فوق العاده شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی جهت بررسی اقدامات اخیر ایران در کاهش تعهدات برجامی خود، این نشست امروز (چهارشنبه، مورخ ۱۹ تیرماه) در مقر این سازمان در وین برگزار شد. غریب آبادی در این نشست، به ایراد سخن پرداخت که متن کامل آن به شرح زیر است:
خانم رئیس، آقای معاون مدیرکل، عالی‌جنابان، همکاران محترم
هیات من، گزارش منتشره توسط مدیرکل آژانس را ملاحظه نمود. در حالی که از مدیرکل و کارمندانش برای کار حرفه ای آنها تشکر می کنم، مایلم تا مواضع جمهوری اسلامی ایران را به شرح ذیل برای ثبت در سوابق بیان کنم:
۱. در واقع، این یک طنز تلخ می باشد که این جلسه با درخواست ایالات متحده آمریکا برگزار می شود، همان رژیمی که وضعیت کنونی، نتیجه رفتار غیرقانونی تهدیدآمیز آن می باشد. لازم به ذکر است که تحولات اخیر هیچ ارتباطی با موضوعات مرتبط پادمانی و چارچوب مأموریتی شورای حکام ندارد. موضوعات مرتبط با اجرای برجام، در سازوکارهای تعیین شده آن مورد مشورت قرار خواهند گرفت.
۲. سیاست خارجی و رفتار آمریکا، مشحون از تناقض و دوگانگی است که بی اعتمادی را افزایش داده و بی اعتباری را برای آن به ارمغان داشته است. این حقیقت که ایالات متحده که از برجام خارج شده و از هیچ تلاشی برای نابودی آن دریغ نداشته، خواستار برگزاری این نشست شده تا درخواست اجرای همان توافق را داشته باشد، یکی از برجسته ترین نمونه های این تناقض می باشد.
۳. ایالات متحده آمریکا نه تنها قطعنامه شماره ۲۲۳۱ (سال ۲۰۱۵) شورای امنیت سازمان ملل را نقض و به طور یکجانبه از برجام خارج و از همه تعهداتش ذیل آن سرباز زد، بلکه بی امان، دیگران از جمله دولت های مستقل و موجودیت های خصوصی را مورد فشار، قلدری و ترس قرار داده تا همان کار را انجام دهند.
۴. فقط در طول یکسال گذشته، ایالات متحده آمریکا برخلاف حقوق بین الملل، ۲۰ مورد تحریم های فراسرزمینی عمده را علیه کشور من اعمال نمود. در همین زمان، ایالات متحده رئیس کل سابق بانک مرکزی ایران را تحریم نمود، همه مجوزهای عمومی که بواسطه تعهدات ذیل برجام صادر شده بود را ابطال نمود؛ مجدداً تمام تحریم هایی را که با توجه به تعهدات برجام لغو شده بود، از جمله در بخش نفت و گاز، برقرار نمود؛ بیش از ۷۰۰ فرد و نهاد از جمله آنهایی که به واسطه تعهدات برجام رفع تحریم شده بودند را تحریم نمود؛ بخش مس، آلومینیوم، فولاد و آهن ایران را تحریم کرد؛ بخش پتروشیمی را نیز تحت تحریم قرار داد که تمامی اینها سبب رنج ناعادلانه مردم عادی شده است.
۵. این تحریم ها، به ویژه تحریم های اعمالی بر سیستم بانکی و مالی، حتی بر فعالیت های انسان دوستانه نیز سختی و مشقت وارد نموده، چه برسد به روابط تجاری عادی. تحریم ها، دسترسی به محصولات ضروری داروخانه ای و پزشکی را محدود نموده و از انتقال کمک های انسان دوستانه در زمان فاجعه جلوگیری کرده اند. ناتوانی سازمان های بشردوستانه و ایرانیان خارج از کشور جهت انتقال کمک های خود به ایران در طول سیل های اخیر، نمونه ای آشکار از این واقعیت می باشد. ایالات متحده حتی دستور موقت مشخص شده توسط دیوان بین المللی دادگستری در سوم اکتبر ۲۰۱۸ را اجراء نکرد و در عوض، تحریم های یکجانبه بیشتری را علیه ایران اعمال و وضعیت را در ضدیت با دستور دیوان، وخیم تر نمود.
۶. لازم به گفتن نیست که ایالات متحده آمریکا در خط مقدم اعمال تحریم های یکجانبه فراسرزمینی می باشد و جهت تحمیل خواسته های خود بر دیگر دولت ها، از هیچ تلاشی برای متوسل شدن به تحریم های تجاری، اخلال در جریان های سرمایه گذاری و مالی، مسدود نمودن دارایی ها، و منع مسافرت، دریغ نمی کند. آمریکا که به عنوان پلیس خودخوانده جهانی عمل می کند، در حال پایمال نمودن هرگونه حقوق و هنجار بین المللی است. این رفتار غیر قانونی، نه مشروع بوده و نه حقوقی، و نباید توسط جامعه بین المللی مورد پذیرش واقع شود. با توجه به پیامدهای قابل پیش بینی و هزینه بر تحریم ها، باید به آنها به عنوان یک سلاح و ابزار تجاوز نگریست. تحریم های اقتصادی برخلاف اهداف و مقاصد حقوق بشری بوده و در حقیقت، تنبیه دسته جمعی مردمان عادی هستند و بایستی به عنوان جنایت علیه بشریت تلقی گردند.
۷. ایالات متحده نه تنها از اجرای کامل تعهدات دیگران جلوگیری کرد، بلکه همچنین مانع اجرای تعهدات ایران ذیل این توافق از جمله از طریق لغو معافیت های هسته ای گردید.
۸. ایالات متحده همزمانی که خواستار مذاکره است، به قول خودش سیاست "فشار حداکثری" را اتخاذ و اجراء نموده است، که یک نشانه دیگر رویکرد دوگانه آن می باشد. ظاهراً، این دولت هنوز متوجه فرهنگ ایرانی که تهدید، گستاخی و فشار را نمی پذیرد، نشده است. ایالات متحده بایستی سیاست محکوم به شکست فشار، تهدید و تحریم را رها نماید.
۹. در همین زمینه، قرار دادن نام مقام معظم رهبری ما و اعلام قصد آمریکا برای تحریم نمودن وزیر امور خارجه ایران که برجام را که جزء اصلی قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت می باشد، مذاکره نمود و آژانس بواسطه این قطعنامه، مأموریت راستی آزمایی و صدور گزارش دارد، بیشتر به عنوان یک اقدام سیاسی توسط آمریکا می باشد، با این حال نشان از سردرگمی و رفتار غیرطبیعی آمریکا دارد.
۱۰. این تمایل دیگر آزاری آمریکا برای استفاده از تحریم های غیرقانونی یکجانبه به عنوان یک ابزار اعمال زور علیه دولت های مستقل و نهادهای خصوصی و اعمال تروریسم اقتصادی بر آنها، بایستی پایان یابد.
۱۱. تمامی موارد ذکر شده فوق در حالی رخ داده است که ایران حداکثر خویشتن داری و صبر را اعمال نموده و به طور کامل، تعهداتش ذیل برجام را که از طریق ۱۵ گزارش مدیرکل آژانس تائید شده، اجراء کرده است. به علاوه، برخلاف ایالات متحده آمریکا، جمهوری اسلامی ایران مسئولانه عمل نموده و به سازوکارهای حل اختلاف متمدنانه مندرج در این توافق، از جمله مفاد آن درخصوص جبران وضعیت که منجر به نشست وزیران کمیسیون برجام در ششم جولای ۲۰۱۸ شد، متوسل شده است.
۱۲. در بیانیه کمیسیون مشترک وزیران، وزرا صریحاً تائید کردند که "برداشتن تحریم ها، که شامل مزایای اقتصادی برآمده از آن نیز می شود، بخش اساسی برجام را تشکیل می دهد و بر تعهد خود برای یافتن "راه حل های عملی به منظور حفظ عادی سازی روابط تجاری و اقتصادی با ایران"، تاکید کردند. متاسفانه، عمدتاً به علت جلوگیری، اختلال و خرابکاری دائم ایالات متحده آمریکا، هیچ نتیجه عملی مهمی به دست نیامده، و موضوعات برآمده از خروج یکجانبه آمریکا، حل نشده باقی مانده است.
۱۳. بنابراین، جهت برقراری مجدد توازن از دست رفته طولانی مدت در تعهدات متقابل برجامی، هیچ انتخابی برای جمهوری اسلامی ایران به جز احقاق حق خود ذیل مفاد برجام در مورد جبران وضعیت، به ویژه تحت بندهای ۲۶ و ۳۶ باقی نماند. جمهوری اسلامی ایران حتی در انجام این کار، با تدبیر و دور اندیشی عمل نمود تا زمان بیشتری را برای دیپلماسی و تلاش های با حسن نیت ارائه کند، و اقدامات جبرانی خود را به ترتیب به موعد اجراء گذاشت. در این مرحله، این اقدامات شامل تعهدات مرتبط با پادمان ها، اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی، و همکاری ما با آژانس نشد؛ ضمن اینکه باید توجه داشت دو مورد آخر مستقیماً نتیجه برجام می باشند.
۱۴. مایلم تاکید کنم تصمیم ایران در تطابق کامل با برجام می باشد و بدین منظور اتخاذ شده تا از برجام در برابر رفتارهای مخرب آمریکا و قصور اتحادیه اروپا / سه عضو اروپایی آن در برداشتن هرگونه گام موثر برای اجرای تعهداتشان ذیل برجام و اقداماتی که بعد از خروج غیرقانونی آمریکا و شروع جنگ اقتصادی علیه مردم ایران انجام گردید، محافظت کند. به اعضای اروپایی برجام و اتحادیه اروپا توصیه می کنیم تا به جای ابراز نگرانی از اقدامات ایران برای اعاده تعادل به برجام، از اقدامات آمریکا ابراز نگرانی کنند.
۱۵. جمهوری اسلامی ایران مصمم است تا حمایت خود از برجام را با حسن نیت و در جوی سازنده تا زمانی که همه طرف ها به طور کامل تعهداتشان را رعایت می کنند، ادامه دهد. جمهوری اسلامی ایران آماده است تا اجرای کامل برجام را متناسب با اجرای تعهدات توسط همه طرفین حاضر در برجام و آنهایی که در کمیسیون مشترک از هشتم می ۲۰۱۸ (مربوط به خروج یکجانبه آمریکا از توافق) اتخاذ شد را از سر بگیرد.
پاسخ به برخی ادعاها
۱. برخی ادعاهای بی پایه و اساس و نامرتبط تکراری از سوی برخی هیات ها مطرح شد که هیات من به آنها و با جزئیات دقیق، در نشست های پیشین پاسخ داد. از آنجا که آن ادعاها مرتبط با دستورکار این مجمع نیست، قصد ندارم پاسخ ها را تکرار کنم. اما، مایلم این حقیقت را تاکید کنم که تکرار ادعاها و اتهامات بی پایه و اساس، به آنها به طور سحرآمیزی اعتبار نمی بخشد.
۲. مایلم یکبار دیگر تکرار کنم که برنامه هسته ای ایران منحصراً برای مقاصد صلح آمیز است، همانگونه که مکرراً توسط آژانس نیز تایید شده است. این برنامه مطابق با نیازهای ایران و برنامه های توسعه کشور ادامه خواهد یافت. غنی سازی نیز جزئی لاینفک از این برنامه است، همانگونه که حق هر کشور دیگر عضو معاهده عدم اشاعه می باشد. این حق توسط یک کشور داده نشده که بخواهد آن را پس بگیرد.
۳. ما یک توصیه خیلی ساده به همسایگانمان به ویژه عربستان و امارات داریم: به جای مطرح نمودن موضوعات غیرمرتبط در این مجمع برای رسیدن به اهداف سیاسی، سعی کنید تا کسر حداقلی از تدابیر شفافی که ایران در برنامه هسته ای خود اجراء می کند را نسبت به برنامه های هسته ای خود اعمال کنید. ما به ویژه به آنها توصیه می کنیم تا به طور کامل و جامع، سیستم های راستی آزمایی آژانس را بپذیرند و قتل عام مردم بی گناه در یمن را نیز متوقف کنند.
۴. در مورد رژیم اسرائیل، باید اعتراف کنم که کلمات از توصیف ریاکاری این رژیم ناتوان هستند. وقتی رژیم اسرائیل در مورد پایبندی به مکانیزم های عدم اشاعه صحبت می کند، شبیه این است که یک مافیا در مورد پایبندی به قوانین مبارزه با جرایم سازمان یافته صحبت می کند. رژیمی که عضو هیچیک از رژیم های خلع سلاح و عدم اشاعه نیست، تمامی انواع سلاح های کشتار جمعی را توسعه داده، بارها به همسایگان خود تجاوز کرده و خون مردم بی گناه فلسطین را ریخته است، در موقعیتی نیست تا دیگران را موعظه نماید.
۵. من اینجا به دنبال تدریس و موعظه روابط بین الملل نیستم؛ با این حال، اجازه بدهید تا چند موردی را که ممکن است ما را به فهم مشترک درباره ماهیت واقعی رفتارهای آمریکا در سراسر جهان هدایت کند، عنوان نمایم:
- این ایالات متحده آمریکا است که سلاح های هسته ای دارد و به بهانه تضمین امنیت ملی آن را به کار برد، و تهدید به استفاده از آن به عنوان یک جنگ افزار می کند؛
- این ایالات متحده است که مانع طولانی مدت در ایجاد منطقه عاری از سلاح های اتمی در خاورمیانه بواسطه پشتیبانی پیوسته از رژیم صهیونیستی بوده است؛
- این آمریکاست که افراطی گری و تروریسم را در منطقه خاورمیانه ایجاد و پشتیبانی کرد؛
- این آمریکاست که بیشترین تحریم های یکجانبه علیه دیگران را به عنوان اخاذی سیاسی تحمیل نمود؛
- این آمریکاست که به سادگی برای اهداف سیاسی، به تعدادی از کشورها در سراسر جهان تجاوز کرد؛
- این آمریکا است که از طریق دخالت های مستقیم و یا غیر مستقیم، برخی نظام های سیاسی در سراسر جهان را سرنگون کرد؛
- این آمریکاست که تاکنون بزرگترین تامین کننده سلاح به مناطق ناپایدار مختلف، به ویژه به دیکتاتورها و با هزینه قربانی نمودن به اصطلاح ارزش های خود بوده است؛
- این آمریکاست که صدها پایگاه نظامی در سراسر جهان دارد، از جمله از طریق استقرار سلاح های هسته ای راهبردی؛
- این امریکاست که حضور نظامی در خلیج فارس دارد، هزاران مایل دورتر از سرزمین خود، که تنش ها را بر می انگیزد و سبب بی ثباتی می گردد؛
- این آمریکاست که منزوی شده است، در حالی که جامعه بین المللی ضمن رو یکجانبه گرایی و سیاست تحریمی آن، از چندجانبه گرایی حمایت می کند.
اینها همه یک نگاه اجمالی به زندگی واقعی ما است، در حالی که در آن طرف ماجرا، ایران هرگز به دنبال دستیابی به سلاح های کشتار جمعی نبوده؛ ایران قربانی استفاده از چنین سلاح هایی است؛ هرگز به هیچ کشوری از زمان تاریخ به وجود آمدن آمریکا حمله نکرده است؛ هدایت کننده اصلی ثبات در منطقه هست؛ قربانی تروریسم دولتی و غیر دولتی بوده است؛ و در خط مقدم مبارزه با تروریست قرار دارد.
