شاپور کردی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: کودکان تک فرزند به علت توجه زیاد والدین تمامی نیازهای آنها برآورده می شود که این مساله موجب شده استقلال لازم را پیدا نکرده و برای برآوردن نیازهایشان همواره به دیگران وابسته باشند.
وی تضعیف روابط اجتماعی را از دیگر پیامدهای تک فرزندی برشمرد و گفت: یکی از عوامل مهم رشد اجتماعی کودکان ارتباط با گروه همسالان است که اگرچه این ارتباط در مهدهای کودک و مدارس برای تک فرزندان ایجاد می شود ولی به دلیل ساختار رسمی و نیمه رسمی که این محیطها دارند فضای لازم برای ابراز وجود و برون ریزی خواسته های درونی کودکان را در مقایسه با محیطهای عمومی ایجاد نمی کنند.
وی با تاکید بر اینکه بازی کردن یکی از عوامل مهم رشد کودکان محسوب می شود گفت: در محیطهای رسمی کودکان آزادی کافی برای انجام بازی های دلخواه را نداشته و سرگرمی آنها محدود به زمان و محیط خواهد بود.
وی ادامه داد: این در حالی است که وجود یک خواهر و برادر نقش مهمی در پر رنگ شدن نقش اجتماعی شدن کودک داشته که متاسفانه این امکان در خانواده های تک فرزندی وجود نخواهد داشت.
این مدرس دانشگاه معتقد است: از طرفی دیگر در خانواده های چند فرزندی به طور معمول فرزند اول نقش والدین را برای دیگر فرزندان خواهد داشت ولی در خانواده های تک فرزندی این مساله وجود ندارد و این انتقال تجربه صورت نمی گیرد.
وی اظهار کرد: یکی از مهمترین مسایلی که در سلامت روان افراد مهم بوده حمایت اجتماعی از سوی دیگران است که در عصر کنونی با توجه به اینکه تک فرزندی موجب محروم شدن کودکان از عمو، خاله، عمه و دایی در آینده می شود باعث شده تک فرزندان در آینده این حمایت اجتماعی را از دوستان خود گرفته که به علت غیر قابل اعتماد بودن آنها احساس عدم امنیت هم در این زمینه برای آنها بوجود بیاید.
کردی به پیامدهای مثبت تک فرزندی هم اشاره کرد و گفت: اینگونه فرزندان به علت اینکه بصورت مداوم در معرض دید والدین هستند تمامی ویژگی مثبت و منفی کودکان را زیر نظر داشته و در جهت تقویت و یا رفع آن برمی آیند.
به گفته کردی، شناسایی خصوصیات این کودکان موجب افزایش اعتماد بنفس، عزت نفس و تقویت ارتباط آنها با والدین شده و از طرفی اینگونه فرزندان قدرت رهبری قوی تری در گروه ها خواهند داشت.
وی با بیان اینکه در مجموع پیامدهای منفی تک فرزندی بیشتر از پیامدهای مثبت آن است، گفت: بسیاری از خانواده ها که دارای یک فرزند هستند برای تولد فرزند دوم با تاخیر زمان زیادی تصمیم گرفته که این مساله موجب اخلال در روابط بین دو فرزند و کاهش تعامل بین آنها می شود.
به گفته این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، بر اساس نظریه روانشناسان فاصله بین تولد دو فرزند بین دو تا سه سال است و چنانچه این فاصله بیشتر باشد بچه ها تعاملی با هم نداشته و نقشی که دو خواهر یا برادر می توانند در یک محیط زندگی و برای رشد اجتماعی یکدیگر داشته باشند را نمی توانند ایفا کنند.
وی همچنین بر استفاده از شیوه های ترتبیتی درست از سوی والدین برای فرزندان تاکید کرد و گفت: والدین باید با بکارگیری شیوه های تربیتی درست آنها را برای ورود به اجتماع آماده کنند بطوریکه کودک در برآورده کردن خواسته هایش هم با ناکامی مواجه شود و هم نیازهای او بصورت معقول برآورده شود.
طی سال های اخیر تک فرزندی در جامعه گسترش یافته است.
خبرنگار: آزاده خرم***انتشار دهنده : شهریار حیدری فر
7171/6034
انتهای پیام وی تضعیف روابط اجتماعی را از دیگر پیامدهای تک فرزندی برشمرد و گفت: یکی از عوامل مهم رشد اجتماعی کودکان ارتباط با گروه همسالان است که اگرچه این ارتباط در مهدهای کودک و مدارس برای تک فرزندان ایجاد می شود ولی به دلیل ساختار رسمی و نیمه رسمی که این محیطها دارند فضای لازم برای ابراز وجود و برون ریزی خواسته های درونی کودکان را در مقایسه با محیطهای عمومی ایجاد نمی کنند.
وی با تاکید بر اینکه بازی کردن یکی از عوامل مهم رشد کودکان محسوب می شود گفت: در محیطهای رسمی کودکان آزادی کافی برای انجام بازی های دلخواه را نداشته و سرگرمی آنها محدود به زمان و محیط خواهد بود.
وی ادامه داد: این در حالی است که وجود یک خواهر و برادر نقش مهمی در پر رنگ شدن نقش اجتماعی شدن کودک داشته که متاسفانه این امکان در خانواده های تک فرزندی وجود نخواهد داشت.
این مدرس دانشگاه معتقد است: از طرفی دیگر در خانواده های چند فرزندی به طور معمول فرزند اول نقش والدین را برای دیگر فرزندان خواهد داشت ولی در خانواده های تک فرزندی این مساله وجود ندارد و این انتقال تجربه صورت نمی گیرد.
وی اظهار کرد: یکی از مهمترین مسایلی که در سلامت روان افراد مهم بوده حمایت اجتماعی از سوی دیگران است که در عصر کنونی با توجه به اینکه تک فرزندی موجب محروم شدن کودکان از عمو، خاله، عمه و دایی در آینده می شود باعث شده تک فرزندان در آینده این حمایت اجتماعی را از دوستان خود گرفته که به علت غیر قابل اعتماد بودن آنها احساس عدم امنیت هم در این زمینه برای آنها بوجود بیاید.
کردی به پیامدهای مثبت تک فرزندی هم اشاره کرد و گفت: اینگونه فرزندان به علت اینکه بصورت مداوم در معرض دید والدین هستند تمامی ویژگی مثبت و منفی کودکان را زیر نظر داشته و در جهت تقویت و یا رفع آن برمی آیند.
به گفته کردی، شناسایی خصوصیات این کودکان موجب افزایش اعتماد بنفس، عزت نفس و تقویت ارتباط آنها با والدین شده و از طرفی اینگونه فرزندان قدرت رهبری قوی تری در گروه ها خواهند داشت.
وی با بیان اینکه در مجموع پیامدهای منفی تک فرزندی بیشتر از پیامدهای مثبت آن است، گفت: بسیاری از خانواده ها که دارای یک فرزند هستند برای تولد فرزند دوم با تاخیر زمان زیادی تصمیم گرفته که این مساله موجب اخلال در روابط بین دو فرزند و کاهش تعامل بین آنها می شود.
به گفته این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، بر اساس نظریه روانشناسان فاصله بین تولد دو فرزند بین دو تا سه سال است و چنانچه این فاصله بیشتر باشد بچه ها تعاملی با هم نداشته و نقشی که دو خواهر یا برادر می توانند در یک محیط زندگی و برای رشد اجتماعی یکدیگر داشته باشند را نمی توانند ایفا کنند.
وی همچنین بر استفاده از شیوه های ترتبیتی درست از سوی والدین برای فرزندان تاکید کرد و گفت: والدین باید با بکارگیری شیوه های تربیتی درست آنها را برای ورود به اجتماع آماده کنند بطوریکه کودک در برآورده کردن خواسته هایش هم با ناکامی مواجه شود و هم نیازهای او بصورت معقول برآورده شود.
طی سال های اخیر تک فرزندی در جامعه گسترش یافته است.
خبرنگار: آزاده خرم***انتشار دهنده : شهریار حیدری فر
7171/6034
کپی شد
