در بیانیه انجمن اسلامی معلمان استان اصفهان لزوم تجدید نظر در روش‌های تدریس و برخورد نادرست صدا و سیما با آموزش و پرورش مطرح شد.
به گزارش‌ایلنا در بیانیه انجمن اسلامی معلمان استان اصفهان که به مناسبت شروع سال تحصیلی 97-96 و آغاز ماه محرم منتشر شده، آمده است:
در یکصد و هشتاد و هفتمین طلوع خورشید سال 1396، کوچه‌ها و خیابان‌های سرتاسر کشور، شاهد حال و هوای تازه‌ای است. شور کودکان نوآموز و شعف نوجوانان جویای علم، خبر از شروع مجدد بهار آموزش در درون پاییز طبیعت را می‌دهد. آری «مدرسه‌ها باز شده‌اند». این رخداد فرخنده را به همکاران گرامی و تلاشگر و همچنین دانش‌آموزان عزیز تبریک می‌گوییم و برای تمامی فرهنگیان ارجمند و آینده‌سازان برومند این سرزمین، سرافرازی و موفقیت روزافزون آرزومندیم.
گرامی می‌داریم یاد و خاطره رزمندگان و شهدای دفاع مقدس را و برای جانبازان عزیز آرزوی سلامتی داریم.
شروع سال تحصیلی امسال مقارن شده با آغاز ماه محرم. چه خوب خواهد شد که ما این تقارن را بهانه‌ای کنیم برای درک درست و واقعی حادثه عظیم عاشورا. بدون شک، عاشورا یک سرمایه اجتماعی و تاریخی برای همه مسلمین بلکه تمام جهانیان است. از این سرمایه بزرگ باید به‌خوبی محافظت شود و در جهت رشد، بالندگی و تکامل انسان‌ها هزینه گردد.
به‌راستی پیام عاشورای سال 61 هجری، صلح و زیستن شرافتمندانه و آزاد بود و پیام لشگریان معاند و دشمنان خونخوارِ سید و سالار شهیدان، چیزی جز ذلت انسان‌ها و زنجیر بندگی و تعبد و جنگ و کشتار نداشت.
وظیفه دینی و رسالت ملی همگی ما، شناخت درست زندگی و مسیر زیستن امام حسین (ع) و نشان دادن آن به همه جهان است. خط اصیل امامت در طول تاریخ، پیوسته با دو تفکر موازیِ به ظاهر شیعی محاصره شده و در مواردی بیش از دشمنی‌های خلفا و حکام زورگو، از این دو نوع نگرش ضربه خورده است. یکی از آن دو، نوعِ نگاه افرادی بوده که شیعه را مساوی با قبضه شمشیر می‌دانستند و مرام شیعه را بر موج خون استوار می‌کردند و پیوسته در جهت انتقام‌جویی و جنگ بودند.
نگرش دوم هم «غلات و مفوضون» بوده و هستند که با ارائه مکتبی آغشته به خرافات، اصل جریان تشیع را در مظلومیت قرار داده‌اند. میدان‌داری گروه دوم و تاخت‌وتاز آنها در عرصه‌های اجتماعی متأسفانه با سکوت و کناره‌گیری فرهنگیان، اساتید دانشگاه و روحانیت آگاه همراه شده است. بر ماست که فعال‌تر و هوشیارتر از قبل، به وظایف خود عمل کنیم که فردا خیلی دیر است و چنانچه خرافات صادره از حلقوم منحرفان، به فرهنگ عمومی تبدیل شود، دیگر به‌راحتی نمی‌توان از این انحراف رها شد.
همکاران معزز؛ شما همگام با ملت عزیز ایران و البته به‌عنوان طبقه مرجع اجتماعی، در یک تصمیم ملی و سرنوشت‌ساز شرکت کردید و دست به انتخاب مهمی زدید. اکنون دولتِ برآمده از آن انتخاب، تشکیل شده است. این دولت، عزت ایرانیان را در راه‌حل‌های مـــدبرانه و اقدامات «عقل محور» می‌داند.
ما در منطقه و جهان دارای دشمنان پیدا و پنهانی هستیم. خنثی کردن نقشه‌های آنها، نیازمند دیپلماســـی فعال و معقول و «جهان‌شناس» است. نمونه‌ای از موفقیت‌های منطقه‌ای دیپلماسی نظام، اجرای حج در سال‌جاری با آرامش تمام و بدون تعرض به هم‌وطنان می‌باشد. حمایت از این طرز تفکر و آگاه کردن جامعه به مخاطرات منطقه‌ای و جهانی، بخشی از وظایف ما فرهنگیان به شمار می‌رود. باید بیشتر از پیش بدانیم و بخوانیم و افزون‌تر از قبل، در آگاه‌سازی جامعه اقدام کنیم.
ممکن است سلوک و عمل گروهی از مخالفان تندروی ِدولت، هم‌راستا با عنادهای بین‌المللی شود و روند رو به رشد بهبود شرایط را کند سازد. چنانچه در عرصه جهانی، معاندان به این باور برسند که وفاق ملی ما ایرانیان بر پایه اصول عزت خواهی و عقل‌گرایی، گسست ناپذیر است، حتماً تسلیم اراده ما خواهند شد. در صحنه‌های داخلی هم جامعه از فرهنگیان انتظار دارد که فعال‌تر عمل کنند و ما باید با حضور چشمگیرتر خود در فعالیت‌های اجتماعی، پاسخی شایسته به درخواست عمومی بدهیم.
معلمان سرافراز کشور؛ شما به‌خوبی مطلع هستید که چرخه هم‌افزای علم و تکنولوژی، منجر به خلق سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای گوناگون گردیده که دسترسی به اطلاعات را بسیار راحت نموده است و کودکان و نوجوانان این سرزمین، تسلط کافی به کاربرد این امکانات را دارند؛ اما اکثر ما در شیوه‌های آموزش خود همچنان بر روش‌های قدیمی و فاقد جذابیت پافشاری می‌کنیم. این موضوع منجر به تشدید شکاف بین نسلی شده و عامل خستگی تعدادی از ما از تدریس و فرار دانش‌آموزان از شیوه‌های رسمی فرآیند یادگیری – یاددهی خواهد گردید. یکی از دلایلِ تمایلِ تعدادِ بی‌شماری از دانش‌آموزان به شرکت در کلاس‌های مختلف خارج از سیستم رسمی آموزش‌وپرورش، همین موضوع است.
ما ناچاریم به‌سرعت و با دقت در روش‌های خود تجدیدنظر نماییم. در غیر این صورت، جامعه به ما نقش «دست‌دوم» را خواهد داد و سیستم غیررسمی آموزش را به‌عنوان انتخاب اول خود خواهد شناخت. در آن صورت، تلاش پیگیرانه ما برای رفع تبعیض و حل مشکلات اقتصادی آموزش‌وپرورش با مشکلات جدیدی مواجه می‌شود که شرایط را برایمان سخت‌تر خواهد کرد.
همکاران گرامی: همگان مشکلات برخاسته از تغییر شکل نظام آموزشی کشور (اجرای نظام 3-3-6) را می‌دانند که تغییر دوره تحصیلی تعدادی از همکاران ارجمند از متوسطه به ابتدایی یکی از آنهاست. ما از مسئولان آموزش‌وپرورش می‌خواهیم که مجدانه، در جهت رفع مشکلات اقدام کنند. (گرچه نمی‌توان و نباید از تلاش‌های آنها چشم‌پوشی کرد). قطعاً همکاران معزز ما هم شرایط موجود در آموزش‌وپرورش را درک می‌کنند و با واقع‌بینی در جهت حل آنها به مسئولان کمک خواهند کرد.
در همین‌جا لازم است به کلیه مسئولان کشور به‌ویژه مقامات آموزش‌وپرورش هم یادآور شویم که تجدیدنظر در روش‌های آموزش (همان فرآیند یادگیری – یاددهی) نیازمند حمایت همه‌جانبه مجموعه نظام است. امر آموزش‌وپرورش را باید مانند امر اقتصاد، مهم و اساسی دانست و به آن توجه نشان داد اما در حال حاضر چنین نیست. شاید این باور به وجود نیامده که زیرساخت یک اقتصاد پویا و بالنده، یک آموزش‌وپرورش زنده و موفق است. شاید هنوز این نکته را قبول نداریم که جامعه برای گذران امور خود باید دائماً در حال «کادرسازی» باشد و شروع این امر مهم در کلاس‌های درس رقم می‌خورد. گویا نمی‌خواهیم بپذیریم که پایه‌ریزی «جامعه‌ای با زیست اخلاقی» از سنین کودکی و نوجوانی شکل می‌گیرد و جبرانِ از دست دادن این زمان، هزینه مضاعفی برای کشور در پی خواهد داشت باید تأسف خود از برخورد خنثی و در مواردی مخرب صداوسیما با مقوله بسیار مهم آموزش‌وپرورش را بیان نماییم و در پیش روی آنها یک سؤال ساده قرار دهیم: مگر شما خود را رسانه ملی نمی‌دانید؟ به لحاظ آماری چند درصد از مردم کشور ایران دانش‌آموز و معلم هستند؟ و اگر خانواده‌ها را اضافه کنیم به چه عددی می‌رسیم چه سهمی از برنامه‌های شما، به این امر اختصاص دارد؟... بااین‌همه بی‌توجهی، چه انتظاری از محصول آموزش‌وپرورش ایران باآن‌همه مشکلات می‌توان داشت؟
پیشکسوتان آموزش‌وپرورش نمادی از وضعیت آینده معلمان هستند، هم به خاطر زحمات و تلاش‌های گذشته آنها وهم به جهت ایجاد انگیزه در معلمان شاغل، باید به مسائل آنها توجه شود و حقوق قانونی آنها پرداخت شود و به جایگاه رفیع آنها احترام گذاشته شود.
ما انتخاب جناب آقای بطحایی به‌عنوان وزیر آموزش‌وپرورش را به ایشان تبریک گفته و قاطعانه خواستار آن هستیم که با شیوه‌های جدید و مؤثری در نهادهای تصمیم گیر ملی مانند شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی آموزش‌وپرورش، مجلس شورای اسلامی و ... حضور یابند و ضمن تشریح مشکلات موجود، راه‌حل‌های نو و جذابی ارائه دهند تا آموزش‌وپرورش به جایگاه واقعی خود ارتقاء یابد. تشکیل مرکزی برای جمع‌آوری پیشنهاد‌های معلمان (بدون تشریفات اداری و قالب‌های از پیش تعیین‌شده رسمی) می‌تواند تا حدی راهگشای حل مشکلات باشد. از تمامی مسئولین کشور (قوای سه‌گانه) می‌خواهیم که اجازه ندهند مطالبات معلمان بر هم انباشته شود تا احساس نادیده گرفته شدن حقوق اولیه این صنف زحمتکش به وجود نیاید، فراموش نکنیم که اگر صدها معلم حق‌التدریسی و انبوهی از معلمان رسمی که با قبول تدریس ِخارج از وظیفه تکلیفی خود (به‌صورت اضافه تدریس)، به کمک نظام آموزشی آمده‌اند، دست از همکاری بردارند، چه ضربه سنگینی به دانش‌آموزان وارد می‌شود. دور از انتظار نیست که در نظام جمهوری اسلامی، یکی از وزارتخانه‌های مؤثر و «برند»، آموزش‌وپرورش باشد تا از این رهگذر، پویایی و تکامل در همه ارکان جامعه اعم از سیاست و فرهنگ و اقتصاد و امور خارجه و... به وجود آید... به امید آن روز.
انجمن اسلامی معلمان وظیفه خود می‌داند همواره در کنار و همراه معلمان بوده و از هیچ‌گونه تلاشی در جهت ارتقای فرهنگ جامعه خودداری ننماید. موفق باشید.
