این گزارش حاکیست: درحالی‌که یکم تیر یا 22 ژوئن هر سال را روز جهانی اهدای عضو نامگذاری کرده‌اند سال گذشته 31 شهریورماه به‌عنوان روز ملی اهدای عضو در ایران ثبت شد، در حقیقت پس از گذشت یک سال تلاش شبانه‌روزی و بی وقفه مسئولان واحد فراهم آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، «روز اهدای عضو، اهدای زندگی» با تائید و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به تقویم کشور اضافه شد.
در ادامه این مطلب اضافه شده است: همگان اهدای عضو را در زمان به کما رفتن یا اصطلاحاً مرگ مغزی افراد شاهد بوده‌ایم و این حرکت فرهنگی رفته‌رفته در جامعه ما در حال پیشرفت است که حتی خود افراد به‌صورت خودجوش کارت اهدای عضو دریافت کرده تا در صورت بروز حادثه و به کما رفتن، بدون دردسرهای خانوادگی و مسائل رضایت گرفتن از اولیا، بتوانند هرچه سریع‌تر با اهدای اعضای بدن خود جان چند نفر دیگر را نجات دهند.
در ادامه این مطلب افزوده شده است: اگر به چگونگی اهدای عضو بپردازیم باید اشاره داشته باشیم که اهداکنندگان اعضای بدن معمولاً در زمان اهدا مرده‌اند اما این امکان وجود دارد که در زمان اهدا، فرد اهداکننده زنده باشد. برای اهداکنندگان زنده، قبل از اهداء عضو، از آنها آزمایش‌های گسترده‌ای گرفته می‌شود. همچنین آنها مورد ارزیابی‌های روانی قرار می‌گیرند تا پزشکان متوجه شوند که آیا واقعاً فرد اهداکننده رضایت کامل نسبت به اهداء عضو را دارد یا خیر و در آخر در روز اهدا، فرد اهداکننده و فردی که قرار است عضو و یا بافت به او پیوند زده شود در بیمارستان حاضر می‌شوند.
این روزنامه در ادامه نوشت: همان‌طور که گفته شد برای اهداکنندگانی که مرده‌اند، معمولاً این افراد قبل از مرگ به‌صورت داوطلبان با اهداء عضو خود پس از مرگ موافقت می‌کنند؛ اما در برخی موارد که امیدی به زنده ماندن فرد نیست (مانند زمانی که فرد ضربه‌مغزی می‌شود) با رضایت خانواده فرد و با توجه به اینکه کدامیک از اعضاء او قابلیت پیوند زدن رادارند، اعضای فرد را اهدا می‌کنند. در چنین مواردی که احتمال زنده بودن شخص کم است، قبل از هرگونه اقدامی، پزشکان با چندین بار آزمایش مطمئن می‌شوند که احتمال زنده‌بودن فرد بسیار ناچیز است، همچنین آزمایش‌هایی توسط یک متخصص مغز و اعصاب انجام می‌شود تا مشخص شود که آیا فرد می‌تواند به زندگی ادامه دهد یا خیر؟ در صورتی‌که حتی درصدی احتمال زنده ماندن شخص وجود داشته باشد، عمل پیوند انجام نمی‌گیرد. اعضای بدن پس از مرگ ممکن است در بیمارستان و در دستگاه تهویه مکانیکی قرار گیرند و یا از روش‌های دیگر برای حفظ اندام در وضعیت خوب استفاده شود.
در ادامه این مطلب می خوانیم: جراحی این فرایند بستگی به اندام‌هایی که اهدا می‌شوند دارد. پس از جراحی اندام از بدن فرد اهداکننده توسط جراحان، اندام را در سریع‌ترین زمان ممکن به دریافت‌کننده پیوند می‌زنند؛ زیرا اکثر اعضای بدن فقط چند ساعت می‌توانند خارج از بدن سالم بمانند. زمانی که عضوی از بدن فرد اهداکننده خارج شد، محل آن را ترمیم می‌کنند و سپس جنازه را تحویل خانواده شخص برای مراسم تدفین می‌دهند. گفتنی است هر فرد مرگ مغزی تقریباً می‌تواند جان هشت نفر را نجات دهد و امکان بهبودی و بازگشت بیمار مرگ مغزی به‌هیچ عنوان وجود ندارد.
این روزنامه در ادامه به نقل از سید محمد کاظمینی، رئیس اداره پیوند اعضا وزارت بهداشت نوشت: در سال گذشته 4 هزار عضو از بیماران مرگ مغزی اهدا شد که این اعضا شامل قلب، ریه، کبد و کلیه است، بلندترین لیست انتظار پیوند، برای کلیه است؛ اما نیازمندان به پیوند کلیه جایگزینی نظیر دیالیز دارند ولی قلب و کبد جایگزینی ندارند و لیست انتظار آنها حساس‌تر است، ثبت‌نام برای دریافت عضو از طریق سامانه متمرکز در وزارت بهداشت انجام می‌شود، تیم پیوند با تیم فراهم آوری اعضا متفاوت است و تمام اقدامات جراحی و فراهم آوری عضو، به‌صورت رایگان برای بیماران انجام می‌شود.
در ادامه این گزارش به نقل از کتایون نجفی زاده، مدیر مرکز اهدای پیوند ایران عنوان شده است: جمعیت ما 78 میلیون نفر و میزان مرگ ومیر ما در تصادفات 17 میلیون نفر است، از این 17 میلیون، 5 تا 8هزار مورد آنها مرگ مغزی هستند، نیاز کشور این است که حداقل نیمی از این افراد به اهدا برسند، به‌عنوان مثال در سال 93 طبق آخرین آمار ما در مرکز پیوند، 659 مورد اهدای عضو وجود داشته، در این دو سه سال گذشته، آمار رضایت گیری از خانواده‌ها به حد متوسط خود یعنی 70 درصد رسیده، در برخی از مناطق کشور این رقم به 90 درصد هم می‌رسد و در مناطقی هم 30 تا 40 درصد هم نمی‌شود.
در ادامه این مطلب به نقل از وی افزوده شده است: تصور این است که هر منطقه بر اساس اعتقادات خود به اهدا رضایت می‌دهند، از سوی دیگر حدود 25 هزار بیمار نیازمند عضو گزارش شده و فوت بیماران نیازمند به پیوند ما چیزی حدود هفت تا ده نفر در روز است، وزارت بهداشت هم در قبول این واقعیت مقاومت زیادی به خرج داد، هرچند این آمار مرگ‌ومیر بالا به ایران اختصاص ندارد و آمار منتشرشده از منابع کشور آمریکا نشان می‌دهد 22 نفر در روز در فهرست انتظار پیوند جان خود را از دست می‌دهند که از این تعداد هر روز 13 نفر، تنها در لیست انتظار پیوند کلیه فوت می‌کنند.
ادامه این مطلب به نقل از مسئول واحد فراهم آوری اعضای پیوند مرکز آموزشی، درمانی الزهرا (س) حاکیست: حدود 65 درصد خانواده‌های افراد مرگ مغزی در اصفهان برای برداشت اعضا و اهدای عضو رضایت می‌دهند، این آمار مربوط به بیماران مرگ مغزی است که شرایط اهدای عضو رادارند زیرا از میان افراد مرگ مغزی همه آنها دارای شرایط اهدای عضو نیستند، سال گذشته درمجموع 36 مورد اهدای عضو از افراد مرگ مغزی در استان اصفهان انجام شد، از این افراد 45 کلیه، 16 کبد و یک قلب به بیماران نیازمند، پیوند زده شد، از میان اعضای بدن اهدایی 22 کبد و 10 کلیه به شیراز ارسال و به بیماران پیوند زده شد.
در ادامه این گزارش به نقل از مریم خلیفه سلطانی می خوانیم: این شاخص شامل نسبت اهدا در سال به جمعیت (به میلیون) است که این شاخص در استان اصفهان حدود هفت است، بهترین آمار اهدای عضو مربوط به اروپا با شاخص 20 تا 25 و تعداد موارد اهدای عضو در کشورهای اروپایی به دلایلی مانند امکانات و تجهیزات پیشرفته‌تر، فرهنگ‌سازی و شرایط اجتماعی بیشتر است، در سال گذشته حدود 160 مورد پیوند کلیه از افراد زنده و مرگ مغزی در استان اصفهان انجام شد، تعداد موارد اهدای عضو در استان با توجه به فرهنگ‌سازی‌های صورت گرفته در حال افزایش است.
در ادامه این گزارش به نقل از وی آمده است: آمار رضایت خانواده‌ها در فروردین‌ماه 100 درصد بوده، از یکم تا 24 فروردین سال جاری هفت مورد اهدای عضو از سوی افراد مرگ مغزی در اصفهان انجام شد درحالی‌که در فروردین سال گذشته هیچ مورد اهدایی وجود نداشت، اعضای قابل‌اهدای از فرد مرگ مغزی شامل قلب، ریه‌ها، کبد، روده‌ها، لوزالمعده و کلیه‌هاست. علاوه بر این، برخی از بافت‌های بدن ازجمله پوست، قرنیه، تاندون، غُضروف، استخوان و دریچه قلب نیز قابل پیوند است.
گ / 6020 / 6027خبرنگار: علیرضا حکیمیان
انتهای پیام در ادامه این مطلب اضافه شده است: همگان اهدای عضو را در زمان به کما رفتن یا اصطلاحاً مرگ مغزی افراد شاهد بوده‌ایم و این حرکت فرهنگی رفته‌رفته در جامعه ما در حال پیشرفت است که حتی خود افراد به‌صورت خودجوش کارت اهدای عضو دریافت کرده تا در صورت بروز حادثه و به کما رفتن، بدون دردسرهای خانوادگی و مسائل رضایت گرفتن از اولیا، بتوانند هرچه سریع‌تر با اهدای اعضای بدن خود جان چند نفر دیگر را نجات دهند.
در ادامه این مطلب افزوده شده است: اگر به چگونگی اهدای عضو بپردازیم باید اشاره داشته باشیم که اهداکنندگان اعضای بدن معمولاً در زمان اهدا مرده‌اند اما این امکان وجود دارد که در زمان اهدا، فرد اهداکننده زنده باشد. برای اهداکنندگان زنده، قبل از اهداء عضو، از آنها آزمایش‌های گسترده‌ای گرفته می‌شود. همچنین آنها مورد ارزیابی‌های روانی قرار می‌گیرند تا پزشکان متوجه شوند که آیا واقعاً فرد اهداکننده رضایت کامل نسبت به اهداء عضو را دارد یا خیر و در آخر در روز اهدا، فرد اهداکننده و فردی که قرار است عضو و یا بافت به او پیوند زده شود در بیمارستان حاضر می‌شوند.
این روزنامه در ادامه نوشت: همان‌طور که گفته شد برای اهداکنندگانی که مرده‌اند، معمولاً این افراد قبل از مرگ به‌صورت داوطلبان با اهداء عضو خود پس از مرگ موافقت می‌کنند؛ اما در برخی موارد که امیدی به زنده ماندن فرد نیست (مانند زمانی که فرد ضربه‌مغزی می‌شود) با رضایت خانواده فرد و با توجه به اینکه کدامیک از اعضاء او قابلیت پیوند زدن رادارند، اعضای فرد را اهدا می‌کنند. در چنین مواردی که احتمال زنده بودن شخص کم است، قبل از هرگونه اقدامی، پزشکان با چندین بار آزمایش مطمئن می‌شوند که احتمال زنده‌بودن فرد بسیار ناچیز است، همچنین آزمایش‌هایی توسط یک متخصص مغز و اعصاب انجام می‌شود تا مشخص شود که آیا فرد می‌تواند به زندگی ادامه دهد یا خیر؟ در صورتی‌که حتی درصدی احتمال زنده ماندن شخص وجود داشته باشد، عمل پیوند انجام نمی‌گیرد. اعضای بدن پس از مرگ ممکن است در بیمارستان و در دستگاه تهویه مکانیکی قرار گیرند و یا از روش‌های دیگر برای حفظ اندام در وضعیت خوب استفاده شود.
در ادامه این مطلب می خوانیم: جراحی این فرایند بستگی به اندام‌هایی که اهدا می‌شوند دارد. پس از جراحی اندام از بدن فرد اهداکننده توسط جراحان، اندام را در سریع‌ترین زمان ممکن به دریافت‌کننده پیوند می‌زنند؛ زیرا اکثر اعضای بدن فقط چند ساعت می‌توانند خارج از بدن سالم بمانند. زمانی که عضوی از بدن فرد اهداکننده خارج شد، محل آن را ترمیم می‌کنند و سپس جنازه را تحویل خانواده شخص برای مراسم تدفین می‌دهند. گفتنی است هر فرد مرگ مغزی تقریباً می‌تواند جان هشت نفر را نجات دهد و امکان بهبودی و بازگشت بیمار مرگ مغزی به‌هیچ عنوان وجود ندارد.
این روزنامه در ادامه به نقل از سید محمد کاظمینی، رئیس اداره پیوند اعضا وزارت بهداشت نوشت: در سال گذشته 4 هزار عضو از بیماران مرگ مغزی اهدا شد که این اعضا شامل قلب، ریه، کبد و کلیه است، بلندترین لیست انتظار پیوند، برای کلیه است؛ اما نیازمندان به پیوند کلیه جایگزینی نظیر دیالیز دارند ولی قلب و کبد جایگزینی ندارند و لیست انتظار آنها حساس‌تر است، ثبت‌نام برای دریافت عضو از طریق سامانه متمرکز در وزارت بهداشت انجام می‌شود، تیم پیوند با تیم فراهم آوری اعضا متفاوت است و تمام اقدامات جراحی و فراهم آوری عضو، به‌صورت رایگان برای بیماران انجام می‌شود.
در ادامه این گزارش به نقل از کتایون نجفی زاده، مدیر مرکز اهدای پیوند ایران عنوان شده است: جمعیت ما 78 میلیون نفر و میزان مرگ ومیر ما در تصادفات 17 میلیون نفر است، از این 17 میلیون، 5 تا 8هزار مورد آنها مرگ مغزی هستند، نیاز کشور این است که حداقل نیمی از این افراد به اهدا برسند، به‌عنوان مثال در سال 93 طبق آخرین آمار ما در مرکز پیوند، 659 مورد اهدای عضو وجود داشته، در این دو سه سال گذشته، آمار رضایت گیری از خانواده‌ها به حد متوسط خود یعنی 70 درصد رسیده، در برخی از مناطق کشور این رقم به 90 درصد هم می‌رسد و در مناطقی هم 30 تا 40 درصد هم نمی‌شود.
در ادامه این مطلب به نقل از وی افزوده شده است: تصور این است که هر منطقه بر اساس اعتقادات خود به اهدا رضایت می‌دهند، از سوی دیگر حدود 25 هزار بیمار نیازمند عضو گزارش شده و فوت بیماران نیازمند به پیوند ما چیزی حدود هفت تا ده نفر در روز است، وزارت بهداشت هم در قبول این واقعیت مقاومت زیادی به خرج داد، هرچند این آمار مرگ‌ومیر بالا به ایران اختصاص ندارد و آمار منتشرشده از منابع کشور آمریکا نشان می‌دهد 22 نفر در روز در فهرست انتظار پیوند جان خود را از دست می‌دهند که از این تعداد هر روز 13 نفر، تنها در لیست انتظار پیوند کلیه فوت می‌کنند.
ادامه این مطلب به نقل از مسئول واحد فراهم آوری اعضای پیوند مرکز آموزشی، درمانی الزهرا (س) حاکیست: حدود 65 درصد خانواده‌های افراد مرگ مغزی در اصفهان برای برداشت اعضا و اهدای عضو رضایت می‌دهند، این آمار مربوط به بیماران مرگ مغزی است که شرایط اهدای عضو رادارند زیرا از میان افراد مرگ مغزی همه آنها دارای شرایط اهدای عضو نیستند، سال گذشته درمجموع 36 مورد اهدای عضو از افراد مرگ مغزی در استان اصفهان انجام شد، از این افراد 45 کلیه، 16 کبد و یک قلب به بیماران نیازمند، پیوند زده شد، از میان اعضای بدن اهدایی 22 کبد و 10 کلیه به شیراز ارسال و به بیماران پیوند زده شد.
در ادامه این گزارش به نقل از مریم خلیفه سلطانی می خوانیم: این شاخص شامل نسبت اهدا در سال به جمعیت (به میلیون) است که این شاخص در استان اصفهان حدود هفت است، بهترین آمار اهدای عضو مربوط به اروپا با شاخص 20 تا 25 و تعداد موارد اهدای عضو در کشورهای اروپایی به دلایلی مانند امکانات و تجهیزات پیشرفته‌تر، فرهنگ‌سازی و شرایط اجتماعی بیشتر است، در سال گذشته حدود 160 مورد پیوند کلیه از افراد زنده و مرگ مغزی در استان اصفهان انجام شد، تعداد موارد اهدای عضو در استان با توجه به فرهنگ‌سازی‌های صورت گرفته در حال افزایش است.
در ادامه این گزارش به نقل از وی آمده است: آمار رضایت خانواده‌ها در فروردین‌ماه 100 درصد بوده، از یکم تا 24 فروردین سال جاری هفت مورد اهدای عضو از سوی افراد مرگ مغزی در اصفهان انجام شد درحالی‌که در فروردین سال گذشته هیچ مورد اهدایی وجود نداشت، اعضای قابل‌اهدای از فرد مرگ مغزی شامل قلب، ریه‌ها، کبد، روده‌ها، لوزالمعده و کلیه‌هاست. علاوه بر این، برخی از بافت‌های بدن ازجمله پوست، قرنیه، تاندون، غُضروف، استخوان و دریچه قلب نیز قابل پیوند است.
گ / 6020 / 6027خبرنگار: علیرضا حکیمیان
کپی شد
