معاون پژوهشی در نمایندگی قم موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) در پی نامه‌ی سرگشاده‌ی آیت‌الله یزدی به حضرت آیت‌الله شبیری زنجانی با ابراز تعجب از این نامه گفت: لازم است که جامعه‌ی مدرسین در این زمینه موضع‌گیری کنند، توضیح دهند و عذرخواهی کنند.
به گزارش جماران، حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسن پویا با بیان این که یکی از افتخارات حوزه‌های علمیه، متخلق بودن به اخلاق و احترام به بزرگان و اساتید و حتی احترام اساتید به شاگردان است، اظهار کرد: از شاخصه‌های بسیار بارز حوزه‌های علمیه این بوده که بین شاگردان و اساتید و اساتید و شاگردان، انس و الفت و رابطه‌های خاص معنوی و اخلاقی برقرار بوده است و به این افتخار می‌کردند و می‌کنند. در بحث‌های علمی حوزه که گاهی سر درس‌ها به جنجال کشیده می‌شود، بحث‌های عمیقی مطرح و صداها بلند می‌شود اما هرگز به توهین و اهانت نمی‌انجامد و حتی روزهای بعد، استاد و شاگرد از هم عذرخواهی می‌کنند.
هیچ توجیهی ندارد که شخصیتی همچون آیت‌الله یزدی نامه‌ای بدین شکل بنویسند
او ادامه داد: در این که بحثی علمی بود، ولو صدایشان بلند شده باشد، باز هم از همدیگر عذرخواهی می‌کنند. حتی در مورد حضرت امام خمینی(ره) نقل شده که اگر گاهی بحث ایشان با شاگردان بالا می‌گرفت، فردا یا همان شب به هر طریقی بود، از شاگردانشان عذرخواهی می‌کردند که من صدایم بلند شده است. این روش و منش اخلاقی علوی و نبوی حوزه‌های علمیه بوده و هست. چنانچه رفتار ائمه(ع) و پیامبر اسلام(ص) نیز بوده است و واقعاً هیچ توجیهی ندارد که شخصیتی همچون آیت‌الله یزدی نامه‌ای بدین شکل بنویسند. اصلاً انسان شک می‌کند که این نامه نوشته‌ی خود ایشان است یا اگر نوشته‌ی دیگری است، چرا ایشان توجهی نکرده‌اند و کم‌توجهی کرده‌اند که به یک مرجع تقلید مسلم شیعه در این جایگاه، با این همه آثار و افکار و کارهای بسیار مهم در حوزه‌های علمیه این گونه اهانت‌آمیز بنویسند.
از این نامه تعجب می‌کنم!
این کارشناس دینی با ابراز تعجب از محتوای نامه‌ی مورد اشاره گفت: امیدوارم که این اقدام، اصلاح شود و این مساله برگردد و خدای ناکرده به دیگر مسایل ضد اخلاقی ختم نشود.
روحانیت در ابتدا خود باید حرمت خویش را نگاه دارد
او با اشاره به ضرب‌المثل معروف «حرمت امام‌زاده را باید خود متولیان امام‌زاده نگه دارند» اظهار کرد: ما روحانیون در ابتدا باید خودمان، حرمت خود را نگاه داریم بخصوص در شأن بزرگان و مراجع عظام و به ویژه شخصیتی مثل آیت‌الله شبیری زنجانی که این پیشینه را دارند. در گذشته‌های نه چندان دور حتی در مقام مرجعیت، مراجع به احترام مراجع دیگر رساله نمی‌دادند که نکند خدای ناکرده مرجع قبلی تضعیف شود و نوعی شائبه‌ی رقابت به وجود آید. برخوردها در آن دوران بسیار با دقت و تأمل و اخلاق‌مدارانه بود.
جری شدن برخی مداحان در نتیجه‌ی رفتارهایی مانند این نامه است
پویا با تأکید بر اینکه اگر خود ما که در این لباس هستیم، به‌ویژه در مورد بزرگان حوزه این احترام را رعایت نکنیم، دیگر افراد گام را جلوتر می‌گذارند و جری‌تر می‌شوند، گفت: این روش و منش دیگر افراد را متجری می‌کند و به آن‌ها جرأت می‌دهد که در مقابل بزرگان بایستند و هر سخنی خواستند بگویند. در همین دوران اخیر گاهی برخی مداحان متأسفانه در مجالس ذکر مصیبت امام حسین(ع) حرف‌هایی اینچنینی گفتند؛ این گونه موارد از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ چرا این دسته از مداحان باید جرأت کنند این گونه با بزرگان و شخصیت‌های حوزوی و غیر حوزوی برخورد کنند؟ این رفتارها و جری شدن و حرمت نگاه نداشتن این گونه افراد در نتیجه‌ی رفتارهایی همچون نامه‌ی مورد صحبت است.
لازم است که جامعه‌ی مدرسین در این زمینه موضع‌گیری کرده و عذرخواهی کنند
او با بیان اینکه لازم است که جامعه‌ی مدرسین در این زمینه موضع‌گیری کنند، توضیح دهند و عذرخواهی کنند، تصریح کرد: من نمی‌دانم این نامه را خود ایشان نوشته‌اند یا دیگران، اما بسیار مناسب است که به سرعت و بدون هیچ شک و شبهه‌ای این کار را انجام دهند. به هر حال خود بزرگوار، اهل تحقیق و تفحص و تبین هستند، هر طور صلاح می‌دانند در این مورد عمل کنند چرا که به هر حال این موضوع باید به گونه‌ای حل شود و از جامعه‌ی محترم مدرسین در این مورد رفع شبهه شود.
