مجتبی ناجی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: با وجوداینکه مددکاری به لحاظ تئوری، علمی و تجربی در مقایسه با حرفه مشاوره و روانشناسی سابقه بیشتری دارد ولی نتوانسته است در جامعه خدمات خود را برای مخاطبان و نیازمندان، به‌درستی تبیین کند.
معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی اصفهان افزود: یکی از دلایل ناشناخته ماندن این حرفه در جامعه به عملکرد خود مددکاران بازمی‌گردد زیرا آنها فعالیت‌های خود را بیشتر به سمت گروه های آسیب دیده و در معرض آسیب برده‌اند.
وی خاطرنشان کرد: این در حالیست که مددکاری می‌تواند جنبه پیشگیرانه هم داشته باشد و در مدرسه، خانواده و محل کار شروع شود تا از بروز آسیبهای اجتماعی مانند بزه، طلاق، خشونت و ... در جامعه پیشگیری صورت گیرد.
ناجی با بیان‌اینکه قانونگذار، حیطه فعالیت مددکاران را در زمینه ارتقا سلامت اجتماعی باز گذاشته است، گفت: با این حال بسیاری از مددکاران تنها به سمت مددجویان نیازمند حمایت در زندان‌ها، کمیته امداد، بهزیستی، زنان سرپرست خانوار و ... رفته‌اند و همین امر باعث بروز مشکلات اقتصادی و همچنین سرخوردگی آنها شده است.
وی با بیان مسوولیت مددکاران اجتماعی گفت: نقش این افراد در کنار مشاور و روانشناس در تیم تخصصی مداخله‌کننده، کمک به افراد یا خانواده‌ها برای رفع مشکلات و آسیب‌هایی است که آنها را تهدید می‌کند.
معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی اصفهان افزود: در مداخلات تخصصی که توسط اورژانس اجتماعی به متقاضیان خدمات حمایتی ارائه می‌شود مددکار تنها عضو تیم مداخله‌گر است که اجازه ورود به منزل یا محل کار فرد در معرض آسیب را دارد.
وی با اشاره به وجود۳۰ کلینیک تخصصی مددکاری اجتماعی در اصفهان گفت: این استان به‌دلیل اینکه در برخی دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه آزاد خمینی‌شهر و علمی و کاربردی رشته مددکاری تدریس می‌شود به لحاظ نیروی انسانی در مقطع کارشناسی در شرایط برخوردار قرار دارد ولی در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا در رشته مددکاری با کمبود مواجه هستیم.
ناجی یادآور شد: اکنون حدود یکهزار و ۵۰۰ تا ۲ هزار مددکار در نهادها و ارگان‌های دولتی و غیردولتی استان مشغول فعالیت هستند.
معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی اصفهان افزود: در این شرایط نیازی به توسعه کمی کلینیک‌ها و تعداد مددکاران اجتماعی نیست و بیشتر توسعه کیفی و بازنگری در خدمات مددکاری باید مطمح نظر قرار بگیرد.
