به گزارش ایرنا، بخش مرکزی با دارا بودن شِش دهستان به نام های برا آن شمالی، براآن جنوبی، جی، کرارج، قهاب شمالی و قهاب جنوبی و سه شهر بهارستان، قهجاورستان و زیار و 78 روستا با وسعت یکهزار و 464 کیلومتر مربع در شرق شهر تاریخی اصفهان قرار دارد.
آب و هوای آن در مجموع معتدل خشک با تابستان های نسبتا گرم و زمستان های نیمه سرد و میزان متوسط بارندگی 120 تا 150 میلیمتر و متوسط درجه حرارت سالیانه 15 درجه سانتیگراد است.
بخش مرکزی شهرستان اصفهان از شمال به شهرستان برخوار و میمه، از شرق به بخش کوهپایه و جلگه، از غرب به شهرستان خمینی شهر و فلاورجان، از جنوب به شهرستان شهرضا، از جنوب غربی به شهرستان مبارکه و از جنوب شرقی به بخش جرقویه سفلی محدود است.
کارخانجات و کارگاه های متعددی در شهرستان اصفهان فعالیت دارد که 80 درصد آن در بخش مرکزی است و از صنایع دستی رایج در بین اهالی می توان به بافت قالی ، گلیم و قالیچه اشاره کرد و صنایع دستی دیگری نظیر مینیاتور، قلمزنی، قلمکاری، زری بافی، میناکاری، تذهیب، منبت کاری،خاتم کاری متداول است.
از جاذبه های تاریخی و گردشگری این بخش می توان به مساجد جامع، منارها، پل های تاریخی، مناطق طبیعی و ... اشاره کرد.
* 'مسجد جامع و منار برسیان'
یکی از روستاهای این بخش برسیان نام دارد که در ساحل شمالی زاینده رود و در 43 کیلومتری شرق اصفهان واقع شده است.
مسجد جامع و منار این روستا بنایی بی همتا از دوره سلجوقی است.
گنبد مسجد جامع برسیان در حدود 24 متر بلندی و 11 متر قطر دارد و محراب آن تاریخ 498 هجری قمری را نشان داده و دارای تزئینات ظریف آجری است.
بلندی منار 34 متر بوده و این مناره یکی از قدیمی ترین مناره های ایران است که در میان مناره های اصفهان که دارای تاریخ هستند، سومین اثر به حساب می آید.
این مناره فاقد کاشی کاری و تزئینات آن بدلیل نقوش لوزی شکل نزدیک به مربع به 'هزارباف' معروف است.
کتیبه این مناره به خط کوفی است و آیه 76 سوره حج با تاریخ 491 هجری قمری در آن آمده است.
* 'مسجد و مناره گار'
مناره و مسجد 'گار' از دوره سلجوقیان است که در دهکده 'جار' در فاصله 21 کیلومتری شرق اصفهان واقع شده است.
از این مسجد که در جنوب رودخانه زاینده رود قرار دارد ویرانه ای بیش نمانده اما 50 درصد از محراب گچبری شده آن باقی مانده است.
تاریخ این مسجد به سال 660 هجری قمری باز می گردد. مناره گار نیز دارای تزئینات آجری و آجرنوشته ای به خط کوفی است که سال 515 هجری را نشان می دهد.
* 'مناره زیار'
مناره زیار واقع در دهکده 'زیار' در 30 کیلومتری شرق اصفهان و در ساحل جنوبی زاینده رود از مناره های عهد سلجوقیان است.
این مناره دارای تزئینات آجری بوده و حاشیه زیبای کاشیکاری فیروزه ای رنگ تارک این مناره از نمونه های جالب کاشی های لعابدار عهد سلجوقی است.
مناره زیار بر روی تک پایه آجری و هشت گوشه در سه طبقه بنا شده است.
این مناره تنها نمونه مناره های سه طبقه اصفهان است که تغییرات کمتری در آن راه یافته است. ارتفاع مناره زیار بیش از 50 متر بوده و فقط یک کتیبه دارد که در آن آیه 33 سوره فصلت به خط کوفی نگارش شده است. این بنا با توجه به نوع تزئیناتش از لحاظ قدمت مربوط به سال های 550 تا 688 هجری قمری است.
* 'مسجد جامع ازیران'
مسجد ازیران در 28 کیلومتری شرق اصفهان در ساحل جنوبی زاینده رود قرار گرفته است.
در آجرچینی های فضای گنبدخانه زیبای آن از قطعات کوچک آجر قرمز استفاده شده است.
کتیبه داخل گنبد به خط بنایی آجری برجسته و کتیبه محراب مسجد ازیران به خط ثلث گچبری برجسته بر زمینه گل و برگ است.
نوشته ای مبتنی بر تاریخ بنای این مسجد در دست نیست اما آن را می توان به سده هشتم هجری قمری نسبت داد.
* 'مسجد جامع جیلان آباد'
مسجد جامع جیلان آباد در 15 کیلومتری شرق اصفهان در مسیر جاده اصفهان – نایین قرار داشته و مربوط به دوره صفوی است.
این اثر در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره ثبت 9098 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
'مسجد جامع سروشبادران' ، 'مسجد جامع دهکرم' ، 'پل چوم' و 'کبوترخانه مزرعه گورت' نیز از دیگر جاذبه های گردشگری بخش مرکزی اصفهان برای مسافران نوروزی است.
* 'مسجد جامع هفتشویه'
این مسجد در هفت کیلومتری شمال شرقی اصفهان واقع شده که روزگاری از بزرگترین و زیباترین مساجد اصفهان بوده و امروزه نیز به عنوان مهم ترین اثر تاریخی منطقه خوراسگان از آن نام برده می شود.
از بقایای برجای مانده این مسجد چنین می نماید که این مسجد دو ایوانی بوده و در طرفین شرقی و غربی اتاقها و رواق هایی داشته است.
محراب این مسجد که بلندای پنج متری دارد از نفیس ترین آثار گچبری ایران است و می توان آن را در ردیف محراب مقبره پیربکران و نیز محراب الجایتو در مسجد جامع عتیق اصفهان دانست.
از دیگر آثار به جا مانده در گوشه جنوب غربی مسجد پایه مناری با شکلی هشت ضلعی است.
* 'مسجد جامع کاج'
مسجد کاج در 15 کیلومتری شرق اصفهان و در شمال بستر زاینده رود قرار دارد.
این مسجد از نظر معماری و تزئینات آجری به بناهای قرن هشتم هجری قمری شباهت داشته و مقارن با دوره ایلخانی است.
از مقایسه سبک معماری این مسجد با بناهای مشابه آن، سال ساخت آن را قرن هشتم هجری ذکر کرده اند. از این مسجد زیبای هفتصد ساله گنبدخانه سالم مانده است اما ایوان ها و رواق های حیاط تقریبا از بین رفته اند.
* 'مسجد جامع دشتی'
مسجد جامع دهکده دشتی در ساحل جنوبی زاینده رود و در 18 کیلومتری شرق اصفهان واقع شده است.
نقشه این مسجد هفتصد ساله با توجه به وضعیت فعلی آن دارای اتاق مربع شکل ساده ای به ابعاد داخلی 10 متر در 10 متر و ابعاد خارجی 14 در 14 متر مربع است.
اتاق مربع شکل این مسجد در سمت شرقی، غربی و شمالی دارای درگاه طاقدار عریض و بلند و در سمت جنوب دارای محراب آجری است.
طرح مربع گنبدخانه با هشت طاق نمای بزرگ در پایین و 16 طاق کوچک در بالا به دایره تبدیل گشته است.
* 'پل چوم'
در شرق اصفهان و در شش کیلومتری شرق پل شهرستان در نزدیکی روستای 'اشکاوند' و در کنار روستای 'قلعه‌چوم' پلی تاریخی به نام 'چوم' بر بستر زاینده رود آرمیده است.
پل چوم که نمایی همانند پل تاریخی شهرستان دارد، کهن‌تر از دوره صفوی است اما ساختار امروزی آن یادگار دوره صفوی است.
این اثر در تاریخ 23 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 10211 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
استاد محمد مهریار، در فرهنگ جامع نام‌ها و آبادی‌های کهن اصفهان، واژه چوم را برگرفته از 'گوم' یا 'کوم' به معنی قنات یا آبی که از قنات به دست می‌آید، می‌داند و یادآور می‌شود که نام روستاهای دیگر ایران همچون چومان (در بانه و پیرانشهر) و چومه (در خرمشهر) نیز با این واژه هم‌ریشه است.
* 'کبوترخانه گورت'
برج کبوترخانه گورت واقع در روستای گورت در بخش مرکزی اصفهان قدمتی بیش از 400 سال دارد. گورت، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اصفهان در استان اصفهان ایران است. این روستا در دهستان قهاب جنوبی قرار دارد.
35 کبوتر خانه در محدوده گورت وجود داشته که تنها 20 کبوترخانه باقیمانده و از میان کبوتر خانه های باقیمانده، 18 کبوترخانه قابل مرم تو بازسازی هستند و 2 کبوتر خانه از بین رفته اند.
* ' تالار اشراف'
این جاذبه گردشگری در بخش مرکزی شهرستان اصفهان واقع شده است. تالار اشراف از نوع کاخ ها و دارای قدمت صفویان است.
عمارتی که به نام تالار اشرف نامیده می شود باقیمانده کاخ های عصر صفوی است که در منطقه دولت خانه در کنار قصرهای دیگری همچون تالار سرپوشیده، کاخ هشت بهشت، کاخ پشت مطبخ، رکیب خانه و تالار تیموری مجموعه ای از کاخ های باشکوه آن روزگار را تشکیل داده است.
کلمه 'اشرف' باعث شده تا برخی ساختمان این عمارت را به 'اشرف افغان' نسبت دهند اما مطالعات محققین و پژوهشگران بیانگر این نکته است که 'تالار اشرف' در زمان شاه عباس دوم ساخته شده و در عصر جانشین او شاه سلیمان کامل شده است.
این اثر زرنگار از لحاظ هنر تزئین، نقاشی، مقرنس های زیبا، گچبری و طاق های متناسب ضربی جلوه و شکوهی خاص دارد.
در زمان حاضر عمارت تالار اشرف یکی از بناهای بسیار معروف اصفهان است و این شهرت بیشتر به دلیل نقاشی های زرنگار و گچبری های پرکار آن است.
* 'چشمه آبگرم ورتون'
آبگرم ورتون در 12 کیلومتری روستای ورتون و در 70 کیلومتری شرق اصفهان واقع شده است. ارتفاع آن از سطح دریا یکهزار و 785 متر بوده و جزو آب های کلروبیکربناته و سولفاته کلسیک است.
دمای چشمه آبگرم حدود 40 درجه سانتیگراد که 12 درجه از دمای محیط اطراف بیشتر است.
منطقه گردشگری ورتون شامل چشمه های آبگرم معدنی، حمام ها و حوضچه های آبگرم و ساختمان سنگی تاریخی معروف به حوض مراد و بقعه متبرک آن (معروف به امامزاده آبگرمی) است.
حوضخانه چشمه آبگرم مربوط به دوره صفوی بوده و در تاریخ هفت خرداد 1387 با شماره ثبت 22935 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
کمپ گردشگری، درمانی و تفریحی ورتون از جمله امکانات گردشگری روستای ورتون است.
* 'پارک ملی کلاه قاضی'
پارک کلاه قاضی در 36 کیلومتری جنوب شرقی شهر اصفهان واقع شده است و جاده آسفالته اصفهان - شیراز از کناره شمالی و غربی آن می گذرد . نام این منطقه از روی کوه های موجود گرفته شده است.
این پارک ملی با مساحتی بالغ بر 47 هزار و 40 هکتار است و نخستین بار در سال 1346 به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد.
این پارک از سوی شورای عالی حفاظت محیط زیست با عنوان پارک ملی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته است.
این منطقه به دلیل دارا بودن تنوع بوم شناختی، حفاظت از تنوع زیستی و منابع ژنتیکی، بقای تعادل طبیعی همچنین کاهش ناهنجاری های حاصل از فعالیت صنایع و عوارض جمعیتی، برخورداری از چشم انداز های زیبای نواحی کوهستانی و تپه ماهوری، وجود انواع گیاهان و گونه های متعدد حیات وحش جانوری و استفاده های علمی، پژوهشی، اقتصادی و گردشگری دارای ارزش وجودی پارک ملی است.
داشتن گونه های گیاهی و جانوری مهم و زیادی که در این منطقه موجود است، این پارک را به منطقه ای منحصر به فرد تبدیل کرده است.
پارک ملی کلاه قاضی از دو رشته کوه موازی و دشت نسبتا وسیع بین این دو رشته کوه تشکیل و از ویژگی های این منطقه می توان از دره های صخره ای عمیق نام برد.
این منطقه به موجب شرایط خاص از دیرباز زیستگاه وحوش بوده و دارای قدمت تاریخی زیادی است چنانکه از زمان شاه عباس صفوی به خصوص در دوره قاجاریه این کوه ها از شکارگاه های مخصوص سلاطین بوده است.
کل و بز وحشی، قوچ و میش وحشی، آهو، پلنگ، گرگ، روباه معمولی، کفتار، شغال، خرگوش، تشی، دوپا، جرد و انواع موش از جمله پستانداران موجود در این پارک است.
بیش از 40 گونه پرنده در این پارک شناسایی شده که برخی از آنها بومی و برخی مهاجر بهاره و تابستانه یا زمستانه هستند و تعدادی نیز عبوری دیده می شوند.
از مهم ترین گونه های پرندگان می توان به عقاب طلایی، شاهین، سارگپه، کبک، تیهو، پرستو، چکچک، کمرکلی، کبوتر چاهی، باقرقره و گنجشک سانان اشاره کرد. از گونه های خزندگان نیز می توان لاک پشت مهمیزدار، بزمجه بیابانی، انواع آگاما، مار و افعی را نام برد.
پارک ملی کلاه قاضی که یک منطقه صخره ای است ، علاوه بر پوشش گیاهی علفی، گونه های درخت و درختچه دارد از نظر طراوت و سرسبزی جلوه خاصی به منطقه داده اند.
انواع مختلفی از گیاهان بوته ای از جمله درمنه، کل جالیز، گل گندم، شقایق وحشی، آویشن، لاله وحشی، اسپند، خارشتر و درختان و درختچه ها مانند تنگرس، بادام کوهی، انجیر و بنه در این پارک می رویند.
همچنین تعدادی از گیاهان دارویی از جمله چوبک، قدومه، همیشه بهار، ریواس، خاکشیر، گل گاوزبان، شنگ، کاسنی سمی و سایر گیاهان دیگر در این پارک می رویند.
806 دهستان و روستا در سطح استان اصفهان وجود دارد.
از این تعداد 28 روستای هدف گردشگری و با جاذبه های تاریخی در استان وجود دارد.
سه روستای قورتان، زفره و قارنه نیز در شهرستان اصفهان وجود دارد که هدف گردشگری و برخوردار از جاذبه های گردشگری است.
استان اصفهان دارای 90 هتل و 65 مهمانپذیر است که از این تعداد 57 هتل و 30 مهمانپذیر در شهر اصفهان قرار دارد.
در سال 94 حدود یک میلیون و 100 هزار گردشگر و در نوروز 95، یک میلیون و 470 هزار نفر وارد شهر اصفهان شدند.
گ/ 7135/ خبرنگار: فرزانه سادات مدنیون - انتشار دهنده: عمادی
انتهای پیام آب و هوای آن در مجموع معتدل خشک با تابستان های نسبتا گرم و زمستان های نیمه سرد و میزان متوسط بارندگی 120 تا 150 میلیمتر و متوسط درجه حرارت سالیانه 15 درجه سانتیگراد است.
بخش مرکزی شهرستان اصفهان از شمال به شهرستان برخوار و میمه، از شرق به بخش کوهپایه و جلگه، از غرب به شهرستان خمینی شهر و فلاورجان، از جنوب به شهرستان شهرضا، از جنوب غربی به شهرستان مبارکه و از جنوب شرقی به بخش جرقویه سفلی محدود است.
کارخانجات و کارگاه های متعددی در شهرستان اصفهان فعالیت دارد که 80 درصد آن در بخش مرکزی است و از صنایع دستی رایج در بین اهالی می توان به بافت قالی ، گلیم و قالیچه اشاره کرد و صنایع دستی دیگری نظیر مینیاتور، قلمزنی، قلمکاری، زری بافی، میناکاری، تذهیب، منبت کاری،خاتم کاری متداول است.
از جاذبه های تاریخی و گردشگری این بخش می توان به مساجد جامع، منارها، پل های تاریخی، مناطق طبیعی و ... اشاره کرد.
* 'مسجد جامع و منار برسیان'
یکی از روستاهای این بخش برسیان نام دارد که در ساحل شمالی زاینده رود و در 43 کیلومتری شرق اصفهان واقع شده است.
مسجد جامع و منار این روستا بنایی بی همتا از دوره سلجوقی است.
گنبد مسجد جامع برسیان در حدود 24 متر بلندی و 11 متر قطر دارد و محراب آن تاریخ 498 هجری قمری را نشان داده و دارای تزئینات ظریف آجری است.
بلندی منار 34 متر بوده و این مناره یکی از قدیمی ترین مناره های ایران است که در میان مناره های اصفهان که دارای تاریخ هستند، سومین اثر به حساب می آید.
این مناره فاقد کاشی کاری و تزئینات آن بدلیل نقوش لوزی شکل نزدیک به مربع به 'هزارباف' معروف است.
کتیبه این مناره به خط کوفی است و آیه 76 سوره حج با تاریخ 491 هجری قمری در آن آمده است.
* 'مسجد و مناره گار'
مناره و مسجد 'گار' از دوره سلجوقیان است که در دهکده 'جار' در فاصله 21 کیلومتری شرق اصفهان واقع شده است.
از این مسجد که در جنوب رودخانه زاینده رود قرار دارد ویرانه ای بیش نمانده اما 50 درصد از محراب گچبری شده آن باقی مانده است.
تاریخ این مسجد به سال 660 هجری قمری باز می گردد. مناره گار نیز دارای تزئینات آجری و آجرنوشته ای به خط کوفی است که سال 515 هجری را نشان می دهد.
* 'مناره زیار'
مناره زیار واقع در دهکده 'زیار' در 30 کیلومتری شرق اصفهان و در ساحل جنوبی زاینده رود از مناره های عهد سلجوقیان است.
این مناره دارای تزئینات آجری بوده و حاشیه زیبای کاشیکاری فیروزه ای رنگ تارک این مناره از نمونه های جالب کاشی های لعابدار عهد سلجوقی است.
مناره زیار بر روی تک پایه آجری و هشت گوشه در سه طبقه بنا شده است.
این مناره تنها نمونه مناره های سه طبقه اصفهان است که تغییرات کمتری در آن راه یافته است. ارتفاع مناره زیار بیش از 50 متر بوده و فقط یک کتیبه دارد که در آن آیه 33 سوره فصلت به خط کوفی نگارش شده است. این بنا با توجه به نوع تزئیناتش از لحاظ قدمت مربوط به سال های 550 تا 688 هجری قمری است.
* 'مسجد جامع ازیران'
مسجد ازیران در 28 کیلومتری شرق اصفهان در ساحل جنوبی زاینده رود قرار گرفته است.
در آجرچینی های فضای گنبدخانه زیبای آن از قطعات کوچک آجر قرمز استفاده شده است.
کتیبه داخل گنبد به خط بنایی آجری برجسته و کتیبه محراب مسجد ازیران به خط ثلث گچبری برجسته بر زمینه گل و برگ است.
نوشته ای مبتنی بر تاریخ بنای این مسجد در دست نیست اما آن را می توان به سده هشتم هجری قمری نسبت داد.
* 'مسجد جامع جیلان آباد'
مسجد جامع جیلان آباد در 15 کیلومتری شرق اصفهان در مسیر جاده اصفهان – نایین قرار داشته و مربوط به دوره صفوی است.
این اثر در تاریخ 10 خرداد سال 1382 با شماره ثبت 9098 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
'مسجد جامع سروشبادران' ، 'مسجد جامع دهکرم' ، 'پل چوم' و 'کبوترخانه مزرعه گورت' نیز از دیگر جاذبه های گردشگری بخش مرکزی اصفهان برای مسافران نوروزی است.
* 'مسجد جامع هفتشویه'
این مسجد در هفت کیلومتری شمال شرقی اصفهان واقع شده که روزگاری از بزرگترین و زیباترین مساجد اصفهان بوده و امروزه نیز به عنوان مهم ترین اثر تاریخی منطقه خوراسگان از آن نام برده می شود.
از بقایای برجای مانده این مسجد چنین می نماید که این مسجد دو ایوانی بوده و در طرفین شرقی و غربی اتاقها و رواق هایی داشته است.
محراب این مسجد که بلندای پنج متری دارد از نفیس ترین آثار گچبری ایران است و می توان آن را در ردیف محراب مقبره پیربکران و نیز محراب الجایتو در مسجد جامع عتیق اصفهان دانست.
از دیگر آثار به جا مانده در گوشه جنوب غربی مسجد پایه مناری با شکلی هشت ضلعی است.
* 'مسجد جامع کاج'
مسجد کاج در 15 کیلومتری شرق اصفهان و در شمال بستر زاینده رود قرار دارد.
این مسجد از نظر معماری و تزئینات آجری به بناهای قرن هشتم هجری قمری شباهت داشته و مقارن با دوره ایلخانی است.
از مقایسه سبک معماری این مسجد با بناهای مشابه آن، سال ساخت آن را قرن هشتم هجری ذکر کرده اند. از این مسجد زیبای هفتصد ساله گنبدخانه سالم مانده است اما ایوان ها و رواق های حیاط تقریبا از بین رفته اند.
* 'مسجد جامع دشتی'
مسجد جامع دهکده دشتی در ساحل جنوبی زاینده رود و در 18 کیلومتری شرق اصفهان واقع شده است.
نقشه این مسجد هفتصد ساله با توجه به وضعیت فعلی آن دارای اتاق مربع شکل ساده ای به ابعاد داخلی 10 متر در 10 متر و ابعاد خارجی 14 در 14 متر مربع است.
اتاق مربع شکل این مسجد در سمت شرقی، غربی و شمالی دارای درگاه طاقدار عریض و بلند و در سمت جنوب دارای محراب آجری است.
طرح مربع گنبدخانه با هشت طاق نمای بزرگ در پایین و 16 طاق کوچک در بالا به دایره تبدیل گشته است.
* 'پل چوم'
در شرق اصفهان و در شش کیلومتری شرق پل شهرستان در نزدیکی روستای 'اشکاوند' و در کنار روستای 'قلعه‌چوم' پلی تاریخی به نام 'چوم' بر بستر زاینده رود آرمیده است.
پل چوم که نمایی همانند پل تاریخی شهرستان دارد، کهن‌تر از دوره صفوی است اما ساختار امروزی آن یادگار دوره صفوی است.
این اثر در تاریخ 23 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 10211 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
استاد محمد مهریار، در فرهنگ جامع نام‌ها و آبادی‌های کهن اصفهان، واژه چوم را برگرفته از 'گوم' یا 'کوم' به معنی قنات یا آبی که از قنات به دست می‌آید، می‌داند و یادآور می‌شود که نام روستاهای دیگر ایران همچون چومان (در بانه و پیرانشهر) و چومه (در خرمشهر) نیز با این واژه هم‌ریشه است.
* 'کبوترخانه گورت'
برج کبوترخانه گورت واقع در روستای گورت در بخش مرکزی اصفهان قدمتی بیش از 400 سال دارد. گورت، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اصفهان در استان اصفهان ایران است. این روستا در دهستان قهاب جنوبی قرار دارد.
35 کبوتر خانه در محدوده گورت وجود داشته که تنها 20 کبوترخانه باقیمانده و از میان کبوتر خانه های باقیمانده، 18 کبوترخانه قابل مرم تو بازسازی هستند و 2 کبوتر خانه از بین رفته اند.
* ' تالار اشراف'
این جاذبه گردشگری در بخش مرکزی شهرستان اصفهان واقع شده است. تالار اشراف از نوع کاخ ها و دارای قدمت صفویان است.
عمارتی که به نام تالار اشرف نامیده می شود باقیمانده کاخ های عصر صفوی است که در منطقه دولت خانه در کنار قصرهای دیگری همچون تالار سرپوشیده، کاخ هشت بهشت، کاخ پشت مطبخ، رکیب خانه و تالار تیموری مجموعه ای از کاخ های باشکوه آن روزگار را تشکیل داده است.
کلمه 'اشرف' باعث شده تا برخی ساختمان این عمارت را به 'اشرف افغان' نسبت دهند اما مطالعات محققین و پژوهشگران بیانگر این نکته است که 'تالار اشرف' در زمان شاه عباس دوم ساخته شده و در عصر جانشین او شاه سلیمان کامل شده است.
این اثر زرنگار از لحاظ هنر تزئین، نقاشی، مقرنس های زیبا، گچبری و طاق های متناسب ضربی جلوه و شکوهی خاص دارد.
در زمان حاضر عمارت تالار اشرف یکی از بناهای بسیار معروف اصفهان است و این شهرت بیشتر به دلیل نقاشی های زرنگار و گچبری های پرکار آن است.
* 'چشمه آبگرم ورتون'
آبگرم ورتون در 12 کیلومتری روستای ورتون و در 70 کیلومتری شرق اصفهان واقع شده است. ارتفاع آن از سطح دریا یکهزار و 785 متر بوده و جزو آب های کلروبیکربناته و سولفاته کلسیک است.
دمای چشمه آبگرم حدود 40 درجه سانتیگراد که 12 درجه از دمای محیط اطراف بیشتر است.
منطقه گردشگری ورتون شامل چشمه های آبگرم معدنی، حمام ها و حوضچه های آبگرم و ساختمان سنگی تاریخی معروف به حوض مراد و بقعه متبرک آن (معروف به امامزاده آبگرمی) است.
حوضخانه چشمه آبگرم مربوط به دوره صفوی بوده و در تاریخ هفت خرداد 1387 با شماره ثبت 22935 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
کمپ گردشگری، درمانی و تفریحی ورتون از جمله امکانات گردشگری روستای ورتون است.
* 'پارک ملی کلاه قاضی'
پارک کلاه قاضی در 36 کیلومتری جنوب شرقی شهر اصفهان واقع شده است و جاده آسفالته اصفهان - شیراز از کناره شمالی و غربی آن می گذرد . نام این منطقه از روی کوه های موجود گرفته شده است.
این پارک ملی با مساحتی بالغ بر 47 هزار و 40 هکتار است و نخستین بار در سال 1346 به عنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد.
این پارک از سوی شورای عالی حفاظت محیط زیست با عنوان پارک ملی تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته است.
این منطقه به دلیل دارا بودن تنوع بوم شناختی، حفاظت از تنوع زیستی و منابع ژنتیکی، بقای تعادل طبیعی همچنین کاهش ناهنجاری های حاصل از فعالیت صنایع و عوارض جمعیتی، برخورداری از چشم انداز های زیبای نواحی کوهستانی و تپه ماهوری، وجود انواع گیاهان و گونه های متعدد حیات وحش جانوری و استفاده های علمی، پژوهشی، اقتصادی و گردشگری دارای ارزش وجودی پارک ملی است.
داشتن گونه های گیاهی و جانوری مهم و زیادی که در این منطقه موجود است، این پارک را به منطقه ای منحصر به فرد تبدیل کرده است.
پارک ملی کلاه قاضی از دو رشته کوه موازی و دشت نسبتا وسیع بین این دو رشته کوه تشکیل و از ویژگی های این منطقه می توان از دره های صخره ای عمیق نام برد.
این منطقه به موجب شرایط خاص از دیرباز زیستگاه وحوش بوده و دارای قدمت تاریخی زیادی است چنانکه از زمان شاه عباس صفوی به خصوص در دوره قاجاریه این کوه ها از شکارگاه های مخصوص سلاطین بوده است.
کل و بز وحشی، قوچ و میش وحشی، آهو، پلنگ، گرگ، روباه معمولی، کفتار، شغال، خرگوش، تشی، دوپا، جرد و انواع موش از جمله پستانداران موجود در این پارک است.
بیش از 40 گونه پرنده در این پارک شناسایی شده که برخی از آنها بومی و برخی مهاجر بهاره و تابستانه یا زمستانه هستند و تعدادی نیز عبوری دیده می شوند.
از مهم ترین گونه های پرندگان می توان به عقاب طلایی، شاهین، سارگپه، کبک، تیهو، پرستو، چکچک، کمرکلی، کبوتر چاهی، باقرقره و گنجشک سانان اشاره کرد. از گونه های خزندگان نیز می توان لاک پشت مهمیزدار، بزمجه بیابانی، انواع آگاما، مار و افعی را نام برد.
پارک ملی کلاه قاضی که یک منطقه صخره ای است ، علاوه بر پوشش گیاهی علفی، گونه های درخت و درختچه دارد از نظر طراوت و سرسبزی جلوه خاصی به منطقه داده اند.
انواع مختلفی از گیاهان بوته ای از جمله درمنه، کل جالیز، گل گندم، شقایق وحشی، آویشن، لاله وحشی، اسپند، خارشتر و درختان و درختچه ها مانند تنگرس، بادام کوهی، انجیر و بنه در این پارک می رویند.
همچنین تعدادی از گیاهان دارویی از جمله چوبک، قدومه، همیشه بهار، ریواس، خاکشیر، گل گاوزبان، شنگ، کاسنی سمی و سایر گیاهان دیگر در این پارک می رویند.
806 دهستان و روستا در سطح استان اصفهان وجود دارد.
از این تعداد 28 روستای هدف گردشگری و با جاذبه های تاریخی در استان وجود دارد.
سه روستای قورتان، زفره و قارنه نیز در شهرستان اصفهان وجود دارد که هدف گردشگری و برخوردار از جاذبه های گردشگری است.
استان اصفهان دارای 90 هتل و 65 مهمانپذیر است که از این تعداد 57 هتل و 30 مهمانپذیر در شهر اصفهان قرار دارد.
در سال 94 حدود یک میلیون و 100 هزار گردشگر و در نوروز 95، یک میلیون و 470 هزار نفر وارد شهر اصفهان شدند.
گ/ 7135/ خبرنگار: فرزانه سادات مدنیون - انتشار دهنده: عمادی
کپی شد
