در این مطلب آمده است: جلال الدین همایی در کتاب تاریخ اصفهان به میدان میر که دولتخانه دیلمیان بوده و همچنین میدان سلیمان، مربوط به قرن دوم هجری درهمجواری با میدان کهنه اشاره می کند و درباره میدان کهنه می نویسد: «بعد از توسیع عهد سلجوقیان، آن میدان ها کهنه شدند و میدان کهنه امروزی، میدان جدید آن روز بوده است. همانطور که میدان شاه عباس در اراضی نقش جهان، میدان سلجوقی را کهنه کرد»
در دوره صفویه میدان میر و میدان کهنه با همجواری با کاروانسراها و بازارهای سنتی پرشماری چون بازار ریسمان، بازار کاسه گران، بازار حناسابان، بازار شیشه گران، بازار غاز و کاروانسرای نمکی، کاروانسرای شکربیک، کاروانسرای بازار مرغ و البته نزدیکی با مسجد جامع و مرکزیت علمی و مذهبی همچنان با داد و ستدهای پررونق فعالیت می کرده است.
ادامه این مطلب حاکیست: در دوره پهلوی اول همزمان با تأسیس بلدیه، کم کم خیابان کشی های اطراف میدان کهنه انجام گرفته است. در این دوره هم همچنان میدان کهنه بارونق اقتصادی بسیاری به عنوان پاتوق مبادله های شهری و روستایی فعال بوده، امروز اما نزدیک به یک دهه است که میدان کهنه تخریب شده و با ساخت بنای جدیدی به تقلید از میدان نقش جهان، تحت عنوان میدان عتیق و میدان زیرزمینی، چند سالی است که فضای جدیدی را تجربه می کند.
این روزنامه در ادامه نوشت: خیابان مجلسی، خیابان عبدالرزاق، خیابان هاتف و خیابان ولی عصر(عج)، چهار خیابان منتهی به این میدان تا قبل از ساخت میدان جدید بوده اند، محله های هارونیه، جویباره، دردشت و طوقچی از محله های تاریخی و همجوار با این میدان بیش از هزار ساله بوده است.
یک سمت از میدان عتیق بازار قدیمی مجلسی و سمت دیگر آن بازار جدید با حجره های خالی از کسب وکار قرارگرفته است. میدان عتیق و بازارهای اطراف آن این روزها رکود بی سابقه ای را تجربه می کنند.
در ادامه این مطلب در گفت و گو با برخی از کسبه محدوده میدان عتیق می خوانیم: کسبه بازار مجلسی، تغییر و بازسازی بافت قدیمی این منطقه و بسته شدن چهار خیابان اصلی منتهی به میدان را از دلایل عمده این بی رونقی می دانند، علی چراغی از کسبه این میدان می گوید: «25 سال در بافت قدیمی میدان کهنه خواربارفروشی داشتیم، آن دوره رونق فراوانی در کسب وکار ما در جریان بود تا اوایل دهه 80 که به ما گفتند میدان کهنه در طرح شهرداری قرارگرفته و باید تخریب شود.»«بیشتر مغازه های قدیمی اطراف میدان را هم حدود متری 4میلیون تومان قیمت گذاری کردند. ابتدا گفتند که با تخریب میدان و مغازه ها، حجره های دیگری ساخته نمی شود و قرار است محوطه به فضای سبز تغییر کاربری دهد.»
در ادامه اضافه شده است: «بعد از ساخت میدان عتیق اما حجره هایی را هم ساختند و متری 35 تا 40 میلیون تومان قیمت گذاری کردند؛ اما کسبه دیگر توانایی خرید مغازه های جدید با این قیمت را نداشتند. بسیاری بیکار شدند و کسانی که توانایی داشتند مغازه های دیگری درخیابان طوقچی و چهارراه ابن سینا خریداری کردند، ما در حوالی میدان مغازه ای اجاره کردیم.» «اما این روزها از بین 200 مشتری که پیش از این داشتیم شاید تنها یک نفرشان هنوز از ما خرید می کند. باوجودآنکه قیمت های اجناس در این بازار پایین تراز فروشگاه های سطح شهر است اما دیگر مشتری نداریم.»
پنج سال از افتتاح میدان عتیق می گذرد. سه بار میدان مرمت شده و این روزها هم کارگران، کف میدان را برای هدایت آب باران شیب بندی می کنند.
چراغی ادامه می دهد: «بی رونقی تنها یک وجه این ماجراست، وجه دیگر مهندسی ساز نبودن میدان جدید و حجره هاست. چند سال از گشایش آن می گذرد، اما هنوز انشعاب آب و تلفن نداریم، در هیچ کدام از مغازه ها هم چاه فاضلاب و کف شور تعبیه نشده است. مغازه ها بالای زیرگذر قرار دارد و ما امکان حفر چاه هم نداریم. نمی توانیم مغازه ها را نظافت کنیم و به همین دلیل با اداره بهداشت هم مشکل داریم.»
حسین مجیدی از کسبه بازار مجلس می گوید: «میدان کهنه و بازار مجلسی در دوره های مختلف تنها مرکز خریدوفروش و مبادله ای در اصفهان بوده اند که تا قبل از دهه 80 رونق اقتصادی بی نظیری را تجربه می کردند. این میدان کانون مبادله های شهری و روستایی بود.» «به قول اصفهانی ها از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در این میدان و بازارهای اطرافش یافت می شد. دوره ای که تاکسی های خطی برای سوار کردن مسافران، جا نداشتند.»
حسین مجیدی ادامه می دهد: «بازار قدیم این میدان و حجره های تازه ساز آن راکد و سوت وکور است و بیشتر فروشندگان قدیمی آن مثل میوه فروش ها با تخریب مغازه هایشان بیکار و خانه نشین شده اند.»
کوچه پس کوچه های محله جویباره و پارک ماهی فروش ها و خرابه های بازار غاز این روز ها پاتوق کسبه قدیمی میدان کهنه است که می گویند: «ما مغازه ها و کسب وکارمان را از دست دادیم و با پولی که شهرداری در عوض آن به ما داد، نتوانستیم مغازه دیگری خریداری کنیم. بازسازی بافت فرسوده در همه جای دنیا وجود دارد اما نه به قیمت از بین رفتن کسب وکار عده ای که توان اقتصادی پایینی دارند و صاحب نفوذ هم نیستند.»
این روزنامه نوشت: میدان عتیق و محله های اطرافش این روزها آشفتگی و به هم ریختگی سنگینی دارد. گوشه گوشه این حوالی کارگرانی مشغول به کار هستند، در لابه لای انبوه اتومبیل هایی که در این آشفتگی پارک شده اند، بناهایی فرسوده و نیمه تخریب شده هم به چشم می آید. بناها و بافت تاریخی هزارساله این منطقه به سختی میان این حجم از آشفتگی نفس می کشد.
گ / 6020 / خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار دهنده : عمادی
انتهای پیام در دوره صفویه میدان میر و میدان کهنه با همجواری با کاروانسراها و بازارهای سنتی پرشماری چون بازار ریسمان، بازار کاسه گران، بازار حناسابان، بازار شیشه گران، بازار غاز و کاروانسرای نمکی، کاروانسرای شکربیک، کاروانسرای بازار مرغ و البته نزدیکی با مسجد جامع و مرکزیت علمی و مذهبی همچنان با داد و ستدهای پررونق فعالیت می کرده است.
ادامه این مطلب حاکیست: در دوره پهلوی اول همزمان با تأسیس بلدیه، کم کم خیابان کشی های اطراف میدان کهنه انجام گرفته است. در این دوره هم همچنان میدان کهنه بارونق اقتصادی بسیاری به عنوان پاتوق مبادله های شهری و روستایی فعال بوده، امروز اما نزدیک به یک دهه است که میدان کهنه تخریب شده و با ساخت بنای جدیدی به تقلید از میدان نقش جهان، تحت عنوان میدان عتیق و میدان زیرزمینی، چند سالی است که فضای جدیدی را تجربه می کند.
این روزنامه در ادامه نوشت: خیابان مجلسی، خیابان عبدالرزاق، خیابان هاتف و خیابان ولی عصر(عج)، چهار خیابان منتهی به این میدان تا قبل از ساخت میدان جدید بوده اند، محله های هارونیه، جویباره، دردشت و طوقچی از محله های تاریخی و همجوار با این میدان بیش از هزار ساله بوده است.
یک سمت از میدان عتیق بازار قدیمی مجلسی و سمت دیگر آن بازار جدید با حجره های خالی از کسب وکار قرارگرفته است. میدان عتیق و بازارهای اطراف آن این روزها رکود بی سابقه ای را تجربه می کنند.
در ادامه این مطلب در گفت و گو با برخی از کسبه محدوده میدان عتیق می خوانیم: کسبه بازار مجلسی، تغییر و بازسازی بافت قدیمی این منطقه و بسته شدن چهار خیابان اصلی منتهی به میدان را از دلایل عمده این بی رونقی می دانند، علی چراغی از کسبه این میدان می گوید: «25 سال در بافت قدیمی میدان کهنه خواربارفروشی داشتیم، آن دوره رونق فراوانی در کسب وکار ما در جریان بود تا اوایل دهه 80 که به ما گفتند میدان کهنه در طرح شهرداری قرارگرفته و باید تخریب شود.»«بیشتر مغازه های قدیمی اطراف میدان را هم حدود متری 4میلیون تومان قیمت گذاری کردند. ابتدا گفتند که با تخریب میدان و مغازه ها، حجره های دیگری ساخته نمی شود و قرار است محوطه به فضای سبز تغییر کاربری دهد.»
در ادامه اضافه شده است: «بعد از ساخت میدان عتیق اما حجره هایی را هم ساختند و متری 35 تا 40 میلیون تومان قیمت گذاری کردند؛ اما کسبه دیگر توانایی خرید مغازه های جدید با این قیمت را نداشتند. بسیاری بیکار شدند و کسانی که توانایی داشتند مغازه های دیگری درخیابان طوقچی و چهارراه ابن سینا خریداری کردند، ما در حوالی میدان مغازه ای اجاره کردیم.» «اما این روزها از بین 200 مشتری که پیش از این داشتیم شاید تنها یک نفرشان هنوز از ما خرید می کند. باوجودآنکه قیمت های اجناس در این بازار پایین تراز فروشگاه های سطح شهر است اما دیگر مشتری نداریم.»
پنج سال از افتتاح میدان عتیق می گذرد. سه بار میدان مرمت شده و این روزها هم کارگران، کف میدان را برای هدایت آب باران شیب بندی می کنند.
چراغی ادامه می دهد: «بی رونقی تنها یک وجه این ماجراست، وجه دیگر مهندسی ساز نبودن میدان جدید و حجره هاست. چند سال از گشایش آن می گذرد، اما هنوز انشعاب آب و تلفن نداریم، در هیچ کدام از مغازه ها هم چاه فاضلاب و کف شور تعبیه نشده است. مغازه ها بالای زیرگذر قرار دارد و ما امکان حفر چاه هم نداریم. نمی توانیم مغازه ها را نظافت کنیم و به همین دلیل با اداره بهداشت هم مشکل داریم.»
حسین مجیدی از کسبه بازار مجلس می گوید: «میدان کهنه و بازار مجلسی در دوره های مختلف تنها مرکز خریدوفروش و مبادله ای در اصفهان بوده اند که تا قبل از دهه 80 رونق اقتصادی بی نظیری را تجربه می کردند. این میدان کانون مبادله های شهری و روستایی بود.» «به قول اصفهانی ها از شیر مرغ تا جان آدمیزاد در این میدان و بازارهای اطرافش یافت می شد. دوره ای که تاکسی های خطی برای سوار کردن مسافران، جا نداشتند.»
حسین مجیدی ادامه می دهد: «بازار قدیم این میدان و حجره های تازه ساز آن راکد و سوت وکور است و بیشتر فروشندگان قدیمی آن مثل میوه فروش ها با تخریب مغازه هایشان بیکار و خانه نشین شده اند.»
کوچه پس کوچه های محله جویباره و پارک ماهی فروش ها و خرابه های بازار غاز این روز ها پاتوق کسبه قدیمی میدان کهنه است که می گویند: «ما مغازه ها و کسب وکارمان را از دست دادیم و با پولی که شهرداری در عوض آن به ما داد، نتوانستیم مغازه دیگری خریداری کنیم. بازسازی بافت فرسوده در همه جای دنیا وجود دارد اما نه به قیمت از بین رفتن کسب وکار عده ای که توان اقتصادی پایینی دارند و صاحب نفوذ هم نیستند.»
این روزنامه نوشت: میدان عتیق و محله های اطرافش این روزها آشفتگی و به هم ریختگی سنگینی دارد. گوشه گوشه این حوالی کارگرانی مشغول به کار هستند، در لابه لای انبوه اتومبیل هایی که در این آشفتگی پارک شده اند، بناهایی فرسوده و نیمه تخریب شده هم به چشم می آید. بناها و بافت تاریخی هزارساله این منطقه به سختی میان این حجم از آشفتگی نفس می کشد.
گ / 6020 / خبرنگار: علیرضا حکیمیان - انتشار دهنده : عمادی
کپی شد
