استان ایلام در طول هشت سال دفاع مقدس کارنامه پر افتخاری دارد، مقوله استقامت و پایداری عامل حیات و بقای نظام مقدس جمهوری اسلامی است که مردم انقلابی و ولایتمدار استان ایلام در طول هشت سال دفاع شجاعانه از مرزهای آن به بهترین شکل و مفهوم تداعی کرده و به نمایش گذاشتند.
این استان محل انجام عملیات های غرورآفرینی در دوران هشت سال جنگ تحمیلی چون میمک، والفجر سه، کربلای یک، محرم و فتح المبین بوده است، تنها در شهر مهران شاهد عروج بیش از ۶ هزار شهید گلکون کفن بوده ایم، این استان بیش از یک هزار بار مورد هجمه وحشیانه هواپیماهای رژیم بعثی قرار گرفت و تنها در شهر ایلام ۶۰ درصد شهر ویران شد، اما این مردم ولایت مدار با تحمل سخت ترین مشکلات حاضر به رها کردن استان خود نشدند.
اما حادثه فوتبال خونین شهر چوار برگ سرخ دیگری از تاریخ پر افتخار حماسه دفاع مقدس را رقم زد، در ۲۳ بهمن سال ۶۵ واقعه عظیمی در استان ایلام و زمین فوتبال شهر چوار به وقوع پیوست که به جرات می توان آن را بزرگترین رویداد ناگوار تاریخ فوتبال ایران نامید.
شهدای فوتبالیست شهر چوار حکایت غریبی دارند که یادآور ظلم و تجاوز متجاوزان بعثی به میهن اسلامی مان است، حکایت روزهایی که جوانان این مملکت در زیر بمباران دشمن بعثی هم دست از تلاش و تکاپو و ورزش بر نمی داشتند و با همان مقاومت ها و مردانگی ها بود که دشمن تا بن دندان مسلح از پای در آمد و امروز آرامش و امنیتی که بر این آب و خاک حاکم است بدون شک ماحصل آن روزهای حماسه و دفاع است.
بیست و سوم بهمن هر سال می گذرد ولی بسیاری نمی دانند که در این روز در سال ۶۵ در زمین چمنی که عده ای فوتبالیست در آن در حال ورزش کردن بودند توسط هواپیماهای دشمن بعثی بمباران شده و تلخ ترین روز فوتبال کشور رقم می خورد.
حادثه از این قرار بود که در زمان جنگ عده ای از جوانان شهر ایلام و چوار، اقدام به برگزاری یک مسابقه دوستانه بین منتخب چوار و جوانان ایلام می کنند، وقتی رژیم بعث عراق می دید مردمی که این همه تحت فشار قرار دارند باز هم به آرمان های نظام و انقلاب پایبند هستند و با این شرایط مسابقات فوتبال را هم حتی در شهرهای مرزی برگزار می کنند، محل مسابقه فوتبال را بمباران کرد تا آن مسابقه فوتبال برای همیشه ناتمام بماند و تعداد زیادی از بازیکنان، مربیان، تماشاگران و داوران به شهادت برسند.
در جریان حمله ناجوانمردانه هوایی هواپیماهای رژیم بعثی به ورزشگاه و زمین چمن چوار در ۱۰ کیلومتری ایلام ۱۵ نفر از بازیکنان و تماشاگران مظلومانه به فیض شهادت رسیدند و آسمانی شدند.
در این حادثه دردناک، یونس تلوکی، مجتبی ناصری، علی نجات کرمی، علی عباسی، محمد کمالوندی، جهانگیر کاوه، عبدالرزاق مهدیه، صید محمد زارعی، حسین هزاوه ( بازیکنان فوتبال)، حمیدرضا رضایتی (داور مسابقه)، مراد آذرخش، خلیل مظفری، سجاد مظفری، محمدجواد مظفری و امجد حیدری (تماشاگران مسابقه) به شهادت رسیدند و علی قیطاس، رحمت محمود، الیاس گهرسودی، گل مرادفاضلی، فرمان فولادوند و سلمان کرد (بازیکنان فوتبال) به افتخار جانبازی نائل شدند.
آری شهر چوار حکایت روزهایی است که جوانان در زیر بمباران های دشمن بعث دست از تکاپو و مقاومت و ایستادگی بر نداشتند و به دشمن اجازه ندادند یک وجب از خاک ایران اسلامی را به تصرف درآورند.
با این اوصاف ثبت واقعه تاسف بار زمین فوتبال چوار در تقویم ملی به عنوان روز ورزش و شهادت حداقل ادای دین به شهدای گرانقدر و مردم استان و کشور است، برخی مسئولان ارشد کشوری و استانی طی سال های گذشته در محل این زمین فوتبال حضور یافته و قول و قرار و تعهداتی داده اند ولی تاکنون اقدام عملی و در خور شانی به عمل نیاورده اند.
