در این مطلب آمده است: در آخریــن نشست خبری محسن مهر علیزاده با اصحاب رسانه های اصفهان در قامت استاندار این خطه از کشور تحلیل و گزارشی از عوامل و دلایل اجرای طرح های هفت گانه احیای زاینده رود مطرح شد که دارای اهمیت قابل توجهی است .
آنچه که استاندار اصفهان در بیان این 7 طرح برای احیای زاینده رود بیان داشت در نگاه نخست حقیقت تلخ خشکی و لزوم پذیرش شجاعانه این موضوع برای مردم و مسئولان استان و البته دولت و در نگاه بعد اندیشیدن راه حل های اجرایی برای احیاء زاینده رود
با هدف استمرار حیات در منطقه مرکزی و استان مهم و اثرگذار اصفهان است . نگارنده به عنوان یک روزنامه نگار از مجموع دفاعیات استاندار نسبت به طرح های هفت گانه احیاء زاینده رود چنین برداشت نمودم که کارها و تلاش های بسیاری برای شکل گیری این طرحها انجام پذیرفته و مهمتر از آن بی نیازی عمده این طرح ها از اعتبارات دولتی است .
استفاده از ظرفیت صنایع استان برای مشارکت در این طرح ها را می توان یکی از نقاط قوت آن برشمرد که دست اندرکاران را از تأمین اعتبار در کوچه پس کوچه های پایتخت معاف می کند .ولی حقیقتی که باید همگان و بویژه نمایندگان مردم استان در مجلس شورای اسلامی بپذیرند بی آبی حاکم بر منابع آبی استان و حوزه زاینده رود است .
بدیهی است اگر آب مطابق سالهای پرآبی در سد زاینده رود ذخیره شود امکان رها سازی و جاری شدن آب مانند سالیان دراز گذشته وجود دارد ولی وقتی نیست آیا انتقال آب با لوله و حفظ حقوق حق آبه داران در این انتقال نمی تواند اقدامی برای تثبیت حیات در بخشی از منطقه مرکزی ایران باشد ؟
7141/6026/
انتهای پیام آنچه که استاندار اصفهان در بیان این 7 طرح برای احیای زاینده رود بیان داشت در نگاه نخست حقیقت تلخ خشکی و لزوم پذیرش شجاعانه این موضوع برای مردم و مسئولان استان و البته دولت و در نگاه بعد اندیشیدن راه حل های اجرایی برای احیاء زاینده رود
با هدف استمرار حیات در منطقه مرکزی و استان مهم و اثرگذار اصفهان است . نگارنده به عنوان یک روزنامه نگار از مجموع دفاعیات استاندار نسبت به طرح های هفت گانه احیاء زاینده رود چنین برداشت نمودم که کارها و تلاش های بسیاری برای شکل گیری این طرحها انجام پذیرفته و مهمتر از آن بی نیازی عمده این طرح ها از اعتبارات دولتی است .
استفاده از ظرفیت صنایع استان برای مشارکت در این طرح ها را می توان یکی از نقاط قوت آن برشمرد که دست اندرکاران را از تأمین اعتبار در کوچه پس کوچه های پایتخت معاف می کند .ولی حقیقتی که باید همگان و بویژه نمایندگان مردم استان در مجلس شورای اسلامی بپذیرند بی آبی حاکم بر منابع آبی استان و حوزه زاینده رود است .
بدیهی است اگر آب مطابق سالهای پرآبی در سد زاینده رود ذخیره شود امکان رها سازی و جاری شدن آب مانند سالیان دراز گذشته وجود دارد ولی وقتی نیست آیا انتقال آب با لوله و حفظ حقوق حق آبه داران در این انتقال نمی تواند اقدامی برای تثبیت حیات در بخشی از منطقه مرکزی ایران باشد ؟
7141/6026/
کپی شد
