شاهین سپنتا روز شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود : همه وظیفه دارند در راستای ترویج پاسداشت این فرهنگ ملی و ممانعت از ورود بدعت ها و ناهنجاری ها در برگزاری این آیین ها بکوشند.
وی با بیان اینکه برگزاری و گرامیداشت آیین های ملی تاثیر زیادی در شادی بخشی جامعه دارد، اظهار داشت: باید با مطالعه و بررسی تاریخچه مراسم چهارشنبه سوری و اطلاع رسانی به نوجوانان و جوانان از بروز رفتارهای ناشایست از جمله استفاده از مواد محترقه و ایجاد صداهای مهیب جلوگیری شود.
این پژوهشگر فرهنگ ایران ادامه داد : تبلیغات منفی در برگزاری این آیین شاد موجب شده که بتدریج این آیین ‌ها جای خود را به جنگ و گریز خیابانی و ترقه‌ زدن توسط برخی نوجوانان و جوانان بدهد اما واقعیت این است که اینگونه اعمال و استفاده از ترقه‌، با اصالت جشن چهارشنبه ‌سوری در تضاد است.
وی هشدار داد اگر فضای جشن های ایرانی همچون چهارشنبه سوری مورد تهدید قرار بگیرد نشاط و شادابی در جامعه نیز کنار می رود و افسردگی جایگزین آن می شود و همین امر سبب ناکامی جامعه خواهد شد.
سپنتا تصریح کرد : اینگونه جشن ها زبان مشترک مردم ایران است که می تواند همبستگی ملی را بین اقوام مختلف ایرانی ایجاد و تقویت کند.
وی همچنین با اشاره به پیشینه آیین چهارشنبه سوری یادآور شد: پیش از اسلام، این جشن در سپیده دم آخرین شب سال برگزار می شد و مردم به پیشواز فروهر درگذشتگان می رفتند و برای آنان در بام خانه هایشان آتش می افروختند و سالی نو همراه با روشنایی و خرمی آرزو می کردند.
به گفته وی این پژوهشگر پس از اسلام در نواحی مختلف ایران، این آیین با عنوان 'جشن سوری' برگزار می شد.
وی با بیان اینکه بعدها این جشن بجای شب آخر سال در آخرین چهارشنبه سال بعنوان یکی از بهترین شب های هفته تغییر کرد، گفت: در این شب، مردم بر بام خانه ها یا بلندای شهرها و روستاها آتش می افروختند و در کنار آن به شادی و پایکوبی می پرداختند.
سپنتا اضافه کرد : سرودن ترانه ها و عبارت های زیبا از جمله 'سرخی تو از من، زردی من از تو' بدلیل اهمیت و احترام ایرانیان به روشنایی و پاکی آتش در چهارشنبه سوری خوانده می شود و آنها از آتش، سرزندگی و سلامتی طلب می کنند.
وی در بیان شیوه برگزاری این آیین از گذشته تاکنون افزود: فال ‌گوش، کجاوه‌ اندازی، قاشق زنی، فال‌کوزه، آجیل شیرین مشکل ‌گشا، کوزه ‌شکنی، گره‌ گشودن و قفل‌ گشایی، شال‌ اندازی، پختن آش‌ رشته یا رشته ‌پلو از جمله رسومی است که کماکان در برخی از نقاط ایران برگزار می شود.
این پژوهشگر جشن های ایرانی بیان کرد : از زمان های قدیم تاکنون تغییرات گسترده و مشهودی در برگزاری این مراسم رخ داده، ولی گوهر اصلی این جشن کهن همچنان دست نخورده باقی مانده است.
/6026/6994
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.