در این یادداشت آمده است: با گذشت بیش از سه هفته از آغاز تبلیغات ریاست جمهوری و انتظار مردم برای شنیدن برنامه های پیشنهادی بویژه در حوزه اقتصادی و اتمام برنامه های اصلی تبلیغاتی که همان مناظره های انتخاباتی بود، بر ٨٠ میلیون نفر جمعیت کشور واضح و روشن گردید که به جز کاندیداهای دولت مستقر که دست پر در برنامه ها حاضر شدند، سایر کاندیداها اساسا هیچ برنامه اجرایی برای مدیریت کشور در چهار سال آتی نداشتند.
در این مدت کاندیداها صرفا بر برخی شعارهای کلی تاکید داشتند و از این رو مردم تصور می کردند که شاید کاندیداهای محترم قصد دارند در روزهای آخر بویژه در آخرین مناظره تلویزیونی، برنامه های خود را ارائه و مردم را سورپرایز کنند! اما نه تنها برنامه ای ارائه نگردید بلکه کاندیداها در پاسخ به بدیهی ترین سوالات نیز درمانده بودند!
در آخرین مناظره یک نکته اساسی که توسط خود کاندیداها روشنگری شد تمایل آنها به مساله تعمیق و تداوم فقر در جامعه و عدم اعتقاد به توانمند سازی این قشر از جامعه و نقش آفرینی آنها بود.
وعده توزیع پول نقد نه تنها به شغل آفرینی و تولید ثروت نمی انجامد بلکه باعث تشدید روحیه مصرف گرایی در بین خانواده ها خواهد شد، اتفاقی که در ٣٨ سال گذشته شاهد آن بوده ایم بویژه در جریان تشدید تحریم ها که دیدیم تولید کم شد ولی از میزان مصرف کاسته نشد!!
براستی چه اصراری بر ادامه این رویه هست؟
چرا برخی مایلند همیشه عده ای فقیر بمانند و در آخر ماه منتظر دریافت چند هزار تومان در حساب شان باشند؟
این نگاه به ظاهر خیر خواهانه در عمل جز به تعمیق فقر ره به جایی نخواهد برد این موضوع را دانشجویان ترم اول اقتصاد را هم بدرستی می فهمند در عجب ام چطور نظریه پردازان(؟!؟)
چه کسانی این مشاوره ها را به نامزدها ارائه می کنند؟ یقینا این هدف نه تنها خیر خواهانه نیست بلکه صرفا با هدف تطمیع آرای مردم مطرح می شوند.
خوشبختانه گذشت ٣٨ سال از عمر نظام باعث ارتقا دانش عمومی خانوارها در کل کشور شده و آگاهی مردم به حدی است که نسبت به این مطالب بی تفاوت خواهند بود و مورد تطمیع قرار نخواهند گرفت.
ارتقای معیشت خانوارها بویژه خانوارهای کم بظاعت جز با تقویت روحیه کار آفرینی و پشتیبانی تسهیلاتی توسط دولت و تسهیل فرایند تولید بویژه در مشاغل خرد و خانگی پایدار نخواهد شد و هر مسیری غیر از این به ناکجا آباد ختم خواهد شد و این برنامه ها جز با تداوم دولت تدبیر در کشور محقق نمی شود.
9102
انتهای پیام در این مدت کاندیداها صرفا بر برخی شعارهای کلی تاکید داشتند و از این رو مردم تصور می کردند که شاید کاندیداهای محترم قصد دارند در روزهای آخر بویژه در آخرین مناظره تلویزیونی، برنامه های خود را ارائه و مردم را سورپرایز کنند! اما نه تنها برنامه ای ارائه نگردید بلکه کاندیداها در پاسخ به بدیهی ترین سوالات نیز درمانده بودند!
در آخرین مناظره یک نکته اساسی که توسط خود کاندیداها روشنگری شد تمایل آنها به مساله تعمیق و تداوم فقر در جامعه و عدم اعتقاد به توانمند سازی این قشر از جامعه و نقش آفرینی آنها بود.
وعده توزیع پول نقد نه تنها به شغل آفرینی و تولید ثروت نمی انجامد بلکه باعث تشدید روحیه مصرف گرایی در بین خانواده ها خواهد شد، اتفاقی که در ٣٨ سال گذشته شاهد آن بوده ایم بویژه در جریان تشدید تحریم ها که دیدیم تولید کم شد ولی از میزان مصرف کاسته نشد!!
براستی چه اصراری بر ادامه این رویه هست؟
چرا برخی مایلند همیشه عده ای فقیر بمانند و در آخر ماه منتظر دریافت چند هزار تومان در حساب شان باشند؟
این نگاه به ظاهر خیر خواهانه در عمل جز به تعمیق فقر ره به جایی نخواهد برد این موضوع را دانشجویان ترم اول اقتصاد را هم بدرستی می فهمند در عجب ام چطور نظریه پردازان(؟!؟)
چه کسانی این مشاوره ها را به نامزدها ارائه می کنند؟ یقینا این هدف نه تنها خیر خواهانه نیست بلکه صرفا با هدف تطمیع آرای مردم مطرح می شوند.
خوشبختانه گذشت ٣٨ سال از عمر نظام باعث ارتقا دانش عمومی خانوارها در کل کشور شده و آگاهی مردم به حدی است که نسبت به این مطالب بی تفاوت خواهند بود و مورد تطمیع قرار نخواهند گرفت.
ارتقای معیشت خانوارها بویژه خانوارهای کم بظاعت جز با تقویت روحیه کار آفرینی و پشتیبانی تسهیلاتی توسط دولت و تسهیل فرایند تولید بویژه در مشاغل خرد و خانگی پایدار نخواهد شد و هر مسیری غیر از این به ناکجا آباد ختم خواهد شد و این برنامه ها جز با تداوم دولت تدبیر در کشور محقق نمی شود.
9102
کپی شد
