چه بسیارند نوجوانان و حتی کودکانی که در نبود پدر، مردانه زیر بار مشکلات خانواده می روند و همپای مادر در تکاپو و تلاش هستند تا گلیم خانواده را از آب بیرون کشند.
حتی زنانی که در نبود همسرانشان، مردانه چادر همت به کمر می بندند و مسئولیت خانواده را یک تنه در تندباد حوادث روزگار به دوش می کشند و جا پای مردان زحمت کش و با غیر می گذارند، ارزش، جایگاه شان و تلاشش آنها همچون مردان بزرگوار ستودنی است.
بی گمان در این وانفسای زندگی و بالا و پایین شدن روزهای زندگی مردانی هستند که تنها نام مرد را به یدک می کشند و چیزی از مرام و مردانگی در زندگی نمی دانند.
مردانی که بی توجه به زندگی و خانواده و دلواپسی های مادران و خواهران و همسر و فرزندان شان عالم هپروت، خماری و نئشه گی را بر بودن در روزگار واقعی ترجیح می دهند و آتش به هستی خود و خانواده می زنند.
با این همه روز مرد، روز زاد روز میلاد مولای متقیان حضرت علی (ع) و روز پاس داشت مقام پدر، روزی است برای ادای احترام به همه انسان های بزرگ و آزاد مردی که مردانگی و غیرت شان زبانزد است و در کوران حوادث روزگار پر تلاش و امیدوار به رویارویی مشکلات می روند.
پدر تنها نان آور خانه نیست بلکه الگو و اسوه و پناهی برای زندگی فرزند است که در پناه دستان ضمخت و پینه بسته اش زندگی را می آموزی و برای فردای بهتر زیستن از او سرمشق می گیری.
پدر آسمان آبی و روشن هر خانه است که وجودش گرما بخش زندگی می شود و نامش به حرمت نان آوری اش به خانه برکت می دهد و احساس خوب بودن در کنارش در سر سفره وجودت را مالامال از حس خوب بودن و زندگی می کند.
پدر کوه صبور و استواری است که با تمام توان در برابر مشکلات می ایستد و خم به ابرو نمی آورد و با عرق جبین برای چیدن خشت خشت زندگی عمرت در تکاپو تلاش است.
وجود نازنینش لازمه زندگیت و دلگرم کننده همه روزهای خوشی و ناخوشی ات می شود و در نبودش یادش تمام روح و روانت را پر می کند و دمی نیست که یاد و خاطره و حس زیبای پدری اش و دستان گرمش از ذهنت دور شود.
تمام خاطرات خوش روزهای بچگی ات و احساس بزرگی با دستان کوچک در دستان مردانه اش، لذت شادی و شوق کودکانه برای در آغوش کشیدن و چرخاندنت همه رویای خوش روزهای بچکی در کنار پدر است.
به گاه غم و غصه همچون کوه پشتیبانت می شود و دل بزرگ و پر خساوتش و صدای گرم و مردانه اش تو را به زندگی امیدوار می کند و برای روزهای پر مشقت زندگی تو را به احساس خوب زنده بودن دلگرم می کند.
وقتی دستان پینه بسته اش را به سمتت دراز می کند و تو در آنها خود را پناه می دهی تازه می فهمی که چه پشتوانه ای دارای و از چه حامی بزرگی برخورداری که در همه حال مراقب توست.
پس قدر این موجود نازنین که ودیعه ای بهشتی برای انسان های روی زمین است بدانیم و به حرمت نام پدر در همه حال مقام و جایگاه بزرگشان را ارج نهیم.
خیلی ها سال های سال است که لذت پدر گفتن و تکیه زدن بر این حامی را نمی چشند، یا پدرشان به دیار باقی رخت بر بسته و یا در گوشه خانه سالمندان روزها را به شب سپری می کند و به دور از خانه و خانواده است.
اگر نیست در این دنیای فانی پس برای شادی روحش صلوات و اگر در گوشه ای این دنیا تنها مانده تا فرصت باقی است و عاق والدین دامنگیر نشده برای آرامش وجود خودمان هم که شده مرحمی بایشم بر زخم تنهایی اش.
روز میلاد حضرت علی (ع) و روز پاس داشت مقام پدر و روز مرد به همه مردان ایران زمین مبارک
خبرنگار: ناهید ابراهیمی ** انتشار دهنده: مجید سلیمانی
7177/9102
انتهای پیام حتی زنانی که در نبود همسرانشان، مردانه چادر همت به کمر می بندند و مسئولیت خانواده را یک تنه در تندباد حوادث روزگار به دوش می کشند و جا پای مردان زحمت کش و با غیر می گذارند، ارزش، جایگاه شان و تلاشش آنها همچون مردان بزرگوار ستودنی است.
بی گمان در این وانفسای زندگی و بالا و پایین شدن روزهای زندگی مردانی هستند که تنها نام مرد را به یدک می کشند و چیزی از مرام و مردانگی در زندگی نمی دانند.
مردانی که بی توجه به زندگی و خانواده و دلواپسی های مادران و خواهران و همسر و فرزندان شان عالم هپروت، خماری و نئشه گی را بر بودن در روزگار واقعی ترجیح می دهند و آتش به هستی خود و خانواده می زنند.
با این همه روز مرد، روز زاد روز میلاد مولای متقیان حضرت علی (ع) و روز پاس داشت مقام پدر، روزی است برای ادای احترام به همه انسان های بزرگ و آزاد مردی که مردانگی و غیرت شان زبانزد است و در کوران حوادث روزگار پر تلاش و امیدوار به رویارویی مشکلات می روند.
پدر تنها نان آور خانه نیست بلکه الگو و اسوه و پناهی برای زندگی فرزند است که در پناه دستان ضمخت و پینه بسته اش زندگی را می آموزی و برای فردای بهتر زیستن از او سرمشق می گیری.
پدر آسمان آبی و روشن هر خانه است که وجودش گرما بخش زندگی می شود و نامش به حرمت نان آوری اش به خانه برکت می دهد و احساس خوب بودن در کنارش در سر سفره وجودت را مالامال از حس خوب بودن و زندگی می کند.
پدر کوه صبور و استواری است که با تمام توان در برابر مشکلات می ایستد و خم به ابرو نمی آورد و با عرق جبین برای چیدن خشت خشت زندگی عمرت در تکاپو تلاش است.
وجود نازنینش لازمه زندگیت و دلگرم کننده همه روزهای خوشی و ناخوشی ات می شود و در نبودش یادش تمام روح و روانت را پر می کند و دمی نیست که یاد و خاطره و حس زیبای پدری اش و دستان گرمش از ذهنت دور شود.
تمام خاطرات خوش روزهای بچگی ات و احساس بزرگی با دستان کوچک در دستان مردانه اش، لذت شادی و شوق کودکانه برای در آغوش کشیدن و چرخاندنت همه رویای خوش روزهای بچکی در کنار پدر است.
به گاه غم و غصه همچون کوه پشتیبانت می شود و دل بزرگ و پر خساوتش و صدای گرم و مردانه اش تو را به زندگی امیدوار می کند و برای روزهای پر مشقت زندگی تو را به احساس خوب زنده بودن دلگرم می کند.
وقتی دستان پینه بسته اش را به سمتت دراز می کند و تو در آنها خود را پناه می دهی تازه می فهمی که چه پشتوانه ای دارای و از چه حامی بزرگی برخورداری که در همه حال مراقب توست.
پس قدر این موجود نازنین که ودیعه ای بهشتی برای انسان های روی زمین است بدانیم و به حرمت نام پدر در همه حال مقام و جایگاه بزرگشان را ارج نهیم.
خیلی ها سال های سال است که لذت پدر گفتن و تکیه زدن بر این حامی را نمی چشند، یا پدرشان به دیار باقی رخت بر بسته و یا در گوشه خانه سالمندان روزها را به شب سپری می کند و به دور از خانه و خانواده است.
اگر نیست در این دنیای فانی پس برای شادی روحش صلوات و اگر در گوشه ای این دنیا تنها مانده تا فرصت باقی است و عاق والدین دامنگیر نشده برای آرامش وجود خودمان هم که شده مرحمی بایشم بر زخم تنهایی اش.
روز میلاد حضرت علی (ع) و روز پاس داشت مقام پدر و روز مرد به همه مردان ایران زمین مبارک
خبرنگار: ناهید ابراهیمی ** انتشار دهنده: مجید سلیمانی
7177/9102
کپی شد
