در گزارش پنتاگون آمده است: ایران کماکان به توسعه موشک‌های پیشرفته‌تر با دقت، بُرد و کشندگی ارتقاءیافته ادامه می‌دهد. این کشور صاحب مجموعه‌ای از سامانههای موشک بالستیک کوتاه‌برد و میان‌برد با دقت فزاینده است که از قابلیت تهدید نیروهای برون‌مرزی آمریکا و متحدان و شریکان این کشور برخوردار است.
به گزارش جماران؛ پنتاگون در سند جدیدی که نقشه‌راه آمریکا برای توسعه برنامه پدافند موشکی این کشور را مشخص می‌کند ارزیابی خود از توانمندی‌های موشکی ایران را ارائه کرده و کلیاتی از طرح‌های خود برای مقابله با آن را مشخص کرده است.
«دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا روز پنجشنبه از سند «بازنگری دفاع موشکی ۲۰۱۹» رونمایی کرد. این سند ضمن ارائه ارزیابی‌های پنتاگون از وضعیت دفاع موشکی آمریکا، نقشه‌راهی برای توسعه این بخش متناسب با گسترش «تهدیدها» پیشنهاد می‌دهد.
در بخش خلاصه، اهداف این سند اینطور تشریح شده‌اند: «سند بازنگری دفاع موشکی ۲۰۱۹، دستورالعمل‌های مربوط به تلاش‌های پنتاگون جهت تقویت دفاع از سرزمینمان و وضعیت نیروهای مشترک ایالات متحده را مشخص می‌کند. این سند مشخص‌کننده سیاست‌ها، راهبردها و قابلیت‌هایی است که مسیر برنامه‌ها و طرح‌های پنتاگون در زمینه دفاع موشکی را طی دهه آینده برای محافظت از مردم آمریکا، دفاع از حاکمیت ملی‌مان و پایبندی به تعهدات و وظایف بین‌المللی‌مان در قبال شرکا و متحدان، تعیین می‌کند. ما بایستی تحولات ایجادشده در توانمندهای موشکی دشمنانمان را پیش‌بینی کرده و دفاع موشکی آمریکا را متناسب با نیازهای عصر حاضر توسعه دهیم.»
راهبرد دفاع موشکی آمریکا تا سال‌ها منحصراً بر مقابله با «تهدیدهای» ایران و کره شمالی تمرکز داشته است. دولت آمریکا در سند جدید، ضمن حفظ این تمرکز، هدف جدیدی به آن اضافه کرده است: «دفاع از نیروهای آمریکایی و متحدان آن در برابر تهدیدهای موشکی». اضافه شدن این هدف به معنای آن است که آمریکا اکنون به دنبال ایجاد سپر محافظ موشکی برای نیروهای آمریکایی و متحدانش در اروپا و آسیا، در برابر موشک‌های کروز و موشک‌های هدایت‌پذیر اَبَرصوت است.
در بخشِ نخست سند که به «تهدیدهای موشکی جاری و تهدیدهای نوظهور علیه سرزمین آمریکا» اختصاص یافته از چهار کشور به عنوان عوامل بالقوه تهدید موشکی نام برده شده است: «ایران، روسیه، کره شمالی و چین.»
در این بخش، پنتاگون ارزیابی خود از ایران را به این نحو صورت‌بندی کرده است: «ایران نفوذ آمریکا در خاورمیانه را اصلی‌ترین مانع در برابر هدفش برای تبدیل شدن به قدرت مسلط در منطقه می‌بیند. یکی از ابزارهای اصلی ایران برای ساطع کردن قدرت و توسل به اقدامات قهری، زرادخانه موشکی‌اش است که وجه مشخصه آن، افزایش شمار و همچنین افزایش دقت، بُرد و کشندگی موشک‌هایش است. ایران صاحب بزرگترین نیروی موشکی در خاورمیانه است و به توسعه فناوری‌های قابل کاربست در موشک‌های قاره‌پیما با قابلیت تهدید ایالات متحده ادامه می‌دهد. تمایل ایران برای داشتن موازنه راهبردی در برابر ایالات متحده می‌تواند این کشور را به سمت تصاحب موشک‌های قاره‌پیما سوق دهد و پیشرفت‌‌هایش در برنامه فضایی می‌تواند مسیر دستیابی به موشک‌های قاره‌پیما را کوتاه کند.»
بخش دیگری از این سند به ارزیابی‌ها از «تهدیدهای موشکی علیه نیروهای برون‌مرزی آمریکا و متحدان و شریکان آن» پرداخته است.
در این بخش درباره ایران، این ارزیابی ارائه شده است: «ایران کماکان به توسعه موشک‌های پیشرفته‌تر با دقت، بُرد و کشندگی ارتقاءیافته ادامه می‌دهد. این کشور صاحب مجموعه‌ای از سامانههای موشک بالستیک کوتاه‌برد و میان‌برد با دقت فزاینده است که از قابلیت تهدید نیروهای برون‌مرزی آمریکا و متحدان و شریکان این کشور برخوردار است. سامانههای میان‌برد ایران می‌توانند اهدافی را از اروپای شرقی گرفته تا جنوب آسیا هدف قرار دهند، ضمن آنکه ایران سامانههای موشکی‌اش را به گروه‌های دیگری انتقال داده است. آن گروه‌ها از موشک‌های مذکور علیه متحدان و شریکان خاورمیانه‌ای آمریکا استفاده کرده‌اند. ایران استفاده از موشک‌های بالستیک کوتاه‌برد خود به عنوان ضدکشتی را مورد آزمایش قرار داده که این می‌تواند تهدیدی علیه شناورهای نیروی دریایی آمریکا و متحدان این کشور در خلیج ع.ر.ب.ی (خلیج فارس) و تنگه هرمز باشد. این کشور همچنین از یک موشک کروز با برد ادعایی ۲۰۰۰ کیلومتر برای حمله به اهداف زمینی رونمایی کرده است.»
وزارت دفاع آمریکا همچنین از آنچه «اشاعه موشکی توسط ایران» خوانده شده هم ابراز نگرانی کرده و مدعی شده تهران با انتقال فناوری موشک‌های تهاجمی خود تهدیدهای بیشتری متوجه نیروهای آمریکایی و متحدان و شریکان این کشور می‌کند. در این سند ادعا شده انتقال این موشک‌ها نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد است.
«برد موشک‌های تهاجمی ایران (تندر ۶۹، فاتح ۱۱۰، شهاب ۱، شهاب ۲، ذوالفقار، قیام، شهاب ۳، عماد ۱، سجیل)؛ تهیه‌شده توسط مرکز ملی اطلاعات هوا و فضای آمریکا.»
در سند «بازنگری دفاع موشکی، ۲۰۱۹» تصریح شده ایالات متحده آمریکا برای جلوتر بودن از تهدیدهایِ موشکیِ رو به گسترشِ «کشورهای متخاصم»، اقدام به تدوین رویکردهای جدید و فناوری‌های نوین خواهد کرد. وزارت دفاع آمریکا، به همین منظور سرمایه‌گذاری‌ها در بخش دفاع موشکی را افزایش داده و فناوری‌های جدید را به کار خواهد گرفت. پنتاگون مدعی شده قصد دارد توانمندی‌های آمریکا در این زمینه را به نحوی تقویت کند که نیروهای این کشور بتوانند عملیات حمله به موشک‌های تهاجمی و تخریب آنها را قبل از شلیک آغاز کنند.
پنتاگون به عنوان یکی از اقدامات خود در این راستا در نظر دارد سرمایه‌گذاری برای توسعه و نوسازی سامانههای فعلی دفاع موشکی را در دهه آینده افزایش دهد. از جمله این سامانه‌ها، «سامانه دفاعی میانه راه زمین پایه» (GDM) است که برای مقابله با تهدیدهای جاری و بالقوه موشک‌های بالستیک قاره‌پیمای کره شمالی و ایران در نظر گرفته شده است.
سامانههای GDM در مرحله میانه راه با استفاده از «رهگیرهای زمینپایه» (GBI) با موشک‌های بالستیک برخورد کرده و آنها را منهدم می‌کنند. در حال حاضر ۴۰ فروند GBI در پایگاه «فورت گریلی»، واقع در جنوب شرق شهر «فربنکس» ایالت آلاسکا و ۴ فروند دیگر در پایگاه نیروی هوایی «وندربرگ» در شهر «لامپوک» ایالت کالیفرنیا مستقر هستند.
سند بازنگری دفاع موشکی آمریکا می‌گوید پنتاگون قصد احداث یک GBI جدید در پایگاه فورت گریلی و افزایش شمار GBIهای خود از ۴۴ فروند به ۶۴ فروند تا سال دارد ۲۰۲۳ دارد. پنتاگون گفته انجام این اقدامات از سرزمین آمریکا در برابر توسعه تهدیدهای موشکی، از جمله موشک‌های قاره‌پیمای احتمالی ایران، جلوگیری خواهد کرد.
وزارت دفاع آمریکا، علاوه بر این اقداماتی را برای ساخت یک رادار زمینپایه در منطقه آسیا-اقیانوسیه به منظور تقویت سامانه پدافندی آمریکا در برابر تهدید موشکی بالقوه کره شمالی را آغاز کرده است. همچنین، کنگره وزارت دفاع آمریکا را موظف کرده تا سال ۲۰۲۰ اقدام به استقرار یک «رادار تفکیکی برد بلند» یا سایر حس‌گرهای مناسب به منظور دفاع در برابر موشک‌های ایران کرده است. آژانس دفاع موشکی آمریکا در حال انجام ارزیابی‌های لازم برای تعیین مکان این رادار و بهینه‌سازی‌های آن به منظور انجام مأموریت مورد نظر است.
