مهشید معراجی-
همزمان با اعلام نتایج انتخابات پنجمین دوره شورای اسلامی شهر و تایید نتایج انتخابات توسط شورای نگهبان، فرآیند انتخاب شهردار در راس فعالیتهای منتخبان شورای شهر قرار گرفت.
اولین گمانه زنی هایی که در باره انتخاب شهردار در فضای مجازی دست به دست می شد، انتخاب شهردار از بین منتخبان شورا بود که اعضای جدید شورا با اعلام اینکه هیچیک از اعضای منتخب شورای پنجم گزینه ای برای شهردار این شهر نیستند، به این گمانه زنی پایان دادند که در ادامه این انتخاب با حواشی و ماجراهای بسیار، در نهایت ، اصغر نصیری شهردار کهنه کار مناطق تهران را بر صندلی شهرداری کرج نشاند .
این اتفاق آغاز ماجرایی ناگوار برای او و فصلی تازه از نو اصلاح طلبان کرج به شمار می رفت . ( برخی از منتخبان راه یافته به شورا شهر به نام لیست امید و بر آمده از شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان استان هنوز هم به عنوان یک علامت سوال بزرگ در بین حامیان این جریان سیاسی به شمار رفته و اصالت اصلاح طلبی آنها همچنان مبهم و پیچیده است.) و معلوم نیست در اردوگاه آنان چه خبر است.
کشمکش های گاه و بیگاه بین شهردار و شورا کمی بعد از این انتخاب کلید خورد و تا به امروز که شهردار در آستانه عزل از جایگاه خود می باشد؛ ادامه دارد. نکته قابل توجه این است که بعد از همه کش و قوس های مربوط چینش نیروها ،کار به جایی رسیده که برخی از اعضا چوب خط خود را پر شده میبینند و به دنبال امتحان کردن گزینه دیگری برای رسیدن به اهداف خود هستند و البته نباید منکر شد که عملکرد پر حاشیه شهردار در ساماندهی حوزه عمرانی، خدماتی و ... نیز این بهانه را به دست پارلمان شهری داد تا خود را در برابر پرسش هایی ببیند که به قیمت کنار گذاشتنش از شهرداری کرج تمام شود.
در این بین نیز گزینه های جایگزین هم مطرح و از برخی چون ایلیات , عضو اصولگرای شورای پنجم هر کرج ، کمالی زاده معاون عزل شده حوزه فنی و عمرانی شهرداری کرج و رضا حسینی قائم مقام سابق ، محمد رضا رضاپور، معاون اسبق مالی اداری شهرداری کرج و ... نام برده میشود و گویا اصلاح طلبان امروز از نداشتن گزینه قوی به اصولگرایان پناه آورده اند.
شاید این بدان معناست که شوراییان از اینکه ترکاشوند را در سبد انتخاب خود نگذاشته و او را از دست رفته میبینند ناراحتند و امروز دست به دامان معاونت های دوره پیشین مدیریت شهری می شوند که این اتفاق می تواند بزرگترین شکست در اردوگاه اصلاح طلبان به شمار رفته و از بی برنامگی ، جو زدگی و یا حتی استیصال آنها پرده بردارد.
بی برنامگی ناشی از عدم اتحاد و یکپارچگی جو زدگی از موقعیت اجتماعی کسب شده و استیصالی از جنس عدم کادر سازی در زمان مناسب که شرایط امروز را در برابر انها قرار داده است.
تنها دلیل رای اوردن لیست امید و اقبال مردم به اصلاحات تغییر شرایط بود و اگر قرار بر تکرار گذشته است چه نیاز به هزینه کردن بزرگان اصلاحات بود که قطع به یقین بار سنگین اخلاقی را بر دوش منتخبان خواهد گذاشت و آیندگان بر این رویکرد قضاوت خواهند کرد.
46
