امام خمینی(ره) پیادهکردن و تطبیق احکام و آموزههای قرآن در امور مختلف جامعه را مستلزم تفکر و اندیشیدن در آیات این کتاب الهی میدانست.
به گزارش جماران، «منی سکریه»، بانوی پژوهشگر و فعالرسانهای لبنان، در مقالهای با عنوان «آیة الله الخمینی: إبن تعالیم القرآن إنساناً وقائداً»، که نسخهای از آن را در اختیار خبرگزاری ایکنا قرار داد، گفت: اعتقادات، افکار، رفتار، اعمال و شخصیت امام خمینی(ره) مبتنی بر تعالیم، معارف و احکام قرآن بود و آموزههای این کتاب الهی در این شخصیت والا مجسم شده بود.
این فعال رسانهای لبنان در این مقاله آورده است: امام خمینی(ره) در کتاب «المظاهر الرحمانیه: رسائل الامام الخمینی (س) العرفانیه» بر اهتمام به یاری بندگان خدا بهویژه محرومان، مستضعفان و مظلومان جامعه تأکید داشت و ایشان مشارکت صحیح در امور سیاسی و اجتماعی جامعه را یکی از وظیفههای مهم هر فرد در زمان حکومت اسلامی میدانست.
منی سکریه مینویسد: امام راحل بنده خالص حق تعالی بود که خالصانه خداوند را عبادت میکرد و ایشان پیوسته تلاش میکرد که احکام و دستورات الهی را در جامعه با رعایت عدالت و انصاف اجرا کند و تربیت ایشان مبتنی بر تعالیم و احکام قرآن بود.
این پژوهشگر و نویسنده لبنانی آورده است: امام خمینی(ره) در ویران کردن «بت نفس»(مادر بتها) راه و روش نبی اکرم(ص) و ائمه اطهار(علیهم السلام) را در پیش گرفت، زیرا برای رسیدن به ذات مقدس حق تعالی باید این بت را بهطور کامل از بین میبرد.
در این مقاله آمده است: امام خمینی(ره) تلاش کرد تا از صفاتی که در برخی از آیات قرآن آمده است مانند «وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا، فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا»( سوگند به زمین و آن کس که آن را گسترد/ سوگند به نفس و آن کس که آن را درست کرد)(آیه 7 و 8 سوره الشمس) و مقام «خلیفةالله» بودن انسان بر روی زمین، به تبیین مقام والای انسان نزد خداوند متعال بپردازد.
منی سکریه در این مقاله مینویسد: «امام خمینی(ره) در برخی نوشتهها و تألیفات خود، قرائت قرآن را امری بسیار مهم در هدایت انسان و خروج وی از تاریکی و ظلمات نفس به سمت نور الهی میدانست و ایشان همچنین، تفکر و تدبر در آیات قرآن بهمنظور رسیدن به صراط مستقیم و مسیر درست انسانیت ضروی میدانست».
در این مقاله آمده است: امام خمینی(ره) تمرکز زیادی بر تربیت صحیح و درست جوانان بهعنوان ذخیره ارزشمند جوامع اسلامی بر اساس معارف ناب اسلام و قرآن داشت و ایشان اجرای احکام و دستورات قرآنی در جامعه را مستلزم تفکر و اندیشیدن در آیات این کتاب الهی میدانست و بر این باور بود که قرآن کتابی انسانساز است.
منی سکریه مینویسد: «نور درونی امام خمینی(ره) که آن را از تعالیم قرآن گرفته بود بر جامعه ایران درخشید و نتیجه آن انقلاب بزرگ اسلامی بود که نسلهای بعدی توانستند در سایه این انقلاب نهضتی علمی عظیمی تأسیس کنند؛ در حالی که انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) اطاعت از شرق و غرب را رد کرد و این انقلاب بهعنوان نقطه عطفی در تاریخ بشریت محسوب میشود».