در این مطلب می خوانیم:
وقتی درلابلای کتاب های دینی ورق می‌زنیم سیره ائمه اطهار سلام الله علیهم اجمعین در برخورد با کارگران بسیار درخور توجه است.
در سیره امام کاظم علیه السلام بارها خوانده ایم که آن امام همام چگونه بر دستان کارگر بوسه می زد.
بوسه مقدسی که پیشوای مسلمین برابر مقام کارگر اظهار می کند.
بیانات مکرر ائمه معصومین بر رعایت حقوق و حتی پرداخت دستمزد کارگران قبل از خشک شدن عرق آنها تأکید دارد.
یازدهم اردیبهشت ماه روز جهانی کار و کارگر نامگذاری شده است شاید بهترین فرصت برای اصحاب رسانه باشد که درباره آنها هم صحبت کنند ؛ قلم بزنند ؛صدای آنها را بشنوند و درد دل هایشان را منتشر کنند.
بسیار شنیده ایم جماعتی از کارگران در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق ماهیانه خویش اعتراض کرده اند و در پی آن هم اخراج و بیکار.
کارگران در حقیقت ضعیف‌ترین قشر اجتماعی ما هستند ؛امنیت شغلی ناپایدار ، عدم تامین اجتماعی، نبود بیمه‌ها و حقوق های پایین همواره آنها را در پیچ و خم زندگی تحت فشار قرار داده است.
کارگران بر اساس حرفه و مهارت تقسیم بندی می شوند و در کارگاههای مختلف جذب و به کار گمارده می‌شوند.
در این نوشتار بد نیست به قشری از کارگران اشاره کنیم که حتی از پایین‌ترین حقوق اولیه کارگری برخوردار نیستند.
بلی خبرنگاران شاید تنها بخشی از کار گران باشند که هیچ وقت حق و حقوق ایشان شایسته و بایسته نبوده است.
حتی کارگران خبرنگار خود هم نمی دانند در واقع می توانند از حقوق اولیه کارگری برخوردار باشد.
در همین شهر ما «قم» به کارگران خبرنگار در ازای یک یا دو ساعت فعالیت خبری 1000 تا 2000 تومان پرداخت می شود! در کجای حقوق انسانی این ظلم قابل پذیرش است ؟ تاسف بار آن است که این اربابان کارفرما به بخش خصوصی هم تعلق ندارند.
وقتی که روز کارگر می شود برخی از مدیران و صاحب منصبان بازی با واژگان را خوب انجام می دهند.
فرصتی که مشکلات و مسائل کارگران خبرنگار این شهر را در ذهنم مرور می کنم درد سنگینی بر سینه م احساس می کنم.
کجاست تامین اجتماعی !
کجاست حداقل حق و حقوق قانون کار!
در آخرین خبر شنیدم که یکی از خبرگزاریهای غیر خصوصی عریض و طویل به راحتی یکی از خبرنگاران خود را از کار محروم کرده است و آن خبرنگار به دنبال دریافت پایینتر از حداقل دستمزد کارگری خبر هم محروم شده است.
در این میان هستند اربابان و کارفرمایان این کارگران که سفرها و مأموریت های متعدد خارج از کشور را دارند که دریغ از یک ثمر یا اثر مفید.
در پایان نمی دانم که روز کارگر را به همه زحمت کشان این صنف تبریک بگویم یا خیر ! ولی روزگار سخت به پایان خواهد رسید در روزی که کسی به دیگری ظلم نخواهد کرد و آنان که ستم کرده اند نگه داشته می‌شوند تا پاسخ کردارشان را ببینند.
اللهم عجل لولیک الفرج
/8138/ 6133/
انتهای پیام وقتی درلابلای کتاب های دینی ورق می‌زنیم سیره ائمه اطهار سلام الله علیهم اجمعین در برخورد با کارگران بسیار درخور توجه است.
در سیره امام کاظم علیه السلام بارها خوانده ایم که آن امام همام چگونه بر دستان کارگر بوسه می زد.
بوسه مقدسی که پیشوای مسلمین برابر مقام کارگر اظهار می کند.
بیانات مکرر ائمه معصومین بر رعایت حقوق و حتی پرداخت دستمزد کارگران قبل از خشک شدن عرق آنها تأکید دارد.
یازدهم اردیبهشت ماه روز جهانی کار و کارگر نامگذاری شده است شاید بهترین فرصت برای اصحاب رسانه باشد که درباره آنها هم صحبت کنند ؛ قلم بزنند ؛صدای آنها را بشنوند و درد دل هایشان را منتشر کنند.
بسیار شنیده ایم جماعتی از کارگران در اعتراض به پرداخت نشدن حقوق ماهیانه خویش اعتراض کرده اند و در پی آن هم اخراج و بیکار.
کارگران در حقیقت ضعیف‌ترین قشر اجتماعی ما هستند ؛امنیت شغلی ناپایدار ، عدم تامین اجتماعی، نبود بیمه‌ها و حقوق های پایین همواره آنها را در پیچ و خم زندگی تحت فشار قرار داده است.
کارگران بر اساس حرفه و مهارت تقسیم بندی می شوند و در کارگاههای مختلف جذب و به کار گمارده می‌شوند.
در این نوشتار بد نیست به قشری از کارگران اشاره کنیم که حتی از پایین‌ترین حقوق اولیه کارگری برخوردار نیستند.
بلی خبرنگاران شاید تنها بخشی از کار گران باشند که هیچ وقت حق و حقوق ایشان شایسته و بایسته نبوده است.
حتی کارگران خبرنگار خود هم نمی دانند در واقع می توانند از حقوق اولیه کارگری برخوردار باشد.
در همین شهر ما «قم» به کارگران خبرنگار در ازای یک یا دو ساعت فعالیت خبری 1000 تا 2000 تومان پرداخت می شود! در کجای حقوق انسانی این ظلم قابل پذیرش است ؟ تاسف بار آن است که این اربابان کارفرما به بخش خصوصی هم تعلق ندارند.
وقتی که روز کارگر می شود برخی از مدیران و صاحب منصبان بازی با واژگان را خوب انجام می دهند.
فرصتی که مشکلات و مسائل کارگران خبرنگار این شهر را در ذهنم مرور می کنم درد سنگینی بر سینه م احساس می کنم.
کجاست تامین اجتماعی !
کجاست حداقل حق و حقوق قانون کار!
در آخرین خبر شنیدم که یکی از خبرگزاریهای غیر خصوصی عریض و طویل به راحتی یکی از خبرنگاران خود را از کار محروم کرده است و آن خبرنگار به دنبال دریافت پایینتر از حداقل دستمزد کارگری خبر هم محروم شده است.
در این میان هستند اربابان و کارفرمایان این کارگران که سفرها و مأموریت های متعدد خارج از کشور را دارند که دریغ از یک ثمر یا اثر مفید.
در پایان نمی دانم که روز کارگر را به همه زحمت کشان این صنف تبریک بگویم یا خیر ! ولی روزگار سخت به پایان خواهد رسید در روزی که کسی به دیگری ظلم نخواهد کرد و آنان که ستم کرده اند نگه داشته می‌شوند تا پاسخ کردارشان را ببینند.
اللهم عجل لولیک الفرج
/8138/ 6133/
کپی شد
