آیا خوشگل‌ها چشم می‌خورند؟ پرسیدن این سؤال، ما را به حیطه «فولکلور و پزشکی» وارد می‌کند.
به گزارش خبرنگار ایسنا- منطقه اصفهان، موزه عصارخانه شاهی، میزبان نشستی به نام «فولکلور و پزشکی» بود. پیمان متین، پزشک و متخصص در انسان‌شناسی پزشکی که در این نشست حضور داشت درباره فرهنگ‌عامه و جایگاه آن در نظام پزشکی سخن گفت: شخصی برای من درد دل می‌کرد که دو دختر دارم و دختر دومم بیماری صرع دارد، به همین دلیل از بچگی دچار تشنج می‌شود. ما همه درمان‌ها را برایش انجام داده‌ایم و کلی هم خرج کرده‌ایم، اما خوب نشده. مادربزرگش از همان اول به ما گفت: «چون خوشگله چشمش زدند» و حالا اگر خدا بخواهد می‌خواهم او را ببرم پیش آقاداری و آنجا دخیل ببندم.
وی ادامه داد: در مثالی که زده شد، انواع و اقسام شرایط پزشکی و درمانی را می‌شد، دید و این به‌نوعی نمایانگر کثرت‌گرایی در جامعه ماست. تمام جوامع امروزی این مسئله را دارند، اما در برخی مواقع شکل آن متفاوت و در خیلی موارد، شبیه به هم است.
این انسان‌شناس پزشکی تصریح کرد: در کشور ما مسئله پزشکی یک مسئله متکثر است؛ به این معنی که اگر شما مریض بشوید گزینه‌هایی زیادی برای انتخاب درمان دارید و در تعریف، به چنین واقعه‌ای «تکثرگرایی پزشکی» می‌گویند.
متین، خطاب به حاضران گفت: نمی‌دانم وقتی مریض می‌شوید اولین اقدام شما چیست؟ اما آمار نشان می‌دهد که بیشترین ارجاعات اولیه، ارجاع‌های خانگی است. یعنی بیمار ابتدا از همسر یا مادر خود می‌پرسد چه کنم تا خوب شوم؟ یا به داروخانه می‌رود و مشکلش را بیان می‌کند. درصورتی‌که این درمان خانگی جواب ندهد، به پزشک در مطب، درمانگاه و کلینیک مراجعه می‌کند و در سطوح بعدی طب سوزنی را امتحان می‌کند برخی نیز به دعا و طب عامه رجوع می‌کنند.
وی افزود: در بحث طب عامه، منظور از عامه به معنی بی‌سوادی نیست، بلکه دقیقاً به این معنی است که فرد در این مسئله تخصص ندارد و طب عامه یا (folk sector)، شامل طب سنتی، طب سوزنی، درمان مذهبی (رفتن به سفر زیارتی)، درمان معنوی و یا درمان با تشریفات مذهبی(حضور مراسم زار یا پر خوانی و..) است.
وی ادامه داد: تمام کشورها در این مورد، نگرش تجمعی را توصیه کرده‌اند؛ به این معنی که تمام ارجاع‌ها چه ارجاع خانگی، چه ارجاع به مطب و چه ارجاع به طب عامه را لحاظ کنید و نیم‌نگاهی به آن داشته باشید، اما اینکه ابتدا از کدام روش استفاده شود، بستگی به نوع فرهنگی دارد که ما در آن بزرگ‌شده‌ایم و شکل‌گرفته‌ایم.
متین، تصریح کرد: این فرهنگ، چیزهایی را برای ما ایجاد می‌کند که یک؛ شامل توقع‌هایی است که ما از درمانگر داریم. برای مثال، دوست داریم درمانگر مثل ما باشد و دو؛ شامل معانی است، معانی‌ای که ما در زندگی برای خودمان تعریف کرده‌ایم. حال آنکه این معانی نقش پررنگی در انتخاب درمان و درمانگر دارد زیرا بخشی از انتظارات، امیدها، اهداف و اعتمادبه‌نفس ما را دربر می‌گیرد.
این انسان‌شناس پزشکی تأکید کرد که بر اساس نگرش تجمعی باید به جایگاه طب عامیانه در نظام پزشکی توجه کرد.
انتهای پیام
انتهای پیام به گزارش خبرنگار ایسنا- منطقه اصفهان، موزه عصارخانه شاهی، میزبان نشستی به نام «فولکلور و پزشکی» بود. پیمان متین، پزشک و متخصص در انسان‌شناسی پزشکی که در این نشست حضور داشت درباره فرهنگ‌عامه و جایگاه آن در نظام پزشکی سخن گفت: شخصی برای من درد دل می‌کرد که دو دختر دارم و دختر دومم بیماری صرع دارد، به همین دلیل از بچگی دچار تشنج می‌شود. ما همه درمان‌ها را برایش انجام داده‌ایم و کلی هم خرج کرده‌ایم، اما خوب نشده. مادربزرگش از همان اول به ما گفت: «چون خوشگله چشمش زدند» و حالا اگر خدا بخواهد می‌خواهم او را ببرم پیش آقاداری و آنجا دخیل ببندم.
وی ادامه داد: در مثالی که زده شد، انواع و اقسام شرایط پزشکی و درمانی را می‌شد، دید و این به‌نوعی نمایانگر کثرت‌گرایی در جامعه ماست. تمام جوامع امروزی این مسئله را دارند، اما در برخی مواقع شکل آن متفاوت و در خیلی موارد، شبیه به هم است.
این انسان‌شناس پزشکی تصریح کرد: در کشور ما مسئله پزشکی یک مسئله متکثر است؛ به این معنی که اگر شما مریض بشوید گزینه‌هایی زیادی برای انتخاب درمان دارید و در تعریف، به چنین واقعه‌ای «تکثرگرایی پزشکی» می‌گویند.
متین، خطاب به حاضران گفت: نمی‌دانم وقتی مریض می‌شوید اولین اقدام شما چیست؟ اما آمار نشان می‌دهد که بیشترین ارجاعات اولیه، ارجاع‌های خانگی است. یعنی بیمار ابتدا از همسر یا مادر خود می‌پرسد چه کنم تا خوب شوم؟ یا به داروخانه می‌رود و مشکلش را بیان می‌کند. درصورتی‌که این درمان خانگی جواب ندهد، به پزشک در مطب، درمانگاه و کلینیک مراجعه می‌کند و در سطوح بعدی طب سوزنی را امتحان می‌کند برخی نیز به دعا و طب عامه رجوع می‌کنند.
وی افزود: در بحث طب عامه، منظور از عامه به معنی بی‌سوادی نیست، بلکه دقیقاً به این معنی است که فرد در این مسئله تخصص ندارد و طب عامه یا (folk sector)، شامل طب سنتی، طب سوزنی، درمان مذهبی (رفتن به سفر زیارتی)، درمان معنوی و یا درمان با تشریفات مذهبی(حضور مراسم زار یا پر خوانی و..) است.
وی ادامه داد: تمام کشورها در این مورد، نگرش تجمعی را توصیه کرده‌اند؛ به این معنی که تمام ارجاع‌ها چه ارجاع خانگی، چه ارجاع به مطب و چه ارجاع به طب عامه را لحاظ کنید و نیم‌نگاهی به آن داشته باشید، اما اینکه ابتدا از کدام روش استفاده شود، بستگی به نوع فرهنگی دارد که ما در آن بزرگ‌شده‌ایم و شکل‌گرفته‌ایم.
متین، تصریح کرد: این فرهنگ، چیزهایی را برای ما ایجاد می‌کند که یک؛ شامل توقع‌هایی است که ما از درمانگر داریم. برای مثال، دوست داریم درمانگر مثل ما باشد و دو؛ شامل معانی است، معانی‌ای که ما در زندگی برای خودمان تعریف کرده‌ایم. حال آنکه این معانی نقش پررنگی در انتخاب درمان و درمانگر دارد زیرا بخشی از انتظارات، امیدها، اهداف و اعتمادبه‌نفس ما را دربر می‌گیرد.
این انسان‌شناس پزشکی تأکید کرد که بر اساس نگرش تجمعی باید به جایگاه طب عامیانه در نظام پزشکی توجه کرد.
انتهای پیام
کپی شد
