ممکن است برخی جوانان، از دختران برازنده و گرامی یا پسران عزیز و ارجمندمان هنوز برخی هنجارها را به درستی نیاموخته یا در اثر طغیان عواطف و احساسات که مقتضی این سن و سال است، لغزش‌هایی کوچک داشته باشند.
به گزارش جماران، روزنامه اطلاعات نوشت:
آنان فرزندان همه ما هستند و کدام فرزندی است که خطا نکند و بر اثر اشتباهاتش تجربه نیندوزد و اصلاح نشود. این جوانان بزهکار نیستند، تنها شورمند و حساس هستند و به دلیل فقدان یا تنگنای فضاهای مناسب برای تفریح و ورزش و فراغت، گاهی در پارکها و شوارع عام، هیجانی بروز می‌دهند یا جلوه‌ای می‌فروشند. جلوه و خودنمایی نیز محصول طغیان و بلوغ انسان است و با تذکر و پیشگیری و آموزش مناسب، و نهایتاً با نهی از منکر و توضیح مستدل قابل رفع است.
با این توضیحات، امیدوارم برخوردهای سنجیده و زیبای نیروی انتظامی، بتواند مرز میان خشونت و قانونگرایی، سرکوب و اقناع عمومی را به خوبی مراعات کرده و پاسدار امنیت، قانون و حامی رضایت عموم مردم باشد. پلیس برآمده و فرزند ملت است و با نیروهای دیگر به کلی تفاوت دارد. مردم با دیدن پلیس باید احساس آرامش کنند. به این فرزندان برازنده و قدرتمند افتخار کنند و آنان را پشت و پناه خود بدانند. تنها بزهکاران و تبهکاران و سوء‌استفاده‌گران و جانیان باید از پلیس بترسند و اگر کسی تصور می‌کند خشونت یا ارعاب با مردم عادی می‌تواند نقشی در اصلاح جامعه و بهبود نظم و قانون داشته باشد، سخت به خطا می‌رود.
نکته دیگر آن که با توجه به فضای گرم و گرمای خفقان آور و هوای آلوده تهران و دیگر کلان‌شهرها، رواست به زمانبندی کارها و بسیاری از مشاغل و تمایلات خانواده‌ها برای گذار و گشت و دیدار و خرید امثال ذلک تجدید نظری صورت گیرد. مسأله‌ای که به عنوان زیست شبانه در نظر گرفته و مطرح شده، موضوع چند خانواده مرفه شمال شهری نیست که به سبک لاس وگاس به دور دور با پورشه و مازراتی و بنز و بی‌ام دبلیو می‌پردازند و در کافه و کازینو وقت بگذرانند. موضوع خانواده‌های متوسط و حتی فقیر و حاشیه‌نشین و صدها و هزارها ـ بلکه میلیونها ـ شغل و تجارت و مغازه و کسب و کار دیگر است و این ایام گرم و طاقت فرسا، نمی‌تواند زمان و فضا و شرایط مناسبی باشد. باید توسع و تساهل ذهنی داشت و شرایط دشوار زندگی مردم و کسبه و جوانان را به درستی مورد توجه و ارزیابی قرارداد. می‌دانیم که شرایط ایران دشوار هست اما امنیتی و نظامی نیست و مردم ایران همواره سختی‌ها را پشت‌سر نهاده و از گذرگاه‌های دشوارتر هم عبور کرده‌اند. لذا چه لزومی دارد که دایره محدودیت‌ها را دائماً تنگ‌تر کنیم و در فضاهای واقعی، شرایط حقیقی و دنیای مجازی فقط دیوار بکشیم و محدودیت ایجاد کنیم و فیلترینگ بسازیم!
اگر شرایط خاص و ویژه‌ای هم پیش آید، مردم ایران خود پیشگام خواهند بود و به جان و دل به کمک دولت و نظام خواهند آمد و در حفظ حریم وطن و امنیت ملی خواهند کوشید. زیست شبانه، اینک تنها گریز از گرما و مقابله روانی اکثریت مردم میهن برای گذر از شرایطی دشوار است، شرایطی دشوارتر از جنگ، و آخرین سخن آنکه اگر تغییرات مزبور ضروری است، مجریان نباید خود دست به اقدام بزنند، بلکه مجلس قانونی بگذارد و ادله و استدلالهای قانع کننده را به موکل، یعنی ملت ایران گزارش دهد. اگر نه شورای امنیت ملی ابلاغ کند و توضیح دهد. نمی توان با یک دو بخشنامه، چنین موضوعات حساسی را به کل جامعه و نظام حیات اجتماعی و روابط پیچیده مردم، تسری داد.
