در این مطلب می خوانیم:
از روی یک پل یا اطراف یک میدان و... در حال گذر هستی، در حالی که هوا در دمایی بالای 43 و شاید 53 درجه پرتوافکنی دارد، فواره های آب ناشی از «بی آبی» را می بینی که در حال بخار شدن و به هوا جهیدن است.
به یک بوستان در نزدیکی منزل خود یا مناطق دیگر می روی، به گونه ای در اوج گرمای هوا زمین اطراف باغچه ها و چمن ها حتی بیشتر از خود چمنزار و بافت های گیاهی در حال بلعیدن فواره های بی آبیِ آب گران است که تنها می توانی در تعجب خود معلق باشی.
یک روز دیگر در حال گذر از زیر پل هستی و روز در اوج گرمای هوای خود به سر می برد، به قدری باغچه های بالای پل از آبیاری اشباع شده اند که از سقف زیرین پل در راستای گلدان های سیمانی که در بالای پل قرار دارند؛ آبشارهایی نازک و پیوسته در حال آبیاری زمین است در حالی که آب به سمت جوی های کنار خیابان متواری است.
یک روز دیگر در بازه زمانی و گرمای طاقت فرسای هوای گرم شهر، آن هنگام که هر شخصی دوست دارد زیر یک فواره ی آب و یا یک وان سفید سرشار از تلالو ذرات آب خود را غرق در خنکی آب کند، یک نفر فواره ی 'آب گران شهر' را روی خودروی شخصی و یا میان کوچه محل زندگی خود باز کرده و تنها دلیلش گوشه ای لبخند وکمی تفکر و علاقه است که هنوز شاهد عدم استفاده ی صحیح از این مایه ی حیات هستیم!.
« کاهش 50 درصدی تولید برق، ناشی از افت ذخایر آبی است» این تیتر، جمله ای مهم بود که در جلسه ی دولت از سوی وزیر نیرو در هفته ی گذشته به آن اشاره کرد از این ها هم که بگذریم جمله هایی تیترگونه اعم از 'مردم، بحران آب جدی است' و یا 'مردم، کمبود آب داریم' و یا هر جمله ای دیگر مطرح شده، چه خوشمان بیاد و چه نیاد؛ حقایقی است که آنکه خود را به خواب زده، با این جملات از خواب بیدار نمی شود و نخواهد شد.
اینکه فرهنگ سازی شده یا نه در کلام نمی گنجد و زبان و قلم از گفتن آن قاصر است و از آن میگذریم. اما موضوع مهم، «درک صحیح از الگوهای مصرف در بازه های زمانی مناسب» است.
از خودمان شروع کردن بهترین نوع آموزش است. و این موضوع که بصورت عینی و عملی توانمندی های خود را در جهت انجام سیاست های بحران کمبود آب این اسطوره تاریخی، در قالب پکیج های الگوی مصرف اداری و سازمانی جدی بگیریم تنها راهکار اساسی و جامعی است که جامعه و یک کشور که هیچ، حتی دنیا را با روش اقنایی خود اغنا می کند که این شیوه و روش بهترین نوع اجابت التماس های تیتر گونه موجود در رسانه ها و مطبوعات در میزان کاهش و جلوگیری از هدررفت فواره های بی آبی و جریانات مصارف بی حد و حصر آن هم در 'بحران بی آبی' خواهد بود.
آب، مستلزم راهکارهای مدیریت مصرف ابتدا در بخش های کلان و سپس بخش های کوچک تر است تا با ارادت در پایبندی از ادبیات ترویج فرهنگ استفاده ی بهینه در تایم ها و بازه های زمانی مناسب، چگونگی نقش آفرینی و سیاست حمایت، در جلوگیری از هدررفت و ناملایمات مصرف، در جامعه ی اطلاعات ذهنی و محاسباتی تک تک افراد هوشمندانه زمینه سازی، نهادینه و در نهایت ثبت و اجرایی شود.
منبع: روزنامه شاخه سبز قم
/8138/ 6133/
انتهای پیام از روی یک پل یا اطراف یک میدان و... در حال گذر هستی، در حالی که هوا در دمایی بالای 43 و شاید 53 درجه پرتوافکنی دارد، فواره های آب ناشی از «بی آبی» را می بینی که در حال بخار شدن و به هوا جهیدن است.
به یک بوستان در نزدیکی منزل خود یا مناطق دیگر می روی، به گونه ای در اوج گرمای هوا زمین اطراف باغچه ها و چمن ها حتی بیشتر از خود چمنزار و بافت های گیاهی در حال بلعیدن فواره های بی آبیِ آب گران است که تنها می توانی در تعجب خود معلق باشی.
یک روز دیگر در حال گذر از زیر پل هستی و روز در اوج گرمای هوای خود به سر می برد، به قدری باغچه های بالای پل از آبیاری اشباع شده اند که از سقف زیرین پل در راستای گلدان های سیمانی که در بالای پل قرار دارند؛ آبشارهایی نازک و پیوسته در حال آبیاری زمین است در حالی که آب به سمت جوی های کنار خیابان متواری است.
یک روز دیگر در بازه زمانی و گرمای طاقت فرسای هوای گرم شهر، آن هنگام که هر شخصی دوست دارد زیر یک فواره ی آب و یا یک وان سفید سرشار از تلالو ذرات آب خود را غرق در خنکی آب کند، یک نفر فواره ی 'آب گران شهر' را روی خودروی شخصی و یا میان کوچه محل زندگی خود باز کرده و تنها دلیلش گوشه ای لبخند وکمی تفکر و علاقه است که هنوز شاهد عدم استفاده ی صحیح از این مایه ی حیات هستیم!.
« کاهش 50 درصدی تولید برق، ناشی از افت ذخایر آبی است» این تیتر، جمله ای مهم بود که در جلسه ی دولت از سوی وزیر نیرو در هفته ی گذشته به آن اشاره کرد از این ها هم که بگذریم جمله هایی تیترگونه اعم از 'مردم، بحران آب جدی است' و یا 'مردم، کمبود آب داریم' و یا هر جمله ای دیگر مطرح شده، چه خوشمان بیاد و چه نیاد؛ حقایقی است که آنکه خود را به خواب زده، با این جملات از خواب بیدار نمی شود و نخواهد شد.
اینکه فرهنگ سازی شده یا نه در کلام نمی گنجد و زبان و قلم از گفتن آن قاصر است و از آن میگذریم. اما موضوع مهم، «درک صحیح از الگوهای مصرف در بازه های زمانی مناسب» است.
از خودمان شروع کردن بهترین نوع آموزش است. و این موضوع که بصورت عینی و عملی توانمندی های خود را در جهت انجام سیاست های بحران کمبود آب این اسطوره تاریخی، در قالب پکیج های الگوی مصرف اداری و سازمانی جدی بگیریم تنها راهکار اساسی و جامعی است که جامعه و یک کشور که هیچ، حتی دنیا را با روش اقنایی خود اغنا می کند که این شیوه و روش بهترین نوع اجابت التماس های تیتر گونه موجود در رسانه ها و مطبوعات در میزان کاهش و جلوگیری از هدررفت فواره های بی آبی و جریانات مصارف بی حد و حصر آن هم در 'بحران بی آبی' خواهد بود.
آب، مستلزم راهکارهای مدیریت مصرف ابتدا در بخش های کلان و سپس بخش های کوچک تر است تا با ارادت در پایبندی از ادبیات ترویج فرهنگ استفاده ی بهینه در تایم ها و بازه های زمانی مناسب، چگونگی نقش آفرینی و سیاست حمایت، در جلوگیری از هدررفت و ناملایمات مصرف، در جامعه ی اطلاعات ذهنی و محاسباتی تک تک افراد هوشمندانه زمینه سازی، نهادینه و در نهایت ثبت و اجرایی شود.
منبع: روزنامه شاخه سبز قم
/8138/ 6133/
کپی شد
