در این مطلب می خوانیم:
همین که اتوبوس می پیچد دکل های برق را می بینم که تا دل آسمان رفته اند دکل هایی که انتهای آنها تا بلوار یادگار امام ادامه دارد و کودکانی که بی خبر از فردای خود دکل ها را محل بازی خود کرده اند شاید با برج ایفل اشتباه گرفته باشند، شاید این کودکان نمی دانند که این غول های آهنی برای بچه ها حاشیه شهر ارمغانی جز بیماری و درد ندارد .
سه روز پیش در قم خبرآسمانی شدن «سبحان» یکی از کودکان قمی مبتلا به سرطان خون را شنیدم ،سبحان تنها کودک درگیر بیماری سرطان خون نیست که بعداز کلی کلنجار رفتن با بیماری در نهایت درآغوش خاک آرمید بلکه سرطان خون میهمان بد شگون کودکان حریم دکل است بچه های بی گناهی که به دلایل زیاد از جمله فقر خانواده و زندگی درحاشیه شهر به سرطان خون مبتلا می شوند متاسفانه کسی هم به فکر آنان نیست.
به گفته کاظم گلابچی مدیر اجرایی موسسه کرامت (حمایت کننده کودکان سرطانی ) در قم 259 کودک مبتلا به سرطان تحت حمایت آنان است که 80درصد آنان که ساکن حریم دکل های حاشیه شهر هستند نوع سرطان آنها سرطان خون است که محیط ناسالم و فقر سرچشمه می گیرد.
به گفته وی از نوزاد یک ماهه تا نوجوان 18ساله مبتلا به بیماری سرطان خون تحت حمایت موسسه کرامت هستند و تاکنون برای 33کودک جشن ختم درمان گرفته اند که البته عده ای از آنان نیز درمان را تاب نیاورده اند به آسمان پیوسته اند تا همیشه جانشان از زندگی کردن در حاشیه شهر آسوده شود.
معضلات حاشیه شهر امروز و دیروز نیست سالهاست که بچه های مبتلا به سرطان خون یکی یکی در آغوش پدرو مادر خود جان می دهند و کسی برای آنان فکری نمی کند از شورای اسلامی شهر گرفته تا اتاق فکر استان دغدغه آنان هرچه که باشد جان ساکنان حریم دکل نیست.
این سوی شهر بودجه های میلیاردی برای زیبا سازی شهر درنظر می گیرند و بی خبرند از حال و اوضاع خانواده هایی که به گفته مدیر اجرایی موسسه کرامت تا بیش از 3کودک مبتلا به سرطان ، ام اس ودیالیزی نیز درخانه دارند.
5سال پیش قرار بود 30 هکتار از زمین‌های اطراف منطقه پردیسان برای جابجای خانه‌هایی که زیر «دکل برق» هستند به محدوده شهر اضافه شود که چنین اتفاقی رخ نداد.
سال 1389 در سفر رهبری به قم بودجه ای برای ساماندهی سکونت های غیر رسمی یا همان حاشیه شهر هزینه شود و شد متاسفانه بجای آینده نگری و رفع مشکل ساکنان حریم دکل و تعویض خانه های آنان تنها به ساخت چند بلوار و آسفالت معابر خلاصه شد.
درحالی که می شد فکری اساسی تر برای ساکنان حاشیه شهر کرد و آنان را در مناطق دیگری جا داد.
چرا این شهر برای خانواده های حاشیه شهر تنگ شده ؟ چرا کسی به فکر این کودکان مبتلا نیست ؟
روزنامه شاخه سبز
8138/ 6133/
انتهای پیام همین که اتوبوس می پیچد دکل های برق را می بینم که تا دل آسمان رفته اند دکل هایی که انتهای آنها تا بلوار یادگار امام ادامه دارد و کودکانی که بی خبر از فردای خود دکل ها را محل بازی خود کرده اند شاید با برج ایفل اشتباه گرفته باشند، شاید این کودکان نمی دانند که این غول های آهنی برای بچه ها حاشیه شهر ارمغانی جز بیماری و درد ندارد .
سه روز پیش در قم خبرآسمانی شدن «سبحان» یکی از کودکان قمی مبتلا به سرطان خون را شنیدم ،سبحان تنها کودک درگیر بیماری سرطان خون نیست که بعداز کلی کلنجار رفتن با بیماری در نهایت درآغوش خاک آرمید بلکه سرطان خون میهمان بد شگون کودکان حریم دکل است بچه های بی گناهی که به دلایل زیاد از جمله فقر خانواده و زندگی درحاشیه شهر به سرطان خون مبتلا می شوند متاسفانه کسی هم به فکر آنان نیست.
به گفته کاظم گلابچی مدیر اجرایی موسسه کرامت (حمایت کننده کودکان سرطانی ) در قم 259 کودک مبتلا به سرطان تحت حمایت آنان است که 80درصد آنان که ساکن حریم دکل های حاشیه شهر هستند نوع سرطان آنها سرطان خون است که محیط ناسالم و فقر سرچشمه می گیرد.
به گفته وی از نوزاد یک ماهه تا نوجوان 18ساله مبتلا به بیماری سرطان خون تحت حمایت موسسه کرامت هستند و تاکنون برای 33کودک جشن ختم درمان گرفته اند که البته عده ای از آنان نیز درمان را تاب نیاورده اند به آسمان پیوسته اند تا همیشه جانشان از زندگی کردن در حاشیه شهر آسوده شود.
معضلات حاشیه شهر امروز و دیروز نیست سالهاست که بچه های مبتلا به سرطان خون یکی یکی در آغوش پدرو مادر خود جان می دهند و کسی برای آنان فکری نمی کند از شورای اسلامی شهر گرفته تا اتاق فکر استان دغدغه آنان هرچه که باشد جان ساکنان حریم دکل نیست.
این سوی شهر بودجه های میلیاردی برای زیبا سازی شهر درنظر می گیرند و بی خبرند از حال و اوضاع خانواده هایی که به گفته مدیر اجرایی موسسه کرامت تا بیش از 3کودک مبتلا به سرطان ، ام اس ودیالیزی نیز درخانه دارند.
5سال پیش قرار بود 30 هکتار از زمین‌های اطراف منطقه پردیسان برای جابجای خانه‌هایی که زیر «دکل برق» هستند به محدوده شهر اضافه شود که چنین اتفاقی رخ نداد.
سال 1389 در سفر رهبری به قم بودجه ای برای ساماندهی سکونت های غیر رسمی یا همان حاشیه شهر هزینه شود و شد متاسفانه بجای آینده نگری و رفع مشکل ساکنان حریم دکل و تعویض خانه های آنان تنها به ساخت چند بلوار و آسفالت معابر خلاصه شد.
درحالی که می شد فکری اساسی تر برای ساکنان حاشیه شهر کرد و آنان را در مناطق دیگری جا داد.
چرا این شهر برای خانواده های حاشیه شهر تنگ شده ؟ چرا کسی به فکر این کودکان مبتلا نیست ؟
روزنامه شاخه سبز
8138/ 6133/
کپی شد
