تلاش های آمریکا برای فشار بر تهران، به ظرفیت اضافی تولید نفت در صحرای عربستان وابسته است. اما اشکال همین جاست. حتی خوشبینانه ترین برآوردها از ظرفیت عرضه اضافی، کمتر از 1.6 میلیون بشکه نفتی است که ایران در حال حاضر صادر می کند.
به گزارش جماران؛ تارنمای خبری بلومبرگ روز جمعه به نقل از کارشناسان بازارنفت نوشت که باتوجه به کمتر بودن میزان معافیت های صادره توسط واشنگتن برای خریداران نفت ایران نسبت به آنچه پیش از این انتظار می رفت، بهای هر بشکه نفت در بازارهای جهانی تا 90 دلار افزایش خواهد یافت.
بلومبرگ به نقل از موسسه مدیریت ریسک 'هج آی' اعلان کرد: بازارهای جهانی نفت در پی اجرای تحریم های نفتی آمریکا بر صادرات نفت ایران تا حدود یک هفته دیگر، ممکن است شاهد تکانه و شگفتی دیگری باشد.
'جو مک مانیگل' رئیس بخش سیاست انرژی هج آی در یادداشتی نوشت: معامله گرانی که انتظار دارند برخی کشورها با دریافت معافیت های ایالات متحده، امکان ادامه خرید نفت از جمهوری اسلامی را بیابند، به شدت دچار اشتباه محاسبه هستند.
این کارشناس بازار نفت افزود: ما با احتمال بیش از 50 درصد پیش بینی می کنیم که اجرای زودهنگام تحریم های واشنگتن بر ایران، با ارسال پیامی به بازارهای نفت، دیگران را برای قطع واردات نفت از ایران تحریک کند و به نظر ما این امر موجب ایجاد تکانه غیرمنتظره ای در بازارهای نفت خواهد شد.
بلومبرگ اضافه کرد: یکی از علت های کاهش ناگهانی بهای نفت در ماه جاری (اکتبر)، گمانه زنی هایی بود که ممکن است معافیت های واشنگتن (برای برخی خریداران نفت ایران) از تاثیرهای منفی تحریم ها بر تهران در بازارهای جهانی بکاهد.
اما کارشناسان موسسه هج آی در گمانه زنی دیگری، چنین پیش بینی می کنند که با کاسته شدن عرضه روزانه دستکم یک میلیون بشکه نفت از صادرات ایران به بازارهای جهان، بهای نفت خام برنت تا پنج دلار درهر بشکه بالا برود.
به نظر مک منوگیل؛ بهای نفت شاخص بین المللی برنت دریای شمال، حتی ممکن است برای نخستین بار از سال 2014 به این سو، به 90 دلار برای هر بشکه برسد و سپس در حدود 85 دلار برای بشکه تثبیت شود.
به گزارش جماران؛ تارنمای نشریه «فارین پالیسی» نیز روز چهارشنبه در این باره نوشت: آمریکا «محدودیت های رویکرد تقابلی» با تهران و «فشار ناشی از افزایش بهای نفت» را احساس کرده و سرانجام وادار خواهد شد از سیاست «فشار حداکثری» بر ایران و تلاش برای به صفر رساندن صادرات نفت این کشور، عقب نشینی کند.
«نیک کانینگهام» روزنامه نگار حوزه نفت، گاز، انرژی، سیاستگذاری زیست محیطی و سیاست بین الملل، در این نشریه آمریکایی افزود: مشکل کارزار موسوم به «فشار حداکثری» این است که با یکی دیگر از اهداف ترامپ یعنی پایین نگه داشتن قیمت بنزین تداخل پیدا می کند. وی پس از افزایش بهای نفت در ماه های «می و ژوئن» و سپس در ماه سپتامبر، چندین بار از اوپک (سازمان کشورهای صادر کننده نفت) انتقاد کرده است.
ترامپ در ماه سپتامبر هم زمان با رسیدن بهای نفت به بالاترین حد در چهار سال گذشته یعنی بشکه ای 80 دلار، در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد به اوپک و کشورهای عضو این سازمان، حمله کرد.
فارین پالیسی ادامه داد: کاهش صادرات نفت ایران باعث فشار بر بازارهای نفت شده و بهای نفت از زمانی که ترامپ از برجام خارج شد، 10 درصد افزایش یافته است. از آنجایی که نفت در سطح جهانی قیمت گذاری می شود آمریکا در برابر افزایش قیمت ها مصون نیست. در نتیجه، صاحبان خودرو در آمریکا برای اولین بار در چهار سال گذشته باید مبلغ بیشتری (حدود 2 دلار و 80 سنت) در جایگاه های عرضه سوخت پرداخت کنند.
این نشریه اذعان کرد: هر قدر فشار آمریکا بیشتر شود، جلوگیری از افزایش بیشتر قیمت ها دشوارتر خواهد شد. هر چند اختلاف نظرهایی در این زمینه وجود دارد که امکان کاهش صادرات نفت ایران تا چه میزان وجود دارد، اما این میزان به صفر نخواهد رسید.
این نشریه افزود: حتی اگر سطح صادرات نفت ایران کاهش یابد، در واقع این آمریکاست که شاید نهایتا از موضع تهاجمی خود عقب نشینی کند. مقام های دولت ترامپ اعلام کرده اند که در حال بررسی معافیت برخی کشورهای خاص هستند تا بتوانند به واردات نفت خام از ایران ادامه دهند که نشان می دهد که واشنگتن فشارهای ناشی از افزایش بهای انرژی را احساس کرده است.
تلاش های آمریکا برای فشار بر تهران، به ظرفیت اضافی تولید نفت در صحرای عربستان وابسته است. اما اشکال همین جاست. حتی خوشبینانه ترین برآوردها از ظرفیت عرضه اضافی، کمتر از 1.6 میلیون بشکه نفتی است که ایران در حال حاضر صادر می کند.
فارین پالیسی با اشاره به اینکه «اگر ظرفیت اضافی اوپک کاهش پیدا کند بازارها بیش از پیش متزلزل خواهند شد»، افزود: بهای 80 دلاری نفت باعث شده که دولت آمریکا از درد به خود بپیچد، بنابراین به نظر نمی رسد که دولت آمریکا بتواند افزایش بیشتر قیمت ها را تحمل کند.
واشنگتن در مسیر اعمال فشار بر سایر کشورها برای کاهش واردات نفت از ایران، با محدودیت هایی مواجه است و نمی تواند جنگی را با ایران آغاز کند که به افزایش سرسام آور بهای نفت منجر نشود. تمایل دولت آمریکا برای صدور معافیت تا پیش از چهارم نوامبر (13 آبان ماه، روز آغاز اجرای تحریم های نفتی) اثبات می کند که این کشور محدودیت های رویکرد تقابلی خود را پذیرفته است. تلاش ترامپ برای پیگیری رویکرد فشار حداکثری، مغایر تمایل وی برای تامین انرژی مقرون به صرفه است و در نهایت وادار به عقب نشینی خواهد شد.
