در این یادداشت آمده است: کمتر از 2 هفته به انتخابات همزمان ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا باقی مانده است روزی که مردم با آگاهی و مسئولیت قصد دارند در انتخاباتی حساس، سرنوشت مطلوب خود را در چهار سال آینده رقم بزنند.
در این انتخابات اما انتخاب رئیس جمهور آینده کشور، حساس تر و افزون تر از انتخاب اعضای شورای شهر، در کانون توجه فعالان سیاسی، کُنشگران اجتماعی، مردمی و نیز فعالان فرهنگی و حتی کشورهای همسایه و منطقه قرار گرفته است.
در این میان 6 تن از دو طیف سیاسی کشور به عنوان نامزدهای دوازدهمین دوره انتخاب ریاست جمهوری خود و طرفداران آنها، مصمم و فعال به رقابتی نفسگیر و حساس ورود پیدا کرده‌اند.
فارغ از بیان لغزش‌های اخلاقی و وعده‌های کذب و کذایی برخی از این نامزدها، این بار مردم با آگاهی افزون‌تراز دوره‌های پیشین و نیز آنالیز توانمندی‌های همه جانبه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی نامزدها، برای انتخاب یک رئیس جمهور توانمند، تجربه آموخته، صادق و دانش آموخته، خود را مهیا کرده‌اند.
اما در فضای پیچیده سیاسی و افشاگری‌های واقعی و غیر واقعی، در ازدحام کُنش های متفاوت شبکه‌های اجتماعی موبایلی و نیز اغواگری رسانه‌های طرفدار این دو قدرت سیاسی، انتخاب اصلح و شایسته چگونه میسور خواهد شد؟
بی گمان عموم نخبگان فرهنگی و رسانه‌ای، تحلیلگران سیاسی و اقتصادی بر این باورند که کشور در حال توسعه و زخم خورده ما دیگر مجال آزمون و خطاهای مخرب و ویرانگر را ندارد و باید قاطعانه از هر گونه فرصت سوزی ممانعت شود و با روشنگری، هر گونه عوام فریبی و تبلیغات پوپولیستی خنثی شود تا ایران اسلامی از پیچ تاریخی بحران‌های فراروی خود فاتحانه عبور کند.
بی تردید به مدد تحلیل های علمی و منطقی اصحاب رسانه و مطبوعات مستقل و مُنصِف و روشنگری در بین آحاد مختلف جامعه، این بار مردم با انتخاب یک رئیس جمهور مقتدر و جامع الشرایط، فصلی نوین و آرمان ساز از سرنوشت کشور خود را ورق خواهند زد رئیس جمهوری که با لحاظ ضرورت اصلاحات ساختاری در حوزه اقتصادی، بتواند بحران حاد اقتصاد کشور را به آرامش و تعادل برساند.
رئیس جمهوری که میلیون ها تحصیل کرده بیکار را با طرح های اشتغالزایی به آینده امیدوار کند، کسی که خود را در برابر نسل آینده مسئول بداند و از هم اکنون برای بحران آب چاره اندیشی کند تا آیندگان ناخواسته در جنگ آب تباه نشوند.
رئیس جمهوری که با فساد سیستمی قاطعانه مبارزه کند و آقازاده ها و نور چشمی ها را از این قاعده مستثنی نکند تا بساط رانت خواری، قاچاق و اقتصاد زیرزمینی بر چیده شود.
کسی که بتواند اعتماد عمومی را به عنوان سرمایه اجتماعی کشور محافظت نماید تا امید و نشاط اجتماعی پایدار را طراحی و اجرایی کند.
رئیس جمهوری که بحران آلودگی هوا و معضل ریزگردها را به مدد تعامل سازنده با همسایگان در سیاست خارجی باز تعریف نماید.
کسی که با تکریم همه اقوام، مسئولانه در راستای اتحاد ملی، همبستگی قومی، نزاع های هویتی و چالش های قومی و زبانی برنامه ریزی علمی و فرهنگی داشته باشد.
کسی که شجاعانه به نزاع های سیاسی جریان های قدرت خاتمه دهد.
به هر حال با نگاهی به مقوله آینده پژوهی ایران اسلامی، مردم باید رئیس جمهوری بر گزینند که بتواند شجاعانه و مدبرانه در برابر چالش های فرا روی کشورعزیز ما، مداومت و مقاومت نماید و در مرتفع کردن آنها مدیریت جهادی اتخاذ کند.
رئیس جمهور آینده کشور هر کسی که باشد باید آنقدر از توانمندی مدیریتی در ابعاد مختلف بهره مند باشد تا بتواند در برابر ده ها چالش و مساله فرا روی کشور، یارای ایستادگی و راهبردی گره گشا و سیاست گذاری بهینه و توسعه گرای خویش را به کار بندد.
مزید بر عمده ترین مسائل یاد شده به نظر می رسد که رئیس جمهور آینده باید مرد روزهای سخت بوده باشد تا در یک رویارویی تاریخی و طاقت فرسا خود را برای مبارزه با یکصد چالش فرا روی کشور از جمله: بیکاری، ناامیدی به آینده، فقر و شکاف طبقاتی، رکود و رونق اقتصادی، ازدواج جوانان، اخلاق عمومی، امنیت روانی و اجتماعی، حقوق شهروندی، کارکردهای اجتماعی فضای مجازی، بحران طلاق، بحران بانک های مالی، پایداری برجام، تخریب تنوع زیستی و محافظت جنگل ها، امنیت نرم، گردش آزاد اطلاعات سلامت روان، پیامدهای تغییرات اقلیمی، قاچاق مواد مخدر، حاشیه نشینی شهری، برنامه ششم توسعه، مسائل جامعه بزرگ معلمان، دارو و درمان، حجم بالای بدهی های دولت، فقدان سواد رسانه ای مهیا کند.
آری مقوله آینده پژوهی ایران اسلامی تصریح دارد که مردم باید رئیس جمهوری بر گزینند که بتواند شجاعانه و مدبرانه در برابر چالش های فرا رو مداومت و مقاومت نماید و حتما باید مرد روزهای سخت بوده باشد.
خداداد ابراهیمی مدیر مسئول روزنامه مهران
9102
انتهای پیام در این انتخابات اما انتخاب رئیس جمهور آینده کشور، حساس تر و افزون تر از انتخاب اعضای شورای شهر، در کانون توجه فعالان سیاسی، کُنشگران اجتماعی، مردمی و نیز فعالان فرهنگی و حتی کشورهای همسایه و منطقه قرار گرفته است.
در این میان 6 تن از دو طیف سیاسی کشور به عنوان نامزدهای دوازدهمین دوره انتخاب ریاست جمهوری خود و طرفداران آنها، مصمم و فعال به رقابتی نفسگیر و حساس ورود پیدا کرده‌اند.
فارغ از بیان لغزش‌های اخلاقی و وعده‌های کذب و کذایی برخی از این نامزدها، این بار مردم با آگاهی افزون‌تراز دوره‌های پیشین و نیز آنالیز توانمندی‌های همه جانبه سیاسی، اقتصادی، فرهنگی نامزدها، برای انتخاب یک رئیس جمهور توانمند، تجربه آموخته، صادق و دانش آموخته، خود را مهیا کرده‌اند.
اما در فضای پیچیده سیاسی و افشاگری‌های واقعی و غیر واقعی، در ازدحام کُنش های متفاوت شبکه‌های اجتماعی موبایلی و نیز اغواگری رسانه‌های طرفدار این دو قدرت سیاسی، انتخاب اصلح و شایسته چگونه میسور خواهد شد؟
بی گمان عموم نخبگان فرهنگی و رسانه‌ای، تحلیلگران سیاسی و اقتصادی بر این باورند که کشور در حال توسعه و زخم خورده ما دیگر مجال آزمون و خطاهای مخرب و ویرانگر را ندارد و باید قاطعانه از هر گونه فرصت سوزی ممانعت شود و با روشنگری، هر گونه عوام فریبی و تبلیغات پوپولیستی خنثی شود تا ایران اسلامی از پیچ تاریخی بحران‌های فراروی خود فاتحانه عبور کند.
بی تردید به مدد تحلیل های علمی و منطقی اصحاب رسانه و مطبوعات مستقل و مُنصِف و روشنگری در بین آحاد مختلف جامعه، این بار مردم با انتخاب یک رئیس جمهور مقتدر و جامع الشرایط، فصلی نوین و آرمان ساز از سرنوشت کشور خود را ورق خواهند زد رئیس جمهوری که با لحاظ ضرورت اصلاحات ساختاری در حوزه اقتصادی، بتواند بحران حاد اقتصاد کشور را به آرامش و تعادل برساند.
رئیس جمهوری که میلیون ها تحصیل کرده بیکار را با طرح های اشتغالزایی به آینده امیدوار کند، کسی که خود را در برابر نسل آینده مسئول بداند و از هم اکنون برای بحران آب چاره اندیشی کند تا آیندگان ناخواسته در جنگ آب تباه نشوند.
رئیس جمهوری که با فساد سیستمی قاطعانه مبارزه کند و آقازاده ها و نور چشمی ها را از این قاعده مستثنی نکند تا بساط رانت خواری، قاچاق و اقتصاد زیرزمینی بر چیده شود.
کسی که بتواند اعتماد عمومی را به عنوان سرمایه اجتماعی کشور محافظت نماید تا امید و نشاط اجتماعی پایدار را طراحی و اجرایی کند.
رئیس جمهوری که بحران آلودگی هوا و معضل ریزگردها را به مدد تعامل سازنده با همسایگان در سیاست خارجی باز تعریف نماید.
کسی که با تکریم همه اقوام، مسئولانه در راستای اتحاد ملی، همبستگی قومی، نزاع های هویتی و چالش های قومی و زبانی برنامه ریزی علمی و فرهنگی داشته باشد.
کسی که شجاعانه به نزاع های سیاسی جریان های قدرت خاتمه دهد.
به هر حال با نگاهی به مقوله آینده پژوهی ایران اسلامی، مردم باید رئیس جمهوری بر گزینند که بتواند شجاعانه و مدبرانه در برابر چالش های فرا روی کشورعزیز ما، مداومت و مقاومت نماید و در مرتفع کردن آنها مدیریت جهادی اتخاذ کند.
رئیس جمهور آینده کشور هر کسی که باشد باید آنقدر از توانمندی مدیریتی در ابعاد مختلف بهره مند باشد تا بتواند در برابر ده ها چالش و مساله فرا روی کشور، یارای ایستادگی و راهبردی گره گشا و سیاست گذاری بهینه و توسعه گرای خویش را به کار بندد.
مزید بر عمده ترین مسائل یاد شده به نظر می رسد که رئیس جمهور آینده باید مرد روزهای سخت بوده باشد تا در یک رویارویی تاریخی و طاقت فرسا خود را برای مبارزه با یکصد چالش فرا روی کشور از جمله: بیکاری، ناامیدی به آینده، فقر و شکاف طبقاتی، رکود و رونق اقتصادی، ازدواج جوانان، اخلاق عمومی، امنیت روانی و اجتماعی، حقوق شهروندی، کارکردهای اجتماعی فضای مجازی، بحران طلاق، بحران بانک های مالی، پایداری برجام، تخریب تنوع زیستی و محافظت جنگل ها، امنیت نرم، گردش آزاد اطلاعات سلامت روان، پیامدهای تغییرات اقلیمی، قاچاق مواد مخدر، حاشیه نشینی شهری، برنامه ششم توسعه، مسائل جامعه بزرگ معلمان، دارو و درمان، حجم بالای بدهی های دولت، فقدان سواد رسانه ای مهیا کند.
آری مقوله آینده پژوهی ایران اسلامی تصریح دارد که مردم باید رئیس جمهوری بر گزینند که بتواند شجاعانه و مدبرانه در برابر چالش های فرا رو مداومت و مقاومت نماید و حتما باید مرد روزهای سخت بوده باشد.
خداداد ابراهیمی مدیر مسئول روزنامه مهران
9102
کپی شد
