در این یادداشت آمده است: تقویم امروز دهم تیرماه را بگشایید، روز صنعت و معدن؟ این روز را به تمامی تلاشگران این عرصه تبریک می‌گویم اما براستی غیر از این مناسبت، در این روز هیچ واقعه مهم دیگری اتفاق نیفتاده است؟ یعنی تاریخ پر فراز و نشیب انقلاب اسلامی در دهم تیرماه حماسه‌ای نداشته است؟
حافظه تاریخی مان را مرور می‌کنیم، به سال‌های عشق و حماسه می‌رویم: سال 1365 است و چند ماه از پیروزی بزرگ رزمندگان اسلام در عملیات والفجر 8 و فتح بندر مهم فاو می‌گذرد و دنیا همچنان مبهوت این پیروزی بزرگ است، دشمن شکست سختی خورده و در پی تلافی است، به کمک حامیان شرقی و غربی خود را بازسازی و برای دومین بار در طول جنگ، شهر مهران را تصرف می‌کند و تبلیغات رسانه‌ای شدیدی به راه انداخته و مهران را در برابر فاو مطرح می‌کند.
امام خمینی(ره) دستور آزادسازی مهران را صادر می‌کنند و رزمندگان اسلام از لشکرهای مختلف از سراسر ایران در مهران حضور یافته و طی عملیات برق‌آسای کربلای یک با رمز «یا ابالفضل العباس» شهر مهران و ارتفاعات مشرف به آن را پس گرفته و معادلات جنگ را به نفع ایران تغییر می‌دهند.
آری 10 تیرماه سالروز آزادسازی شهر مهران است، سرزمینی که آوردگاه بیش از شش هزار شهید سرافراز است، سرزمین عملیات بزرگ و کلید فتح پیروزی ما...
اما براستی چرا مهران همچنان غریب مانده است؟ چرا هیچ کس از مهران نمی‌گوید؟ چرا مهران تیتر هیچ روزنامه‌ای نمی‌شود؟ چرا هیچ بزرگراهی مزین به عکسی از مهران نمی‌شود؟ تاکنون فیلم‌ها و سریال‌های زیادی در حوزه دفاع مقدس ساخته شده است، اما جایگاه مهران و حماسه هایش در دل سناریوها، لوکیشن‌ها و سوژه‌ها کجاست؟ چرا هیچ دوربینی به مهران نمی‌رود؟ چرا هیچ کس از «قلاویزان» و رنج هایش نمی‌گوید؟ کاش حداقل یک دیالوگ را به مهران اختصاص می‌دادند. چرا هیچ موسیقی ماندگاری طنین انداز حماسه‌های مهران و شهدایش نشده است؟ آیا این همه سال رنج و آوارگی و ایستادگی مردمان این دیار، هشت سال ایثار و فداکاری ارزش یک یادآوری را ندارد؟ آیا گفتن از شهری که هنوز در زمین بازی کودکانش مین‌های منفجر نشده به کمین نشسته‌اند، کار دشواری است؟ مهران تا کی می‌خواهد غریب بماند؟
منبع: سایت ایران آنلاین
9102
انتهای پیام حافظه تاریخی مان را مرور می‌کنیم، به سال‌های عشق و حماسه می‌رویم: سال 1365 است و چند ماه از پیروزی بزرگ رزمندگان اسلام در عملیات والفجر 8 و فتح بندر مهم فاو می‌گذرد و دنیا همچنان مبهوت این پیروزی بزرگ است، دشمن شکست سختی خورده و در پی تلافی است، به کمک حامیان شرقی و غربی خود را بازسازی و برای دومین بار در طول جنگ، شهر مهران را تصرف می‌کند و تبلیغات رسانه‌ای شدیدی به راه انداخته و مهران را در برابر فاو مطرح می‌کند.
امام خمینی(ره) دستور آزادسازی مهران را صادر می‌کنند و رزمندگان اسلام از لشکرهای مختلف از سراسر ایران در مهران حضور یافته و طی عملیات برق‌آسای کربلای یک با رمز «یا ابالفضل العباس» شهر مهران و ارتفاعات مشرف به آن را پس گرفته و معادلات جنگ را به نفع ایران تغییر می‌دهند.
آری 10 تیرماه سالروز آزادسازی شهر مهران است، سرزمینی که آوردگاه بیش از شش هزار شهید سرافراز است، سرزمین عملیات بزرگ و کلید فتح پیروزی ما...
اما براستی چرا مهران همچنان غریب مانده است؟ چرا هیچ کس از مهران نمی‌گوید؟ چرا مهران تیتر هیچ روزنامه‌ای نمی‌شود؟ چرا هیچ بزرگراهی مزین به عکسی از مهران نمی‌شود؟ تاکنون فیلم‌ها و سریال‌های زیادی در حوزه دفاع مقدس ساخته شده است، اما جایگاه مهران و حماسه هایش در دل سناریوها، لوکیشن‌ها و سوژه‌ها کجاست؟ چرا هیچ دوربینی به مهران نمی‌رود؟ چرا هیچ کس از «قلاویزان» و رنج هایش نمی‌گوید؟ کاش حداقل یک دیالوگ را به مهران اختصاص می‌دادند. چرا هیچ موسیقی ماندگاری طنین انداز حماسه‌های مهران و شهدایش نشده است؟ آیا این همه سال رنج و آوارگی و ایستادگی مردمان این دیار، هشت سال ایثار و فداکاری ارزش یک یادآوری را ندارد؟ آیا گفتن از شهری که هنوز در زمین بازی کودکانش مین‌های منفجر نشده به کمین نشسته‌اند، کار دشواری است؟ مهران تا کی می‌خواهد غریب بماند؟
منبع: سایت ایران آنلاین
9102
کپی شد
