شاهین سپنتا روز سه شنبه در گفتگو با خبرنگار ایرنا در اصفهان افزود: تبلیغات منفی در برگزاری این آیین شاد موجب شده که بتدریج این آیینها جای خود را به جنگ و گریز خیابانی و ترقه زدن توسط برخی نوجوانان و جوانان بدهد، اما واقعیت این است که اینگونه اعمال و استفاده از ترقه، با اصالت جشن چهارشنبهسوری در تضاد است.
این پژوهشگر اظهار کرد: هم مردم و هم مسئولان وظیفه دارند در راستای ترویج پاسداشت فرهنگ ملی و ممانعت از ورود بدعت ها و ناهنجاری ها در برگزاری این آیین ها بکوشند.
وی با بیان اینکه برگزاری و گرامیداشت هر یک از آیین های ملی از جمله چهارشنبه سوری، تاثیر بسیاری در شاد کردن فضای جامعه دارد، گفت: باید با مطالعه و بررسی تاریخچه مراسم چهارشنبه سوری و اطلاع رسانی به نوجوانان و جوانان از بروز رفتارهای ناشایست از جمله استفاده از مواد محترقه و ایجاد صداهای مهیب جلوگیری شود.
این پژوهشگر جشن های ایرانی هشدار داد: اگر فضای جشن های ایرانی همچون چهارشنبه سوری مورد تهدید قرار بگیرد نشاط و شادابی در جامعه نیز کنار می رود و افسردگی جایگزین آن می شود و همین امر سبب ناکامی جامعه خواهد شد.
وی با بیان اهمیت برگزاری جشن های ایرانی از جمله چهارشنبه سوری گفت: اینگونه جشن ها زبان مشترک مردم ایران است که می تواند همبستگی ملی را بین اقوام مختلف ایرانی ایجاد و تقویت کند.
سپنتا، همچنین با اشاره به پیشینه آیین چهارشنبه سوری گفت: پیش از اسلام، این جشن در سپیده دم آخرین شب سال برگزار می شد و مردم به پیشواز فروهر درگذشتگان می رفتند و برای آنان در بام خانه هایشان آتش می افروختند و سالی نو همراه با روشنایی و خرمی آرزو می کردند.
این پژوهشگر میراث فرهنگی افزود: پس از اسلام نیز در نواحی مختلف ایران، این سنت با عنوان 'جشن سوری' برگزار می شد.
وی با بیان اینکه بعدها این جشن بجای شب آخر سال در آخرین چهارشنبه سال بعنوان یکی از بهترین شب های هفته تغییر کرد، گفت: در این شب، مردم بر بام خانه ها یا بلندای شهرها و روستاها آتش می افروختند و در کنار آن به شادی و پایکوبی می پرداختند.
سپنتا افزود: سرودن ترانه ها و عبارت های زیبا از جمله 'سرخی تو از من، زردی من از تو' بدلیل اهمیت و احترام ایرانیان به روشنایی و پاکی آتش در چهارشنبه سوری خوانده می شود و آنها از آتش، سرزندگی و سلامتی طلب می کنند.
وی در بیان شیوه برگزاری این آیین از گذشته تاکنون افزود: فالگوش، کجاوهاندازی، قاشق زنی، فالکوزه،آجیل شیرین مشکلگشا، کوزهشکنی، گرهگشودن و قفلگشایی، شالاندازی، پختن آشرشته یا رشتهپلو از جمله رسومی است که کماکان در برخی از نقاط ایران برگزار می شود.
این پژوهشگر جشن های ایرانی افزود: از زمان های قدیم تاکنون تغییرات گسترده و مشهودی در برگزاری این مراسم رخ داده، ولی گوهر اصلی این جشن کهن همچنان دست نخورده باقی مانده است.
ت/6994/6027
خبرنگار: آرزو فلاح* انتشار: شکراللهی
این پژوهشگر اظهار کرد: هم مردم و هم مسئولان وظیفه دارند در راستای ترویج پاسداشت فرهنگ ملی و ممانعت از ورود بدعت ها و ناهنجاری ها در برگزاری این آیین ها بکوشند.
وی با بیان اینکه برگزاری و گرامیداشت هر یک از آیین های ملی از جمله چهارشنبه سوری، تاثیر بسیاری در شاد کردن فضای جامعه دارد، گفت: باید با مطالعه و بررسی تاریخچه مراسم چهارشنبه سوری و اطلاع رسانی به نوجوانان و جوانان از بروز رفتارهای ناشایست از جمله استفاده از مواد محترقه و ایجاد صداهای مهیب جلوگیری شود.
این پژوهشگر جشن های ایرانی هشدار داد: اگر فضای جشن های ایرانی همچون چهارشنبه سوری مورد تهدید قرار بگیرد نشاط و شادابی در جامعه نیز کنار می رود و افسردگی جایگزین آن می شود و همین امر سبب ناکامی جامعه خواهد شد.
وی با بیان اهمیت برگزاری جشن های ایرانی از جمله چهارشنبه سوری گفت: اینگونه جشن ها زبان مشترک مردم ایران است که می تواند همبستگی ملی را بین اقوام مختلف ایرانی ایجاد و تقویت کند.
سپنتا، همچنین با اشاره به پیشینه آیین چهارشنبه سوری گفت: پیش از اسلام، این جشن در سپیده دم آخرین شب سال برگزار می شد و مردم به پیشواز فروهر درگذشتگان می رفتند و برای آنان در بام خانه هایشان آتش می افروختند و سالی نو همراه با روشنایی و خرمی آرزو می کردند.
این پژوهشگر میراث فرهنگی افزود: پس از اسلام نیز در نواحی مختلف ایران، این سنت با عنوان 'جشن سوری' برگزار می شد.
وی با بیان اینکه بعدها این جشن بجای شب آخر سال در آخرین چهارشنبه سال بعنوان یکی از بهترین شب های هفته تغییر کرد، گفت: در این شب، مردم بر بام خانه ها یا بلندای شهرها و روستاها آتش می افروختند و در کنار آن به شادی و پایکوبی می پرداختند.
سپنتا افزود: سرودن ترانه ها و عبارت های زیبا از جمله 'سرخی تو از من، زردی من از تو' بدلیل اهمیت و احترام ایرانیان به روشنایی و پاکی آتش در چهارشنبه سوری خوانده می شود و آنها از آتش، سرزندگی و سلامتی طلب می کنند.
وی در بیان شیوه برگزاری این آیین از گذشته تاکنون افزود: فالگوش، کجاوهاندازی، قاشق زنی، فالکوزه،آجیل شیرین مشکلگشا، کوزهشکنی، گرهگشودن و قفلگشایی، شالاندازی، پختن آشرشته یا رشتهپلو از جمله رسومی است که کماکان در برخی از نقاط ایران برگزار می شود.
این پژوهشگر جشن های ایرانی افزود: از زمان های قدیم تاکنون تغییرات گسترده و مشهودی در برگزاری این مراسم رخ داده، ولی گوهر اصلی این جشن کهن همچنان دست نخورده باقی مانده است.
ت/6994/6027
خبرنگار: آرزو فلاح* انتشار: شکراللهی
کپی شد