این کتاب از دقیق‌ترین کتب, اثری پژوهشی از مهدی فقیه ایمانی در زمینه بررسی اوضاع شیعیان اصفهان پس از اسلام تا پیش از ظهور صفویه است.
کتاب "تاریخ تشیّع اصفهان" با موضوع ریشه‌یابی اصل تشیّع در اسلام توسط نشر مولف سال ۱۳۷۴ برای نخستین بار در شمارگان پنج هزار نسخه به چاپ رسید.
قابل توجه و دقت است که با آنکه در حدود ۷۰ جلد کتاب و رساله با حجم‌های مختلف به قلم علما و نویسندگان شیعه و سنی و تعدادی هم به وسیله مستشرقان مسیحی به زبان‌های مختلف عربی، فارسی، انگلیسی، فرانسوی و ترکیه، ویژه ابعاد رجال‌شناسی تاریخی جغرافیایی حکومتی و اقتصادی شهر اصفهان از قدیم تاکنون تعریف و اکثر آن‌ها چاپ و منتشرشده‌است.
اما آنچه از نظر ابعاد و شئون مختلف اصفهان با ویژگی‌های آن به دست فراموشی یا بی‌تفاوتی و دست نخوردگی سپرده شده؛ موضوع تشیّع این شهر و ریشه‌یابی آن از دیدگاه تاریخ است.
مولف با دستیابی به حداقل نیمی از آن آثار و یا ترجمه بعضی از آن‌ها و نیز شناختی که کمابیش از نویسندگان بقیه داشته یا نام کتاب خود بیانگر موضوع و محتوای آن است حتی به طور اشاره به اختصار هم برخوردی به طرح این موضوع نکرده‌است.
برخلاف اکثر موضوعات تاریخی و علمی که پژوهشگران در پیگیری از آن‌ها از جاده کوبیده راه می‌پیمایند و تاحد قابل توجهی از راه رفته و حاصل زحمات پیشینیان بهره می‌گیرند مولف کتاب حاضر تنها با یاری خدا و استمداد از مقام مقدس ولایت و صاحبان اصلی این‌گونه کتاب‌ها کار نو و بی‌سابقه‌ای را آغاز و بدون ادعای آنکه کتاب کامل و خالی از خطا و عیوب نویسندگی است به خوانندگان علاقه‌مند تقدیم می‌کند.
خوانندگان کتاب به ویژه آن گروه از علما و محققان روحانی و دانشگاهی که خود دست‌اندرکار کارهای تحقیقی هستند باتوجه به مندرجات و نشانه‌های فراوان و مختلفی که در این کتاب به عنوان دورنمایی از سیر تاریخی تشیّع اصفهان در ازای ۱۰ قرن قبل از استقرار صفویه در اصفهان ارائه شده‌است بدین حقیقت پی خواهندبرد که نگارنده با کمبود وسایل کافی برای تحقیق و بررسی موضوع بحث تا چه اندازه رنج تنظیم این اوراق و مطالب مندرجه و اطلاعات مربوطه را بر خود هموار نموده تا از این رهگذر خدمتی انجام داده‌باشد و درصورت نقص آن دیگران به تکمیل آن همت گمارند.
ناگفته نماند که بعضی متصدیان تحقیق کتب خطی از اهل تسنن یا اسلام‌شناس ایرانی غرب‌زده که اسلام را فقط از زبان و قلم دشمنان اسلام و استادان یهودی و مسیحی اروپایی خود فراگرفته و خواسته‌اند مزوّرانه گفته‌ها و نوشته‌های ضداسلامی و ضدشیعه خود و آن‌ها را به خورد جوانان بی‌خبر از واقعیات دهد وجود شیعه را در طول دهه قبل از انتقال صفویه از قزوین به اصفهان در دست‌انداز این کار قرارداده و مخصوصا عامل پیدایش شیعه اصفهان را به طور دربست صفویه قلمداد نموده که با کشتار، زور و استفاده از همکاری علمای شیعه، فرقه جدیدی از شیعه را به راه انداختند.
لاکن تنظیم این کتاب بخاطر دفاع از صفویه نیست زیرا آن‌ها با رسمیت دادن به تشیّع و پیروی از امامان معصوم شیعه و آزادکردن شیعه و فشارهای مذهبی اهل تسنن از یک سو و به جای گذاردن عالی‌ترین و چشمگیرترین مراکز علمی، دینی، عمرانی و اجتماعی از قبیل مدرسه، مسجد، پل، حمام، خیابان، بازار، صحن و حرم در کنار مرقد بعضی از امامان و امامزادگان در ایران و عراق و انواع ابتکارات شغلی و عجایب ساختمانی و احداث قرا و قصبات بیشمار و موقوفات فراوان در اصفهان و دیگر شهرهای ایران و عراق از سوی دیگر؛ هیچگونه نیازی به دفاع نداشته و ندارند.
در کتاب "تاریخ تشیّع اصفهان" درباره مسائلی ازجمله سلمان فارسی نخستین اسلام‌آور اصفهان و اولین شیعه این شهر، آمدن امام حسن مجتبی(ع) و امام حسین(ع) به اصفهان، حکومت شیعه در اصفهان، رسمیت یافتن تشیّع در قلمرو حکومت الجایتو ازجمله در اصفهان، کشتار سادات و علمای شیعه، فرار و مهاجرت سادات از شهری به شهر دیگر، نهضت‌های آزادی‌خواهی شیعه و زمینه به وجودآمدن حکومت صفویه سخن گفته‌است.
همچنین در این کتاب از رجال حدیثی، علمی و ادبی اصفهان، تشیّع مردم اصفهان قبل از صفویه، امامزادگان اصفهان، چندنمونه از آثار باستانی اصفهان و حومه مربوط به شیعه قبل از صفویه و نیز کتاب‌های ویژه شهر اصفهان مطالبی بیان شده است.
