سیرور به سخنان اخیر ترامپ مبنی بر آمادگی برای گفت وگو با ایران اشاره کرد و گفت: من این نکته را اضافه می کنم که دولت ترامپ برای گفت وگو با ایران التماس می کند. تاکنون، تهران نشانه ای از تمایل برای گفت وگو نشان نداده است، مگر آنکه ایالات متحده دوباره به برجام بازگردد.
به گزارش جماران؛ مدیر 'برنامه مدیریت جنگ' در مدرسه مطالعات پیشرفته بین المللی دانشگاه جان هاپکینز گفت: سیاست فشار همه جانبه دولت ترامپ به ایران نمی تواند مانعی در برابر نفوذ منطقه ای تهران به وجود آورد.
'دانیل سیرور' روز شنبه افزود: سیاست فشارحداکثری احتمالا انگیزه ایران را برای راه اندازی مجدد برنامه هسته ای خود افزایش داده و ممکن است که آن را به سرعت به سوی دستیابی به فناوری مورد نیاز سوق دهد.
وی با اشاره به تحریم های همه جانبه و غیرقانونی آمریکا بر ضد ایران ادامه داد: البته تحریم ها دسترسی به منابع مالی را برای تهران محدود کرده است، اما برنامه ها با اولویت بالا همیشه منابع مورد نیاز خود را دریافت خواهند کرد.
این تحلیلگر مسایل بین المللی اضافه کرد: در مجموع، نتیجه تضعیف بیشتر اقتصاد ایران خواهد بود؛ اما تاثیر کمی بر برنامه های هسته ای و موشکی ایران یا نفوذ ایران در عراق، سوریه و یمن خواهد داشت.
این برنامه ها اولویت دارند، به ویژه اینکه تحریم ها باعث تقویت موضع سیاسی تندروها در تهران می شود.
**ترامپ برای گفت و گو التماس می کند
سیرور به سخنان اخیر ترامپ مبنی بر آمادگی برای گفت وگو با ایران اشاره کرد و گفت: من این نکته را اضافه می کنم که دولت ترامپ برای گفت وگو با ایران التماس می کند. تاکنون، تهران نشانه ای از تمایل برای گفت وگو نشان نداده است، مگر آنکه ایالات متحده دوباره به برجام بازگردد.
وی تصریح کرد: من واقعا فکر نمی کنم این اتفاق بیفتد، زیرا ترامپ راه بازگشت خود را بسته است.
این استاد آمریکایی در پاسخ به پرسشی درباره سخنان رییس جمهوری ایران در خصوص مهلت 60 روزه به طرف های برجام برای اجرای تعهدات خود گفت: روحانی سخت تلاش می کند تا مقصر فروپاشی برجام قلمداد نشود. او تلاش کرد چهره ای معقولانه، به ویژه در برابر اروپا، روسیه و چین ارائه دهد. من شک دارم که اروپایی ها بتوانند کار خاصی انجام دهند. شرکت هایشان برای مقابله با تحریم های آمریکا تمای ندارند، زیرا منافع تجاری آنها در ایالات متحده بسیار بیشتر از ایران است.
استاد دانشگاه جان هاپکینز خاطرنشان کرد: آنها آنچه را که می توانند انجام داده اند اما اقداماتشان کندتر از آنچیزی است که باید باشد.
