از گذشته های دور، آیینهای رمضان، رسوم پر رونقی بوده که در بین تمام اقوام ایرانی در این ماه مبارک برگزار می شد و برخی از آنان ادامه دارد و با شرایط جدید آداب جدیدی هم به آن افزوده شده است.
گرچه 8 سال از تاسیس استان البرز به مرکزیت کرج می گذرد، اما از دیرباز در شهرستان کرج و شهرهای اطراف در ماه مبارک رمضان آداب و رسوم وجود داشته که برخی از آنان همچنان ادامه دارد.
البرز با استان هایی همچون تهران، قزوین، گیلان، سمنان، مازندران و... اقلیم مشترک دارد، بنابراین این استان ها آداب و رسوم نزدیک به هم و گاهی مشابه دارند.
مردم بومی استان البرز که در شش شهرستان کرج، طالقان، ساوجبلاغ، نظرآباد، فردیس و اشتهارد پراکنده هستند، دارای آیین های ویژه بوده که رئیس بنیاد البرز شناسی در گفت و گو با ایرنا به بیان آنها پرداخته است.
مهراب رجبی، تمدن البرز را در فرهنگ، هنر و تمدن حدفاصل بین (راگا) یعنی ری و (کاسپین) یعنی قزوین می داند.
وی گفت: در ماه رمضان ابتدا اختلافات کنار گذاشته می شود، زیرا اعتقاد بر آن است که با کینه و قهر روزه مقبول نیست، بنابراین با پختن آش در اواخر ماه شعبان کسانی که اختلاف دارند، ضرب المثل (آش و آشتی) را به جا می آوردند.
وی خاطرنشان کرد: ختم قرآن که در سراسر کشور در ماه رمضان شاهد هستیم، در البرز نیز وجود دارد. به زبان بومی به آن ختم سی پاره می گویند و ختم کتاب الهی را وسیله ای برای قرب به حضرت دوست می دانند.
رییس بنیاد البرزشناسی همچنین در ادامه به آیین 'ماه در مه' به معنای 'ماه در آمدن' در طالقان اشاره کرد و ادامه داد: معمولا این مراسم با رویت ماه همراه است ولی در ماه رمضان رنگ و بوی دیگری پیدا می کند.
رجبی گفت: در این مراسم اهالی روستاهای طالقان جشن و مهمانی برگزار می کنند و با این بهانه به اطعام نیازمندان و فقرا می پردازند.
وی با اشاره به اجرای آیین 'همچه کاسه' در روستاهای البرز افزود: این مراسم مختص ماه مبارک رمضان است و اهالی روستا به طور معمول با شیربرنج، فرنی، حلوا و آش از یکدیگر پذیرایی می کنند.
رجبی تصریح کرد: 'همچه کاسه' مساوی با کاسه همسایه است. هر سی شب ماه رمضان فرنی ،حلوا و شیر برنج موقع افطاری پخش می شود که این مراسم در استان های غربی کشور همچون لرستان به 'کاسم سا' مشهور است.
رییس بنیاد البرز شناسی با بیان اینکه در گذشته دهه سوم ماه مبارک رمضان را شب های برات می نامیدند، اضافه کرد: رمضان به سه دهه تقسیم می شود ودهه سوم را دهه برات می نامند. این دهه به نوعی همان شب های قدر است و در البرز شب 27 رمضان نیز گرامی داشته می شود.
وی گفت: قبل از ماه رمضان در البرز معمول بود اگر خانواده هایی اختلاف دارند قبل از رویت ماه رمضان با یک آش پزان با یکدیگر آشتی کنند، این مراسم را 'آش و آشتی' می نامیدند.
رجبی به نان های محلی البرز که بیشتر در ماه رمضان پخت می شود اشاره کرد و افزود: این نان ها شامل 'اگردک' و 'تفتان' در سفره های افطار البرزی ها دیده می شود که اکنون بیشتر در روستاها است.
وی با بیان اینکه اکنون آداب و رسوم البرزی را می توان در روستاهای طالقان و چالوس پررنگ تر دید خاطرنشان کرد: مراسم «سحرخوانی» و «رمضانخوانی» در آیین کهن معنوی استان البرز از جمله شهرستان طالقان همچنان پابرجا است.
رجبی گفت: یکی از آداب زیبای البرزی ها که در سایر استان ها نیز دیده می شود، مراسم پایانی ماه رمضان است که مردم برای رویت ماه به قله ها می روند و با مشاهده هلال ماه به چاوشی خوانی می پردازند.
1535
گرچه 8 سال از تاسیس استان البرز به مرکزیت کرج می گذرد، اما از دیرباز در شهرستان کرج و شهرهای اطراف در ماه مبارک رمضان آداب و رسوم وجود داشته که برخی از آنان همچنان ادامه دارد.
البرز با استان هایی همچون تهران، قزوین، گیلان، سمنان، مازندران و... اقلیم مشترک دارد، بنابراین این استان ها آداب و رسوم نزدیک به هم و گاهی مشابه دارند.
مردم بومی استان البرز که در شش شهرستان کرج، طالقان، ساوجبلاغ، نظرآباد، فردیس و اشتهارد پراکنده هستند، دارای آیین های ویژه بوده که رئیس بنیاد البرز شناسی در گفت و گو با ایرنا به بیان آنها پرداخته است.
مهراب رجبی، تمدن البرز را در فرهنگ، هنر و تمدن حدفاصل بین (راگا) یعنی ری و (کاسپین) یعنی قزوین می داند.
وی گفت: در ماه رمضان ابتدا اختلافات کنار گذاشته می شود، زیرا اعتقاد بر آن است که با کینه و قهر روزه مقبول نیست، بنابراین با پختن آش در اواخر ماه شعبان کسانی که اختلاف دارند، ضرب المثل (آش و آشتی) را به جا می آوردند.
وی خاطرنشان کرد: ختم قرآن که در سراسر کشور در ماه رمضان شاهد هستیم، در البرز نیز وجود دارد. به زبان بومی به آن ختم سی پاره می گویند و ختم کتاب الهی را وسیله ای برای قرب به حضرت دوست می دانند.
رییس بنیاد البرزشناسی همچنین در ادامه به آیین 'ماه در مه' به معنای 'ماه در آمدن' در طالقان اشاره کرد و ادامه داد: معمولا این مراسم با رویت ماه همراه است ولی در ماه رمضان رنگ و بوی دیگری پیدا می کند.
رجبی گفت: در این مراسم اهالی روستاهای طالقان جشن و مهمانی برگزار می کنند و با این بهانه به اطعام نیازمندان و فقرا می پردازند.
وی با اشاره به اجرای آیین 'همچه کاسه' در روستاهای البرز افزود: این مراسم مختص ماه مبارک رمضان است و اهالی روستا به طور معمول با شیربرنج، فرنی، حلوا و آش از یکدیگر پذیرایی می کنند.
رجبی تصریح کرد: 'همچه کاسه' مساوی با کاسه همسایه است. هر سی شب ماه رمضان فرنی ،حلوا و شیر برنج موقع افطاری پخش می شود که این مراسم در استان های غربی کشور همچون لرستان به 'کاسم سا' مشهور است.
رییس بنیاد البرز شناسی با بیان اینکه در گذشته دهه سوم ماه مبارک رمضان را شب های برات می نامیدند، اضافه کرد: رمضان به سه دهه تقسیم می شود ودهه سوم را دهه برات می نامند. این دهه به نوعی همان شب های قدر است و در البرز شب 27 رمضان نیز گرامی داشته می شود.
وی گفت: قبل از ماه رمضان در البرز معمول بود اگر خانواده هایی اختلاف دارند قبل از رویت ماه رمضان با یک آش پزان با یکدیگر آشتی کنند، این مراسم را 'آش و آشتی' می نامیدند.
رجبی به نان های محلی البرز که بیشتر در ماه رمضان پخت می شود اشاره کرد و افزود: این نان ها شامل 'اگردک' و 'تفتان' در سفره های افطار البرزی ها دیده می شود که اکنون بیشتر در روستاها است.
وی با بیان اینکه اکنون آداب و رسوم البرزی را می توان در روستاهای طالقان و چالوس پررنگ تر دید خاطرنشان کرد: مراسم «سحرخوانی» و «رمضانخوانی» در آیین کهن معنوی استان البرز از جمله شهرستان طالقان همچنان پابرجا است.
رجبی گفت: یکی از آداب زیبای البرزی ها که در سایر استان ها نیز دیده می شود، مراسم پایانی ماه رمضان است که مردم برای رویت ماه به قله ها می روند و با مشاهده هلال ماه به چاوشی خوانی می پردازند.
1535
کپی شد