به گزارش ایرنا، در طرح آمارگیری از هزینه و درآمد خانوار که نتایج آن در نشریه شماره 22 سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان اصفهان منتشر شده، آمده است که با وجود بالاتر بودن متوسط کل هزینه های یک خانوار شهری در استان اصفهان ؛ متوسط درآمد خانوار شهری در این استان پایین تر از متوسط درآمد در کشور است.
در این گزارش که از نتایج طرح آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی کشور در سال های 1391 تا 1395 استفاده شده، روند تغییرات متوسط درآمد یک خانوار شهری و روستایی در کشور و استان اصفهان در سال های 1391 تا 1395 مشخص شده است.
بر این اساس، متوسط درآمد یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 91 حدود 15 میلیون تومان بوده در حالیکه این رقم در کشور حدود 17 میلیون تومان بوده است.
همچنین متوسط درآمد یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 95 حدود 26 میلیون تومان بوده در حالیکه این رقم در کشور حدود 32 میلیون تومان بوده است.
بررسی این اعداد نشان می دهد که متوسط درآمد یک خانوار شهری در استان اصفهان همواره در این سال ها از متوسط درآمد یک خانوار شهری در کشور پایین تر بوده است.
بر اساس این گزارش، متوسط درآمد یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 91 نزدیک 10 میلیون تومان و در کشور 10 میلیون تومان بوده است.
نزدیکی درآمد خانوار روستایی در استان اصفهان با متوسط کشوری تا سال 93 ادامه دارد اما پس از آن این ارقام دچار اختلاف می شود به طوریکه متوسط درآمد یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 95 نزدیک 17 میلیون تومان و در کشور 18 میلیون تومان بوده است.
بررسی این اعداد نشان می دهد که متوسط درآمد خانوار روستایی در استان اصفهان بعد از سال 1393 از متوسط درآمد خانوار روستایی در کشور پایین تر بوده و اختلاف آن در این سال ها بیشتر شده است.
*** بالا رفتن هزینه های غیر خوراکی در خانوارهای شهری
در این گزارش به متوسط کل هزینه ها، هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار شهری در استان اصفهان و کشور بین سال های 1391 تا 1395 نیز اشاره شده است.
بر اساس اطلاعات آماری این گزارش، متوسط هزینه های کل یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 91 حدود 15.7 میلیون تومان و در کشور 16.4 میلیون تومان بوده است.
متوسط هزینه های خوراکی یک خانوار شهری در استان اصفهان و در کشور در سال 91 حدود 4.4 میلیون تومان و متوسط هزینه های غیر خوراکی یک خانوار شهری در استان اصفهان در همین سال 11.3 میلیون تومان و در کشور 11.9 میلیون تومان بوده است.
از طرفی متوسط هزینه کل یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 95 حدود 27.6 میلیون تومان و در کشور 28.4 میلیون تومان بوده است.
هزینه خوراکی یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 95 حدود 6 میلیون تومان و غیر خوراکی 21.6 میلیون تومان و در کشور به ترتیب 6.6 و 21.8 میلیون تومان بوده است.
در این گزارش آمده است که منحنی میزان تغییرات متوسط هزینه خانوار شهری از سال 1393 دارای شیب ملایم تری است که این تغییرات را می توان در نتیجه سیاست های ضد تورمی دولت ارزیابی کرد.
همچنین متوسط هزینه های یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال های 1393 و 1394 بیشتر از متوسط هزینه های یک خانوار شهری در کشور است به طوریکه این شاخص در اصفهان در سال های مذکور به ترتیب 25 و 27.9 میلیون تومان و در کشور به ترتیب 23.4 و 26.2 میلیون تومان بوده است.
نکته قابل توجه دیگر اینکه روند افزایش هزینه های خوراکی خانوار شهری در این سال ها چشمگیر نبوده در حالی که هزینه های غیرخوراکی خانوار شهری در استان و کشور رشد قابل توجهی داشته است.
همچنین هزینه های خوراکی در استان اصفهان و کشور نسبت به کل هزینه ها بسیار پایین است و این اختلاف در این سال ها بیشتر شده است.
این اختلاف ها می تواند در نتیجه تغییر فرهنگ مصرف خانوار و یا افزایش قیمت اقلام غیر خوراکی در مقایسه با اقلام خوراکی در سال های اخیر بوجود آمده است.
*** بالاتر بودن هزینه های خانوار روستایی اصفهان از متوسط کشور
در این گزارش همچنین با اشاره به منحنی تغییرات متوسط کل هزینه ها، هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار روستایی در استان اصفهان بین سال های 1391 تا 1395، تاکید شده است که متوسط هزینه های یک خانوار روستایی در استان همواره بیشتر از متوسط هزینه های یک خانوار روستایی در کشور است.
بر این اساس، متوسط هزینه کل یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 91 حدود 11.9 میلیون تومان و در کشور 10.8 میلیون تومان بوده است.
متوسط هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 91 به ترتیب حدود 4.4 و 7.5 میلیون تومان و در سال کشور به ترتیب 4.5 و 6.2 میلیون تومان بوده است.
متوسط هزینه کل یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 95 حدود 18.1 میلیون تومان و در کشور 15.7 میلیون تومان بوده است.
متوسط هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 95 به ترتیب حدود 5.4 و 12.6 میلیون تومان و در کشور به ترتیب 5.9 و 9.7 میلیون تومان بوده است.
این آمار نشان می دهد که در مورد خانوار روستایی نیز روند افزایش هزینه های غیر خوراکی بیشتر از هزینه های خوراکی خانوار است ولی روند افزایش آن ملایم تر از خانوار شهری است.
همچنین اختلاف متوسط کل هزینه ها در استان و کشور ناشی از اختلاف فاحش هزینه های غیر خوراکی است ولی منحنی متوسط هزینه های خوراکی در استان اصفهان تا حدی منطبق بر متوسط هزینه های خوراکی در کشور است.
*** نتیجه گیری
بر اساس این گزارش با توجه به آمار ارائه شده در برخی از سال ها متوسط کل درآمد سالانه خانوار در مقایسه با متوسط کل هزینه های آن کمتر است که می توان دلیل آن را در شفاف نبودن درآمدهای خانوار، وضعیت اقتصادی و تورم برخی اقلام غیرخوراکی جستجو کرد.
از طرفی نسبت متوسط هزینه به درآمد در سال های اخیر برای یک خانوار شهری در کشور، روند مطلوبی داشته است.
اما نسبت متوسط هزینه به درآمد یک خانوار شهری در استان روند مطلوبی نداشته ولی در سال 1395 روند صحیحی را طی کرده است.
نسبت متوسط هزینه به درآمد یک خانوار روستایی در کشور از سال 1393 روند بسیار مطلوبی داشته است.
از طرفی نسبت متوسط هزینه به درآمد یک خانوار روستایی در استان اصفهان همانند خانوار شهری، روند مطلوبی نداشته ولی در سال 1395 روند صحیحی را طی کرده است.
با اینکه متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی در استان اصفهان و کشور به هم نزدیک است اما متوسط هزینه های یک خانوار روستایی در استان بسیار زیادتر از متوسط هزینه های یک خانوار روستایی در کشور است.
در مورد یک خانوار شهری در استان اصفهان با اینکه متوسط کل هزینه ها از متوسط کشور کمی بیشتر است، متوسط درآمد خانوار شهری در این استان خیلی پایین تر از متوسط درآمد در کشور است.
آمارگیری هزینه خانوارهای روستایی کشور از سال 1342 و هزینه خانوارهای شهری از سال 1347 توسط مرکز آمار ایران آغاز شد؛ این آمارگیری از سال 1353، علاوه بر هزینه، درآمد خانوارهای شهری و روستایی را نیز شامل شده است.
هدف کلی این طرح، برآورد سالانه میانگین هزینه های کل، هزینه های خوراکی ، هزینه های غیرخوراکی ، درآمد خانوارها و نیز برآورد تغییرات سالانه این میانگین ها در سطح مناطق شهری و روستایی کشور و هر یک از استان ها است.
کاربردهای اساسی و متنوع نتایج طرح آمارگیری از هزینه و درآمد خانوار در بررسی الگوی مصرفی خانوارها، ارزیابی آثار سیاست های اقتصادی در زمینه تأمین عدالت اجتماعی و بررسی توزیع درآمد، امکانات، تسهیلات خانوارها و نقش مهم آن در تامین اطلاعات مورد نیاز حساب های ملی و منطقه‌ای، اهمیت این طرح را به ویژه در بررسی و برنامه ریزی های اقتصادی و اجتماعی کشور نشان می دهد .
این طرح هر سال از سوی مرکز آمار ایران بعنوان متولی تولید آمار کشور و توسط معاونت آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان ها اجرا می شود.
استان اصفهان با بیش از پنج میلیون نفر جمعیت، یک میلیون و 608 خانوار دارد که از این تعداد، یک میلیون و 412 هزار خانوار، شهری (با جمعیت چهار میلیون و 400 هزار نفر) و 196 هزار خانوار، روستایی ( با جمعیت 600 هزار نفر) است.
گ/3011
انتهای پیام در این گزارش که از نتایج طرح آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی کشور در سال های 1391 تا 1395 استفاده شده، روند تغییرات متوسط درآمد یک خانوار شهری و روستایی در کشور و استان اصفهان در سال های 1391 تا 1395 مشخص شده است.
بر این اساس، متوسط درآمد یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 91 حدود 15 میلیون تومان بوده در حالیکه این رقم در کشور حدود 17 میلیون تومان بوده است.
همچنین متوسط درآمد یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 95 حدود 26 میلیون تومان بوده در حالیکه این رقم در کشور حدود 32 میلیون تومان بوده است.
بررسی این اعداد نشان می دهد که متوسط درآمد یک خانوار شهری در استان اصفهان همواره در این سال ها از متوسط درآمد یک خانوار شهری در کشور پایین تر بوده است.
بر اساس این گزارش، متوسط درآمد یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 91 نزدیک 10 میلیون تومان و در کشور 10 میلیون تومان بوده است.
نزدیکی درآمد خانوار روستایی در استان اصفهان با متوسط کشوری تا سال 93 ادامه دارد اما پس از آن این ارقام دچار اختلاف می شود به طوریکه متوسط درآمد یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 95 نزدیک 17 میلیون تومان و در کشور 18 میلیون تومان بوده است.
بررسی این اعداد نشان می دهد که متوسط درآمد خانوار روستایی در استان اصفهان بعد از سال 1393 از متوسط درآمد خانوار روستایی در کشور پایین تر بوده و اختلاف آن در این سال ها بیشتر شده است.
*** بالا رفتن هزینه های غیر خوراکی در خانوارهای شهری
در این گزارش به متوسط کل هزینه ها، هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار شهری در استان اصفهان و کشور بین سال های 1391 تا 1395 نیز اشاره شده است.
بر اساس اطلاعات آماری این گزارش، متوسط هزینه های کل یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 91 حدود 15.7 میلیون تومان و در کشور 16.4 میلیون تومان بوده است.
متوسط هزینه های خوراکی یک خانوار شهری در استان اصفهان و در کشور در سال 91 حدود 4.4 میلیون تومان و متوسط هزینه های غیر خوراکی یک خانوار شهری در استان اصفهان در همین سال 11.3 میلیون تومان و در کشور 11.9 میلیون تومان بوده است.
از طرفی متوسط هزینه کل یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 95 حدود 27.6 میلیون تومان و در کشور 28.4 میلیون تومان بوده است.
هزینه خوراکی یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال 95 حدود 6 میلیون تومان و غیر خوراکی 21.6 میلیون تومان و در کشور به ترتیب 6.6 و 21.8 میلیون تومان بوده است.
در این گزارش آمده است که منحنی میزان تغییرات متوسط هزینه خانوار شهری از سال 1393 دارای شیب ملایم تری است که این تغییرات را می توان در نتیجه سیاست های ضد تورمی دولت ارزیابی کرد.
همچنین متوسط هزینه های یک خانوار شهری در استان اصفهان در سال های 1393 و 1394 بیشتر از متوسط هزینه های یک خانوار شهری در کشور است به طوریکه این شاخص در اصفهان در سال های مذکور به ترتیب 25 و 27.9 میلیون تومان و در کشور به ترتیب 23.4 و 26.2 میلیون تومان بوده است.
نکته قابل توجه دیگر اینکه روند افزایش هزینه های خوراکی خانوار شهری در این سال ها چشمگیر نبوده در حالی که هزینه های غیرخوراکی خانوار شهری در استان و کشور رشد قابل توجهی داشته است.
همچنین هزینه های خوراکی در استان اصفهان و کشور نسبت به کل هزینه ها بسیار پایین است و این اختلاف در این سال ها بیشتر شده است.
این اختلاف ها می تواند در نتیجه تغییر فرهنگ مصرف خانوار و یا افزایش قیمت اقلام غیر خوراکی در مقایسه با اقلام خوراکی در سال های اخیر بوجود آمده است.
*** بالاتر بودن هزینه های خانوار روستایی اصفهان از متوسط کشور
در این گزارش همچنین با اشاره به منحنی تغییرات متوسط کل هزینه ها، هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار روستایی در استان اصفهان بین سال های 1391 تا 1395، تاکید شده است که متوسط هزینه های یک خانوار روستایی در استان همواره بیشتر از متوسط هزینه های یک خانوار روستایی در کشور است.
بر این اساس، متوسط هزینه کل یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 91 حدود 11.9 میلیون تومان و در کشور 10.8 میلیون تومان بوده است.
متوسط هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 91 به ترتیب حدود 4.4 و 7.5 میلیون تومان و در سال کشور به ترتیب 4.5 و 6.2 میلیون تومان بوده است.
متوسط هزینه کل یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 95 حدود 18.1 میلیون تومان و در کشور 15.7 میلیون تومان بوده است.
متوسط هزینه های خوراکی و غیر خوراکی یک خانوار روستایی در استان اصفهان در سال 95 به ترتیب حدود 5.4 و 12.6 میلیون تومان و در کشور به ترتیب 5.9 و 9.7 میلیون تومان بوده است.
این آمار نشان می دهد که در مورد خانوار روستایی نیز روند افزایش هزینه های غیر خوراکی بیشتر از هزینه های خوراکی خانوار است ولی روند افزایش آن ملایم تر از خانوار شهری است.
همچنین اختلاف متوسط کل هزینه ها در استان و کشور ناشی از اختلاف فاحش هزینه های غیر خوراکی است ولی منحنی متوسط هزینه های خوراکی در استان اصفهان تا حدی منطبق بر متوسط هزینه های خوراکی در کشور است.
*** نتیجه گیری
بر اساس این گزارش با توجه به آمار ارائه شده در برخی از سال ها متوسط کل درآمد سالانه خانوار در مقایسه با متوسط کل هزینه های آن کمتر است که می توان دلیل آن را در شفاف نبودن درآمدهای خانوار، وضعیت اقتصادی و تورم برخی اقلام غیرخوراکی جستجو کرد.
از طرفی نسبت متوسط هزینه به درآمد در سال های اخیر برای یک خانوار شهری در کشور، روند مطلوبی داشته است.
اما نسبت متوسط هزینه به درآمد یک خانوار شهری در استان روند مطلوبی نداشته ولی در سال 1395 روند صحیحی را طی کرده است.
نسبت متوسط هزینه به درآمد یک خانوار روستایی در کشور از سال 1393 روند بسیار مطلوبی داشته است.
از طرفی نسبت متوسط هزینه به درآمد یک خانوار روستایی در استان اصفهان همانند خانوار شهری، روند مطلوبی نداشته ولی در سال 1395 روند صحیحی را طی کرده است.
با اینکه متوسط درآمد سالانه یک خانوار روستایی در استان اصفهان و کشور به هم نزدیک است اما متوسط هزینه های یک خانوار روستایی در استان بسیار زیادتر از متوسط هزینه های یک خانوار روستایی در کشور است.
در مورد یک خانوار شهری در استان اصفهان با اینکه متوسط کل هزینه ها از متوسط کشور کمی بیشتر است، متوسط درآمد خانوار شهری در این استان خیلی پایین تر از متوسط درآمد در کشور است.
آمارگیری هزینه خانوارهای روستایی کشور از سال 1342 و هزینه خانوارهای شهری از سال 1347 توسط مرکز آمار ایران آغاز شد؛ این آمارگیری از سال 1353، علاوه بر هزینه، درآمد خانوارهای شهری و روستایی را نیز شامل شده است.
هدف کلی این طرح، برآورد سالانه میانگین هزینه های کل، هزینه های خوراکی ، هزینه های غیرخوراکی ، درآمد خانوارها و نیز برآورد تغییرات سالانه این میانگین ها در سطح مناطق شهری و روستایی کشور و هر یک از استان ها است.
کاربردهای اساسی و متنوع نتایج طرح آمارگیری از هزینه و درآمد خانوار در بررسی الگوی مصرفی خانوارها، ارزیابی آثار سیاست های اقتصادی در زمینه تأمین عدالت اجتماعی و بررسی توزیع درآمد، امکانات، تسهیلات خانوارها و نقش مهم آن در تامین اطلاعات مورد نیاز حساب های ملی و منطقه‌ای، اهمیت این طرح را به ویژه در بررسی و برنامه ریزی های اقتصادی و اجتماعی کشور نشان می دهد .
این طرح هر سال از سوی مرکز آمار ایران بعنوان متولی تولید آمار کشور و توسط معاونت آمار و اطلاعات سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان ها اجرا می شود.
استان اصفهان با بیش از پنج میلیون نفر جمعیت، یک میلیون و 608 خانوار دارد که از این تعداد، یک میلیون و 412 هزار خانوار، شهری (با جمعیت چهار میلیون و 400 هزار نفر) و 196 هزار خانوار، روستایی ( با جمعیت 600 هزار نفر) است.
گ/3011
کپی شد
