سلیمانی روز شنبه در حاشیه برگزاری سی و دومین جشنواره بین المللی فیلم های کودک و نوجوان اصفهان در گفت و گو با ایرنا اظهار کرد: مراحل بعد از تولید مانند جلوههای ویژه، صدا گذاری هزینه های تولید را بالا می برد و این مساله نیازمند حمایتهای دولتی است.
وی تصریح کرد: من طرفدار سینمای دولتی نیستم و معتقدم سینمای ما باید به اقتصاد سالمی دست پیدا کند که چرخه عرضه و تقاضا، درآمد و تولید با هم همپوشانی داشته باشد و احتیاجی نیست بودجه کشور بابت سینما هزینه شود.
سلیمانی ادامه داد: ولی در این میان ژانرهایی مثل کودک و مستند، حتی در سایر کشورها مورد حمایت بخشهایی از دولت، شهرداریها و وزارتخانهها بوده است زیرا این سینما فارغ ار جنبه تفرحی نقش تربیتی و فرهنگسازی دارد.
وی تاکید کرد: سینمای کودک نسل آینده ما را می سازد یا فیلم مستند معضلات جامعه را نشان می دهد به گونه ای که مسوول پشت میز نشینی که نمی داند در جامعه چه رخ می دهد با مشاهده یک ربع ساعت فیلم مستند، از مساله آگاه می شود.
مدرس کارگاههای فیلم سازی سی و دومین جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان اصفهان اضافه کرد: حاکمیت می تواند و حتی در قبال این ژانرها مسوول است و باید همانگونه برای کارهایی چون خیابان سازی، مدرسه ساختن، پلسازی و حمل و نقل شهری سرمایهگذاری، حمایت و نظارت می کند، در این مساله نیز باید سرمایه گذاری، حمایت و نظارت داشته باشد و این یارانه ها و حمایتها در این بخش ها اشکالی ندارد.
وی خاطر نشان کرد: همانگونه که سینمای ایران در ژانرهای مختلف در جهان هویت دارد، اعتقاد دارم در ایران نیز اگر حمایتها ادامه یابد، سینمای ما در این بخش به روزتر و تکنیکال تر خواهد شد و می توانیم به کودک خود فیلمی را نشان دهیم که تفاوتی با فیلم یا پویانمایی هالیوودی نداشته باشد.
سلیمانی ادامه داد: فیلمهایی که امسال مشاهده شد کمک کرده اند به لحاظ قصه گویی و جذابیت ها به سینمای روز دنیا نزدیک شویم.
وی با بیان اینکه مخاطب کودک با مخاطب بزرگسال تفاوتهای بسیاری دارد و کالای فرهنگی ما در قالب فیلم باید متفاوت باشد، گفت: اولین ویژگی مخاطب کودک، کم طاقت بودن است و لذا نگه داشتن یک کودک در قالب یک فیلم ۹۰ دقیقه ای در سینما کار مشکلی است.
این کارشناس سینما اضافه کرد: علاوه بر این در برابر مخاطب کودک باید رسالت فرهنگی داشته باشیم زیرا به کودک نمی توان هر چیزی را ارائه کرد فیلمساز، سیاستگذار، معلم، همه آحاد جامعه و مسوولان در قبال کودک مسوول هستند و هر چیزی را نمی توان به لطف اینکه قصه است، به او ارائه کرد.
وی اضافه کرد: البته نقض این مساله در سینمای بزرگسال وجود دارد چون فرد بزرگسال می تواند خوب و بد را خود تشخیص دهد و فیلمساز کمتر مسوول است اما در سینمای کودک چنین نیست، نمی توانیم هر روایت و داستانی را برای کودک ارائه کنیم چون ذهن کودک آماده است و معلم، مدرسه، سینما، تئاتر و دیگر نهادهای فرهنگی و تربیتی میتوانند ذهن کودک را شکل دهند.
وی خاطر نشان کرد: ما در برابر آینده کودکان سرزمین خود مسوول هستیم و باید اطلاعات مناسب به کودک ارائه کنیم تا انسان سالم و درستی تحویل جامعه داده شود.
این مستند ساز با اشاره به ضرورت بهرهگیری از ظرفیتهای تکنیکال در ساخت فیلم کودک، تصریح کرد: سینمای کودک ایران در سالهایی به واسطه تغییر فناوری با جهان فاصله گرفت و در جهان در یک دوره، تکنولوژی و زیر ساخت های فیلم عوض شد ولی ما کم کم در حال حرکت به این مرحله هستیم.
وی ادامه داد: در سینمای کودک برای جذابیت فیلم ناچاریم به المانهایی تکنیکال تر از سینمای رئالیزم بزرگسال بپردازیم یعنی جلوهای ویژه، موسیقی، گریم، لباس و دیگر جلوه های بصری باید جذابیت را ایجاد کند و این بخش جلوه های ویژه در صحنه و پس از تولید دیرتر از سینمای جهان وارد ایران شد.
سلیمانی اظهار کرد: متاسفانه از صنعت دیجیتال فقط دوربین آن وارد ایران شد و گمان کردیم که دیجیتال شدیم در حالیکه این دوربین با خود چیزهای دیگری آورد و در بخش های دیگری متاثر از صنعت دیجیتال پیشرفت های بسیاری صورت گرفت که ما آهسته این مسیر را طی می کنیم.
سالم سلیمانی متولد سال 1361 تاکنون در آثاری همچون «تمشک»، «حکم»، «مفت آباد»، «شهسوار»، «طهران تهران»، «بادیگارد»، «آتش بس2»، «کوچه بینام»، «اشباح»، «پا در هوا»، «360 درجه»، «هرچی خدا بخواد»، «برخورد خیلی نزدیک»، «خوک» به عنوان «بازیگر»، «مدیر فیلمبرداری»، «فیلمبردار»، «دستیار فیلمبردار»، «دستیار دوم فیلمبردار»، «گروه فیلمبرداری»، «فیلمبردار تیتراژ» حضور داشته است.
سی و دومین جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان از ۲۸ مرداد تا چهار شهریورماه ۱۳۹۸ (همزمان با عید سعید غدیرخم) برابر با ۱۹ تا ۲۶ آگوست ۲۰۱۹ در دو بخش «ملی» و «بین المللی» برگزار میشود.
۶۰۲۲/۷۱۳۴/