شهرستان اصفهان با بیش از ۲ میلیون تَن جمعیت دارای ۶ بخش، ۱۳ شهر و ۱۳ دهستان است که برخی از مناطق شرقی آن با معضل بیماری سالک مواجه هستند.
کارشناسان دلایل مختلفی را برای شیوع این بیماری از جمله وجود موش های صحرایی و پشه‌های ناقل انگل و زیست آنها در تاغزارها، توسعه حریم شهری به سمت تاغزارها، بهداشت فردی، مسائل بهداشت عمومی از جمله نخاله‌های ساختمانی و فاضلاب و جاری نبودن رودخانه زاینده‌رود در سال‌های اخیر عنوان کرده اند.
سالَک یک بیماری پوستی است که بر اثر گزش نوعی پشه خاکی به انسان منتقل می‌شود و ضایعات بد شکل و عوارض اجتماعی، روحی و روانی از پیامدهای ناگوار ناشی از این بیماری است.
امیر محسن ولی روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: با توجه به اینکه موش صحرایی به‌عنوان جونده موذی و از بین برنده تاغزارها محسوب می‌شود، اداره منابع طبیعی می‌تواند از این محل پیگیر دریافت اعتبارات برای مبارزه با آن باشد.
وی با بیان این که پیگیری هایی از سوی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان برای تخصیص این اعتبارات صورت گرفته است، تصریح کرد: پس از اخذ این اعتبارات، اولویت برای مبارزه با جونده موذی در تاغزارها در شهرستان اصفهان با توجه به حساسیت ها و چالش هایی که به‌دلیل بیماری سالک در این منطقه پیش آمد با مناطق سالک خیز خواهد بود.
ولی تاکید کرد: حذف موش‌های صحرایی در قالب مبارزه با بیماری سالک جزو وظایف منابع طبیعی نیست اما این اداره می‌تواند در قالب طرح مبارزه با جونده موذی و آفت ها در تاغزارها برای این کار اقدام کند.
رییس منابع طبیعی شهرستان اصفهان با اشاره به اینکه ردیف بودجه مصوب برای طرح مبارزه با آفت در تاغزارها وجود دارد، خاطرنشان کرد: سال گذشته بودجه‌ای برای این کار به این اداره تخصیص نیافت اما امسال امیدواریم که با پیگیری‌های انجام شده، این موضوع محقق شود.
به گفته وی، سال گذشته به‌دنبال شیوع بیماری سالک در شرق شهرستان اصفهان، مکاتبه ای با سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی برای کنترل جونده های موذی و موش های صحرایی در تاغزارها شد اما به ما گفتند که بودجه مبارزه با سالک به دانشگاه علوم پزشکی تخصیص می‌یابد.
ولی ادامه داد: سال گذشته اداره منابع طبیعی اصفهان برای کمک به مبارزه با بیماری سالک، ۲۵۰ کیلوگرم سم کلرات به شبکه بهداشت اصفهان تحویل داد.
ولی با اشاره به این که تاغزارها با هدف بیابان زدایی از حدود ۴۰ سال گذشته در مناطق مختلف از جمله شهرستان اصفهان ایجاد شدند، اظهار داشت: در آن زمان، مناطق مسکونی نزدیک این تاغزارها نبود اما توسعه شهری در سال های گذشته به سمت تاغزارها انجام شد.
وی با بیان این که استان اصفهان حدود ۳۲۰ هزار هکتار تاغزار دارد، اضافه کرد: سه هزار هکتار آن در شعاع حریم شهرهای شهرستان‌های آران و بیدگل، اردستان، نطنز، برخوار، خور و بیابانک، اصفهان و نایین قرار دارد.
هفت شهرستان مذکور جزو مناطق سالک‌خیز استان اصفهان به شمار می آیند.
رییس منابع طبیعی شهرستان اصفهان با بیان اینکه حذف موش‌های صحرایی و جونده‌های موذی می‌تواند به طور خود به خود بیماری سالک را کنترل کند، تاکید کرد: ما می‌توانیم جوندگان را از تاغزارها حذف کنیم اما به‌هیچ عنوان نباید به دنبال حذف تاغزارها بود زیرا باعث گسترش ریزگردها و بیابان زایی می‌شود.
۳۰۱۱/۶۰۲۶/
