به گزارش ایرنا، در این مراسم باشکوه امام جمعه موقت کاشان طی سخنانی با اشاره به جایگاه والای ششمین اختر تابناک امامت و ولایت اظهار داشت: حضرت امام صادق (ع) و پدر بزرگوارشان امام محمد باقر(ع) علوم بسته شده از آن هزار باب علمی که توسط پیامبر (ص) برای امیرالمومنین (ع) بیان شده بود را گشودند.
حجت الاسلام و المسلمین علی احتشام افزود: بسیاری از شاگردان امام صادق(ع) و پدر بزرگوارشان از مخالفان مکتب شیعه بودند، اما هر کسی که توانایی داشت در گوشه ای از علوم به رتق و فتقی بپردازد افتخار شاگردی آن امام همام را پیدا کرد.
وی درادامه با اشاره به اینکه اقتصاد مقاومتی، گریز و اتکا نداشتن به دشمن را امام صادق (ع) به ما آموخت، افزود: فقه عامی که مورد نظر امام پنجم و ششم شیعیان بود به خاطر حاکم نبودن قدرت حوزه های علمیه، فقط در بخشی از فقه منحصر شد و فقه از معنای گسترده و عام به معنای خاص تعبیر شد.
امام جعفر صادق(ع) در هفدهم ربیع الاول سال 83 هجری قمری در مدینه و در خانه امام محمد باقر(ع) پیشوای پنجم شیعیان دیده به جهان گشود. کنیه آن حضرت «ابو عبدالله» و لقبش «صادق» است.
آن حضرت از مکتب نورانی و آسمانی جدش امام سجاد(ع) پیشوای چهارم شیعیان و پدرش امام محمدباقر(ع) کسب فیض کرد، ایشان پس از شهادت پدر بزرگوارش در سن 31 سالگی به امامت رسیدند و با پایه ریزی مکتب جعفری موجب بازسازی و زنده نگه داشتن شریعت محمدی(ص) شدند.
همه جریان ها و حرکت های علمی مسلمانان در دوره امامت امام صادق(ع) رونق گرفت و مجالس درس و مناظره های علمی دایر و از رونق خاصی برخوردار شد، در همین راستا امام شاگردان بسیاری را برای عرضه افکار خالص اسلام و طرد اندیشه های باطل و منحرف تربیت کردند.
دوران امامت 34 ساله ایشان مصادف با اواخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان بود که سرانجام این امام بزرگوار در 65 سالگی بر اثر توطئه های منصور عباسی در سال 148 هجری به شهادت رسیدند.
7403/ 6133/
انتهای پیام حجت الاسلام و المسلمین علی احتشام افزود: بسیاری از شاگردان امام صادق(ع) و پدر بزرگوارشان از مخالفان مکتب شیعه بودند، اما هر کسی که توانایی داشت در گوشه ای از علوم به رتق و فتقی بپردازد افتخار شاگردی آن امام همام را پیدا کرد.
وی درادامه با اشاره به اینکه اقتصاد مقاومتی، گریز و اتکا نداشتن به دشمن را امام صادق (ع) به ما آموخت، افزود: فقه عامی که مورد نظر امام پنجم و ششم شیعیان بود به خاطر حاکم نبودن قدرت حوزه های علمیه، فقط در بخشی از فقه منحصر شد و فقه از معنای گسترده و عام به معنای خاص تعبیر شد.
امام جعفر صادق(ع) در هفدهم ربیع الاول سال 83 هجری قمری در مدینه و در خانه امام محمد باقر(ع) پیشوای پنجم شیعیان دیده به جهان گشود. کنیه آن حضرت «ابو عبدالله» و لقبش «صادق» است.
آن حضرت از مکتب نورانی و آسمانی جدش امام سجاد(ع) پیشوای چهارم شیعیان و پدرش امام محمدباقر(ع) کسب فیض کرد، ایشان پس از شهادت پدر بزرگوارش در سن 31 سالگی به امامت رسیدند و با پایه ریزی مکتب جعفری موجب بازسازی و زنده نگه داشتن شریعت محمدی(ص) شدند.
همه جریان ها و حرکت های علمی مسلمانان در دوره امامت امام صادق(ع) رونق گرفت و مجالس درس و مناظره های علمی دایر و از رونق خاصی برخوردار شد، در همین راستا امام شاگردان بسیاری را برای عرضه افکار خالص اسلام و طرد اندیشه های باطل و منحرف تربیت کردند.
دوران امامت 34 ساله ایشان مصادف با اواخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان بود که سرانجام این امام بزرگوار در 65 سالگی بر اثر توطئه های منصور عباسی در سال 148 هجری به شهادت رسیدند.
7403/ 6133/
کپی شد
