شهرستان ایوان، مهد علم و تمدن ایران همواره در عرصه تحولات سیاسی و اجتماعی در منطقه پیشتاز بوده است. یکی از عرصههای شکوهمند حضور ایوانیها، ۸ سال دفاع مقدس مظلومانه ملت ایران است. مردم انقلابی ایوان با نواختن شیپور جنگ، هم مهاجران ناشی از جنگ از سومار، قصرشیرین و دیگر نقاط را پناه دادند و هم عزم خویش را برای دفاع از کیان اسلامی با اعزام بهتربن فرزندان خود به میدان نبرد نشان دادند. تاریخ جنگ در این زمیته هرگز جانفشانی فرزندان ایوان به رهبری شهید والامقام «جوهر مرادی» در ۲۸ آبان ماه سال ۵۹ از یاد نخواهد برد. جمعی از بهترین فرزندان ایوان در عاشورای سارات سومار، مردانه در برابر دشمن غدار ایستادند و ملکوتی شدند. اینان سند افتخار و شرافت دیارمان ایوان هستند. این حماسه باید در کتاب حماسههای ملت ایران ثبت و تدریس شود .
پایمردی و مجاهدت مردم ایوان در ۸ سال دفاع مقدس، دشمن زبون را به واکنش وادار کرد. شهر حماسهها در کنار دیارم زرنه مورد بِغض و کینه دشمن بعثی قرار گرفت. مردم روزهدار و با اخلاص در ۱۸ خرداد سال ۱۴۶۴ مورد بیرحمانهترین حمله هوایی قرار گرفت و خیل کثیری از همشهریانم را به شهادت رساند. امروز پس کوچههای دیارم از آن حمله زخمها به تن دارد. هنوز در پس کوچههای ایوان میتوان خاطرات شهادت مردان و زنان را روایت کرد و دید. اما این مردم ایستادند، مقاومت کردند و خون دادند تا پرچم شرف و استقلال بر زمین نیفتد. سند آزادگی و دلدادگی این مردمان تقدیم ۳۶۶ شهید و یک هزار و 57 نفر جانباز و ایثارگر است .
با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران، حرامیان باز دست از تعدی برنداشتند، این بار دشمن به خیال خام اشغال تهران و ایران حملهای را آغاز کرد. دیارم ایوان نیز از این حمله مصون نبود. گویا تقدیر بر این بود که ایوانیها در پایان جنگ باز در گوش صدامیان سیلی سنگین بنوازند. با حمله گسترده دشمن به ایوان و فراخوان روحانی شجاع و انقلابی حجتالاسلام احمدی امام جمعه اسبق ایوان، فرزندان غیور ایوان به صحنه رزم شتافتند، این بار سرزمین کوشک کربلای این مردم شد. مردم با دست خالی عاشورای را در ۵ مرداد ۶۷ در کوشک خلق کردند. دشمن را زمینگیر کرده و با تار و مار کردن در آن بیرق آزادی در آن برافراشتند. در آن حماسه بینظیر سه نفر از بهترین فرزندان ایوان و ایران اهورایی شدند و به آسمان پر کشیدند. شهیدان «ابوالحسن خرم رودی» ، «شیخعباس فلاحی» و «سیروس دوبرا» اسطورههای مقاومت و ایثار هستند که خاطرات آنها در دل سنگهای سخت کوشک و دلهای نرم مردم حک شد و امروز چون چراغی فروزان پرتو افشانی میکند. امروز پیام این عزیزان این است، ای کسانی که امروز از تنگه کوشک رد میشوید، زندگی میکنید، آرامش و امنیت دارید بدانید که ما به خاطر شما در این خاک خفتهایم، پس حافظ اسلام و ایران باشید و اما بعد در کنار این افتخارات نمیتوانم از مظلومیت این حماسهسازان نگویم، چرا در انتقال این میراث ماندگار کوتاهی میشود؟ چرا حدیت جنگ در کوشک و ایوان مظلوم و غریب است؟ چرا نمادهای دفاع این شهر را در بی مدیریتی خود مدفون ساختهاید؟ بیاید آن نمادها و دلاوریها را کتابت کنیم. البته فرهاد عشق مجاهدت این مردم و شهیدان را بر صخرههای کوشک حک کرده است. در مظلومیت این حماسه همه ما رسانه این پایداری باشیم. کوشک یک قطعه از تاریخ این ملت است، این تاریخ و حوادث ان را باید برای نسلهای بعد روایت کرد. امید است شاعران، صاحبان قلم و منبر در انتقال این میراث بکوشند که حیات ملتها در گروه این فرهنگ و اندیشه است .
*عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام
48