در این یادداشت آمده است: در شرایط کنونی که دشمن با جنگ روانی و اقتصادی انواع تحریم ها را بر کشور اعمال نموده است، جایی برای تلف کردن انرژی و خودزنی نیست! برای جنگ با دشمن بایست یکصدا و با تمام قدرت ایستاد، نمی شود قسمتی از توان خود را صرف یک صدایی در داخل کرد و با نیمی از توان به جنگ دشمن رفت!
استعفای غیر رسمی ظریف در شبکه های اجتماعی در کثری از ثانیه به یک ترند جهانی مبدل گشت. می گویند بزرگی آدم ها به میزان دلهره ای ست که در غیاب آنها ایجاد می شود و دیشب یک جهان خلاء ظریف را احساس کرد، مردی که امروز به نمادی از صلح در جهان مبدل شده است.
کسی که خشونت و افراطی گری زورگویان عالم را با ظرافت هرچه تمام تر در صحنه مذاکرات هسته ای به چالش کشید. آری ظریف را در عالم دیپلماسی باید پیشران صلح قلمداد کرد، کسی که به آب و آتش زد تا رویای آرامش بر چهره زخم خورده جهان متبلور سازد. آرامشی که چون موج دریا همیشه در تلاطم بود اما آشوب خشونت لحظه ای به آن امان نداد. مرد خندان عالم دیپلماسی این روزها چهره ای گله مند دارد!
هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک
در روزگاری که ظریف مرد بر ویلچر نشسته ایرانی در مذاکرات هسته ای برابر کسانی که می خواستند ایران روی آرامش نبیند، ایستاد، فریادهای اش عجب آرامشی داشت آن هنگام که بر سر آمریکایی ها داد زد که؛ هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید! مادامی که بر سر خبرنگار ژاپنی فریاد می زند؛ برای دفاع از خود هرگز از کسی اجازه نمی گیریم!
و آن زمان که رقبا کم آوردند و دنبال بهانه بودند، چگونه با این حرکت آنها را مات کرد؛ نمی شود وسط مسابقه اسب ها را عوض کرد! حال اگر دیروز نمی شد وسط مسابقه اسب ها را عوض کرد، آیا امروز در وسط معرکه می توان چنین کاری کرد! پس امروز وقت رفتن نیست، رفیق!
جان کلام آنکه، ظریف می ماند و استعفای غیر رسمی او آن هم در پست اینستاگرامی اش را نبایست رسمی و تمام شده تلقی کرد بلکه این یک نوع درخواست کمک برای اجماع و یکسان سازی استراتژی در دستگاه دیپلماسی کشور است. چیزی که امروز بیش از پیش نیازمند آن هستیم این است که خروجی آنچه که از این دستگاه مهم به جهان مخابره می شود، فقط یک صدا باشد.
منبع آفتاب یزد
7172
انتهای پیام استعفای غیر رسمی ظریف در شبکه های اجتماعی در کثری از ثانیه به یک ترند جهانی مبدل گشت. می گویند بزرگی آدم ها به میزان دلهره ای ست که در غیاب آنها ایجاد می شود و دیشب یک جهان خلاء ظریف را احساس کرد، مردی که امروز به نمادی از صلح در جهان مبدل شده است.
کسی که خشونت و افراطی گری زورگویان عالم را با ظرافت هرچه تمام تر در صحنه مذاکرات هسته ای به چالش کشید. آری ظریف را در عالم دیپلماسی باید پیشران صلح قلمداد کرد، کسی که به آب و آتش زد تا رویای آرامش بر چهره زخم خورده جهان متبلور سازد. آرامشی که چون موج دریا همیشه در تلاطم بود اما آشوب خشونت لحظه ای به آن امان نداد. مرد خندان عالم دیپلماسی این روزها چهره ای گله مند دارد!
هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک
در روزگاری که ظریف مرد بر ویلچر نشسته ایرانی در مذاکرات هسته ای برابر کسانی که می خواستند ایران روی آرامش نبیند، ایستاد، فریادهای اش عجب آرامشی داشت آن هنگام که بر سر آمریکایی ها داد زد که؛ هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید! مادامی که بر سر خبرنگار ژاپنی فریاد می زند؛ برای دفاع از خود هرگز از کسی اجازه نمی گیریم!
و آن زمان که رقبا کم آوردند و دنبال بهانه بودند، چگونه با این حرکت آنها را مات کرد؛ نمی شود وسط مسابقه اسب ها را عوض کرد! حال اگر دیروز نمی شد وسط مسابقه اسب ها را عوض کرد، آیا امروز در وسط معرکه می توان چنین کاری کرد! پس امروز وقت رفتن نیست، رفیق!
جان کلام آنکه، ظریف می ماند و استعفای غیر رسمی او آن هم در پست اینستاگرامی اش را نبایست رسمی و تمام شده تلقی کرد بلکه این یک نوع درخواست کمک برای اجماع و یکسان سازی استراتژی در دستگاه دیپلماسی کشور است. چیزی که امروز بیش از پیش نیازمند آن هستیم این است که خروجی آنچه که از این دستگاه مهم به جهان مخابره می شود، فقط یک صدا باشد.
منبع آفتاب یزد
7172
کپی شد
