ناصر طاهری روز جمعه در گفت و گو با ایرنا افزود : زیرا حفظ پل های تاریخی اصفهان از سازه های آبی تشکیل شده و بی شک با جریان آب در زاینده رود ماندگاری بیشتری خواهد داشت.
به تاکید وی طرح باز چرخانی آب در رودخانه زاینده رود ، نیازمند مطالعات و بررسی های دقیق توسط میراث فرهنگی و باستان شناسی است.
محسن مهرعلیزاده استاندار اصفهان از تدوین طرح گردش و برقراری جریان آب در رودخانه زاینده رود با اجرای بیش از 52 کیلومتر لوله گذاری و استفاده از حداقل منابع آبی موجود و پساب تصفیه شده در استان خبر داد که در آن سهم آب هر شهرستان واقع در مسیر رودخانه در سال هایی که محدودیت آبی وجود دارد، از طریق لوله انتقال می یابد و از این روش آبی در رودخانه جاری می شود.
طاهری اضافه کرد : تسطیح بستر زاینده رود به ویژه در اطراف پل های تاریخی پیش از جاری سازی آب نیازمند مطالعات و بررسی از حیث زمین شناسی و خاک شناسی است، چرا که تغییر در این بستر می تواند موجب اثرات ناخوشایندی بر روی پل ها داشته باشد.
وی تصریح کرد : بررسی های دقیق در حریم پل ها و سازه های تاریخی این رود باید پیش از هرگونه حفاری و لوله گذاری انجام شود.
وی با اشاره به تاکید استاندار اصفهان مبنی بر رعایت تمامی ملاحظات باستان شناسی و میراث فرهنگی در اجرای این طرج یادآور شد : استاندار و معاون وی همواره تاکید می کنند که این گونه طرح ها باید با رعایت موازین میراث فرهنگی باشد تا آسیبی به گنجینه های تاریخی وارد نشود.
معاون اداره کل میراث فرهنگی اصفهان تاکید کرد که عملیات عمرانی در شهرهایی مانند کلانشهر تاریخی اصفهان به بررسی های مقوله های مختلف نظیر باستان شناسی و میراث فرهنگی نیاز دارد، زیرا بافت تاریخی این مناطق به گونه ای است که باید با دقت بیشتری طرح ها را سنجید و عملی کرد.
طاهری درباره تصفیه پساب و استفاده از آن بیان کرد : آبی که قرار است پس از تصفیه در طرح بازچرخانی آب در زاینده رود استفاده شود نیازمند بررسی دقیق از حیث املاح است تا مشخص شود که برای پایه های پل های تاریخی که در کف زاینده رود قرار دارد، مضر نیست.
به گزارش ایرنا، پل خواجو، سی و سه پل، پل جویی، پل مارنان و پل شهرستان، پل های تاریخی کلانشهر اصفهان با آوازه جهانی است که همواره مورد توجه گردشگران ایرانی و خارجی قرار می گیرد.
زاینده رود یا زنده رود به معنی رود زندگی بخش، بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که از کوه های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می ریزد.
این رودخانه در حدود 10 سال گذشته بدلیل خشکسالی و کمبود منابع آبی به رودخانه فصلی تبدیل شده و در تعدادی از ماه های سال در استان اصفهان خشک است.
آخرین بار که آب در این رودخانه تا شهر اصفهان و شرق این شهرستان جریان داشت از هفته دوم فروردین تا اواسط خرداد سال 96 بود.
هرچند مرداد امسال با افزایش خروجی سد زاینده رود امسال آب در این رودخانه به مدت 10 روز به منظور آبیاری درختان و باغ های غرب استان اصفهان در محدوده شهرستان های لنجان و مبارکه واقع در غرب این خطه جریان یافت اما به شهر اصفهان نرسید.
6020/6026/
انتهای پیام به تاکید وی طرح باز چرخانی آب در رودخانه زاینده رود ، نیازمند مطالعات و بررسی های دقیق توسط میراث فرهنگی و باستان شناسی است.
محسن مهرعلیزاده استاندار اصفهان از تدوین طرح گردش و برقراری جریان آب در رودخانه زاینده رود با اجرای بیش از 52 کیلومتر لوله گذاری و استفاده از حداقل منابع آبی موجود و پساب تصفیه شده در استان خبر داد که در آن سهم آب هر شهرستان واقع در مسیر رودخانه در سال هایی که محدودیت آبی وجود دارد، از طریق لوله انتقال می یابد و از این روش آبی در رودخانه جاری می شود.
طاهری اضافه کرد : تسطیح بستر زاینده رود به ویژه در اطراف پل های تاریخی پیش از جاری سازی آب نیازمند مطالعات و بررسی از حیث زمین شناسی و خاک شناسی است، چرا که تغییر در این بستر می تواند موجب اثرات ناخوشایندی بر روی پل ها داشته باشد.
وی تصریح کرد : بررسی های دقیق در حریم پل ها و سازه های تاریخی این رود باید پیش از هرگونه حفاری و لوله گذاری انجام شود.
وی با اشاره به تاکید استاندار اصفهان مبنی بر رعایت تمامی ملاحظات باستان شناسی و میراث فرهنگی در اجرای این طرج یادآور شد : استاندار و معاون وی همواره تاکید می کنند که این گونه طرح ها باید با رعایت موازین میراث فرهنگی باشد تا آسیبی به گنجینه های تاریخی وارد نشود.
معاون اداره کل میراث فرهنگی اصفهان تاکید کرد که عملیات عمرانی در شهرهایی مانند کلانشهر تاریخی اصفهان به بررسی های مقوله های مختلف نظیر باستان شناسی و میراث فرهنگی نیاز دارد، زیرا بافت تاریخی این مناطق به گونه ای است که باید با دقت بیشتری طرح ها را سنجید و عملی کرد.
طاهری درباره تصفیه پساب و استفاده از آن بیان کرد : آبی که قرار است پس از تصفیه در طرح بازچرخانی آب در زاینده رود استفاده شود نیازمند بررسی دقیق از حیث املاح است تا مشخص شود که برای پایه های پل های تاریخی که در کف زاینده رود قرار دارد، مضر نیست.
به گزارش ایرنا، پل خواجو، سی و سه پل، پل جویی، پل مارنان و پل شهرستان، پل های تاریخی کلانشهر اصفهان با آوازه جهانی است که همواره مورد توجه گردشگران ایرانی و خارجی قرار می گیرد.
زاینده رود یا زنده رود به معنی رود زندگی بخش، بزرگترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که از کوه های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق حدود 200 کیلومتر پیش می رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می ریزد.
این رودخانه در حدود 10 سال گذشته بدلیل خشکسالی و کمبود منابع آبی به رودخانه فصلی تبدیل شده و در تعدادی از ماه های سال در استان اصفهان خشک است.
آخرین بار که آب در این رودخانه تا شهر اصفهان و شرق این شهرستان جریان داشت از هفته دوم فروردین تا اواسط خرداد سال 96 بود.
هرچند مرداد امسال با افزایش خروجی سد زاینده رود امسال آب در این رودخانه به مدت 10 روز به منظور آبیاری درختان و باغ های غرب استان اصفهان در محدوده شهرستان های لنجان و مبارکه واقع در غرب این خطه جریان یافت اما به شهر اصفهان نرسید.
6020/6026/
کپی شد
