در این مطلب آمده است: بسیاری از روان شناسان بر این موضوع تاکید دارند که شاد بودن در زمان حال ، منجر به تغییرات مثبت و بسیار مهمی در آینده خواهد شد. به عبارتی شما اول باید شادی را به زندگیتان وارد کنید تا امکان ایجاد تغییرات مثبت فراهم آید؛ اما متاسفانه به نظر می رسد شادی حلقه مفقوده سلامت روان در جوامع انسانی است و این تصور غلط درمیان افراد جامعه شکل گرفته که شادی جزو رفتارهای جامعه پسند نیست، وقتی افراد مومن هنگام شادی نیز سعی می کنند خود را جدی و عبوس نشان دهند.
حال آن که بنا به باورهای دینی، مومن گشاده رواست و با لبخند خود به دیگران آرامش می بخشد و افسردگی را به خود راه نمی دهد. مطالعات در کشورهای غربی نشان داده در دهه 1950مردم روزانه 18دقیقه می خندیدند. ولی امروزه مردم روزی کمتر از 6دقیقه می خندند و همین امر موجب می شود که توانشان در کنار آمدن با سختی ها کمتر و دیدشان نسبت به امور زندگی منفی شود. در این رهگذر و در کنار فشارهای اجتماعی- اقتصادی ، نوجوانان و جوانان از آن جا که الگوهای رفتار شادمانه حقیقی را در بزرگترها ندیده اند یا شادی های کاذب و قلابی را مشاهده کرده اند ، روز به روز بیشتر نشاط و شادی را در مصنوعات جست وجو می کنند. شادی، هیجان مثبتی است که به رضایت از زندگی تعبیر می شود و مانند هر هیجان دیگر با تغییرات فیزیولوژیک در انسان همراه است .پزشکان نتیجه می گرفتند که بیوشیمی انسان ، واکنش های هیجانی را تحت تاثیر قرار می دهد و به همین ترتیب هیجان هم بر بیوشیمی تاثیر می گذارد. لذا فعالیت های جسمی و ذهنی مانند ورزش ، کار کردن ،خندیدن و... ایجاد هیجان و شادی می کند. در این مطلب سعی می شود راهکارهایی جهت تقویت احساس شادی و نشاط پیشنهاد شود:
-1تقویت ایمان به خدا و توکل به او احساس حضور در محضر خدای رحمان و توکل و ایمان به یاری او در همه عرصه های کار و زندگی به انسان احساس امنیت و حمایت از طرف قدرتی پایدار و عظیم می دهد و سبب روحیه عالی می شود متکی بودن به قدرت های پوشالی و در اصطلاح خالی بودن پشت آدمی موجب افسردگی و از دست دادن روحیه خواهد شد.
-2تمرکز روی جنبه های مثبت اگر انسان برای مدتی به طور مداوم ذهن و افکار خود را روی جنبه های زیبای زندگی متمرکز کند، به مرور زمان مثبت اندیش شده و به طور اتوماتیک وار ذهن همواره خاطرات و جنبه های زیبایی زندگی را در نظر می گیرد و باعث نشاط درونی می شود. یکی از بهترین منابع برای چنین موضوعی ،خاطرات لحظات خوش زندگی در گذشته و یادآوری این خاطرات و خیال پردازی های مثبت برای آینده است.
زمانی که به خاطرات خوش گذشته فکر می کنیم سیگنال های مثبت به ضمیر ناخودآگاه خود می فرستیم و به ما احساس شادی و نشاط می دهد ( برعکس آن هم صادق است )یعنی با فکر کردن درباره اتفاقات و خاطرات تلخ و ناگوار سیگنال منفی به ضمیر ناخودآگاه خود می فرستیم و احساس ترس ، نگرانی و اضطراب و غم و اندوه و.... به ما دست می دهد.
7141/6026/
انتهای پیام حال آن که بنا به باورهای دینی، مومن گشاده رواست و با لبخند خود به دیگران آرامش می بخشد و افسردگی را به خود راه نمی دهد. مطالعات در کشورهای غربی نشان داده در دهه 1950مردم روزانه 18دقیقه می خندیدند. ولی امروزه مردم روزی کمتر از 6دقیقه می خندند و همین امر موجب می شود که توانشان در کنار آمدن با سختی ها کمتر و دیدشان نسبت به امور زندگی منفی شود. در این رهگذر و در کنار فشارهای اجتماعی- اقتصادی ، نوجوانان و جوانان از آن جا که الگوهای رفتار شادمانه حقیقی را در بزرگترها ندیده اند یا شادی های کاذب و قلابی را مشاهده کرده اند ، روز به روز بیشتر نشاط و شادی را در مصنوعات جست وجو می کنند. شادی، هیجان مثبتی است که به رضایت از زندگی تعبیر می شود و مانند هر هیجان دیگر با تغییرات فیزیولوژیک در انسان همراه است .پزشکان نتیجه می گرفتند که بیوشیمی انسان ، واکنش های هیجانی را تحت تاثیر قرار می دهد و به همین ترتیب هیجان هم بر بیوشیمی تاثیر می گذارد. لذا فعالیت های جسمی و ذهنی مانند ورزش ، کار کردن ،خندیدن و... ایجاد هیجان و شادی می کند. در این مطلب سعی می شود راهکارهایی جهت تقویت احساس شادی و نشاط پیشنهاد شود:
-1تقویت ایمان به خدا و توکل به او احساس حضور در محضر خدای رحمان و توکل و ایمان به یاری او در همه عرصه های کار و زندگی به انسان احساس امنیت و حمایت از طرف قدرتی پایدار و عظیم می دهد و سبب روحیه عالی می شود متکی بودن به قدرت های پوشالی و در اصطلاح خالی بودن پشت آدمی موجب افسردگی و از دست دادن روحیه خواهد شد.
-2تمرکز روی جنبه های مثبت اگر انسان برای مدتی به طور مداوم ذهن و افکار خود را روی جنبه های زیبای زندگی متمرکز کند، به مرور زمان مثبت اندیش شده و به طور اتوماتیک وار ذهن همواره خاطرات و جنبه های زیبایی زندگی را در نظر می گیرد و باعث نشاط درونی می شود. یکی از بهترین منابع برای چنین موضوعی ،خاطرات لحظات خوش زندگی در گذشته و یادآوری این خاطرات و خیال پردازی های مثبت برای آینده است.
زمانی که به خاطرات خوش گذشته فکر می کنیم سیگنال های مثبت به ضمیر ناخودآگاه خود می فرستیم و به ما احساس شادی و نشاط می دهد ( برعکس آن هم صادق است )یعنی با فکر کردن درباره اتفاقات و خاطرات تلخ و ناگوار سیگنال منفی به ضمیر ناخودآگاه خود می فرستیم و احساس ترس ، نگرانی و اضطراب و غم و اندوه و.... به ما دست می دهد.
7141/6026/
کپی شد
