عدم اجرای تعهدات برجامی، تلاش برای حفظ منافع ناشی از هم پیمانی سنتی با امریکا، تداوم روند فروش سلاح به کشورهای منطقه و گرفتن ژست بازیگر فعال برای پوشش دادن به بن بست برگزیت و مشکلات حاصل از آن اهدافی است که انگلیس بدنبال تحقق آن است.
به گزارش جماران؛ «پنی موردانت» وزیر دفاع جدید انگلیس در اظهارات اخیرخود مدعی شده است که فعالیتهای منطقه‌ای ایران تنش‌زا است و لندن در این زمینه از واشنگتن حمایت می‌کند.
از طرفی «جرمی هانت» وزیرخارجه انگلیس نیز در اظهارات نابخردانه مدعی شد در صورتی که منافع آمریکا در منطقه هدف قرار گیرد، ایالات متحده به این اقدام پاسخ می‌دهد و بهترین راه برای حل بحران خاورمیانه، عقب نشینی ایران از فعالیتهای بی‌ثبات کننده‌اش است.
وزیر امور خارجه انگلیس با اشاره به تنش‌های اخیر بین آمریکا و ایران به حمایت انگلیس از امریکا تاکید کرد و گفت: ایران باید در برابر هر اقدامی در قبال آمریکا به دقت فکر کند.
وی با بیان اینکه حرف من به ایرانیها این است که تصمیم‌گیری درباره آمریکا را دست کم نگیرند، افزود: آنها (امریکایی ها) به دنبال جنگ با ایران نیستند، اما اگر منافعشان مورد حمله قرار بگیرد، تلافی خواهند کرد و این چیزی است که ایرانیها باید درباره آن بسیار به دقت فکر کنند.
وی پیشتر اعلام کرده بود که ما به شدت نگران خطر وقوع یک تنش ناخواسته در منطقه خلیج فارس هستیم و ضروری است که ایران به مسیر هسته‌ای شدن بازنگردد، زیرا اگر ایران به یک قدرت هسته‌ای تبدیل شود همسایگان آن نیز می‌خواهند قدرتی هسته‌ای داشته باشند در حالی که خاورمیانه هم اکنون یکی از مناطق پرتنش جهان است.
این اظهارات در کنار اخبار تایید نشده در خصوص اعزام تعدادی از نیروهای نظامی ویژه انگلیس به منطقه برای کمک به نیروهای آمریکایی به منظور آنچه که تهدید ایران خوانده شده، نشان می دهد که انگلیس طبق معمول راهبرد چندگانه ای را برای حداکثر سازی منافع خود انتخاب کرده است.
عدم اجرای تعهدات برجامی، تلاش برای حفظ منافع ناشی از هم پیمانی سنتی با امریکا، تداوم روند فروش سلاح به کشورهای منطقه و گرفتن ژست بازیگر فعال برای پوشش دادن به بن بست برگزیت و مشکلات حاصل از آن اهدافی است که انگلیس بدنبال تحقق آن است.
انگلیسی ها به خوبی می دانند که برآیند گزینه های تاثیرگذار بر تحولات منطقه، کمترین احتمال را در بهره گیری از ابزار جنگ نشان می دهد، اما تلاش می کنند با استفاده از شیوه هوچیگری منطقه‌ای گزینه جنگ قریب الوقوع را برای تحقق اهداف 4 گانه ای که ذکر آن رفت بزرگنمایی کنند.
همزمان با اقدامات یادشده، برقراری ارتباط در سطوح راهبردی با بازیگران اصلی در منطقه از جمله ایران در دستور کار دولت بریتانیا قرار گرفته تا امکان نقد کردن زمینه چینی های رسانه ای و تبلیغاتی در بازار سیاسی و اقتصادی و البته امنیتی در این حوزه فراهم شود.
لندنی‌ها باید به این درک رسیده باشند که شاید با این اقدامات، امکان سرکیسه کردن قارونهای منطقه ای و گرفتن باج سیاسی از آمریکا فراهم شود اما بیش از 40 سال است که این گونه رفتارها در برابر جمهوری اسلامی کارکردش را از دست داده است.
