در این مطلب می خوانیم:
از جمله مشکلات اجتماعی شهر قم، تحمل وضع موجود و گشتن به دنبال مقصر است. بر خلاف این نگاه غلط و بی نتیجه، عده ای هم نگاه دیگری را دارند که باید شرایط موجود را به سمت شرایط مطلوب تغییر داد * ایستادن یعنی مرداب * این نگاه دوم به نظر عاقلانه می آید.
مثلاً وقتی مردم شهر را می بینند که بیشتر خودروها تک سر نشین اند و خودشان هم دارند به این وضع دامن می زنند در واقع شرایط موجود را تحمل و آن را بر دیگران هم تحمیل می کنند.
این رفتار همان 'مشکل ساز اصلی' در مسائل اجتماعی ماست. در برابر این افراد بی تحرک، عده ای انسان خوش فکر هم هستند که پنج نفر هستند – اگر چه مقداری برایشان سخت است ولی چون 4 که منزل و محل کارشان کی جاست (همزیستانِ همکار )، هر روز یکی از همکاران خودروی خودش را می آورد و بقیه را هم به مقصد میرساند و بر می گرداند.
البته این افراد بر این پیمان هستند که قانون اخلاقی * سه شنبه های بدون خودرو * را رعایت کنند. نتیجه این نگاه عاقلانه چیست ؟؟ هر فرد در هفته 1 روز خودرو استفاده میکند.
پس پنج روز دیگر از رانندگی معاف است. 80 درصد از مصرف بنزینش کم می شود. روزی 2 تا نیم ساعت بدون عذاب وجدان با همکارانش بگو بخند حلال!! دارد. بدون آقا بالاسر بودن، هم در کاهش آلودگی حرکت کرده و هم فرهنگ سازی.
بیایید منصفانه فواید این طرح را در چند سال بررسی کنیم. آن وقت متقاعد میشویم که می شود با یک ذهن امیدوار و یک حرکت خوب، کاری برای کشور کرد و قدمی برای تعالی و رشد عقل و اخلاق برداشت. برقی کردن حمل و نقل شهری قدمی در جهت کاهش آلودگی مرکز شهر است. خودروی برقی خودروی دوستدار محیط زیست است.
دوچرخه برای منطقه پردیسان یک نعمت به حساب می آید. بیاییم شهر را از دود پاک کنیم. همین تهران دودی برایمان بس است.
* شهر را پاک کنیم تا همه مان دیده شویم *
* دست همت بدهیم بلکه پسندیده شویم *
/8138/ 6133/ تنظیم کننده: فرزانه پیری **انتشار- جعفرمسلمی
انتهای پیام از جمله مشکلات اجتماعی شهر قم، تحمل وضع موجود و گشتن به دنبال مقصر است. بر خلاف این نگاه غلط و بی نتیجه، عده ای هم نگاه دیگری را دارند که باید شرایط موجود را به سمت شرایط مطلوب تغییر داد * ایستادن یعنی مرداب * این نگاه دوم به نظر عاقلانه می آید.
مثلاً وقتی مردم شهر را می بینند که بیشتر خودروها تک سر نشین اند و خودشان هم دارند به این وضع دامن می زنند در واقع شرایط موجود را تحمل و آن را بر دیگران هم تحمیل می کنند.
این رفتار همان 'مشکل ساز اصلی' در مسائل اجتماعی ماست. در برابر این افراد بی تحرک، عده ای انسان خوش فکر هم هستند که پنج نفر هستند – اگر چه مقداری برایشان سخت است ولی چون 4 که منزل و محل کارشان کی جاست (همزیستانِ همکار )، هر روز یکی از همکاران خودروی خودش را می آورد و بقیه را هم به مقصد میرساند و بر می گرداند.
البته این افراد بر این پیمان هستند که قانون اخلاقی * سه شنبه های بدون خودرو * را رعایت کنند. نتیجه این نگاه عاقلانه چیست ؟؟ هر فرد در هفته 1 روز خودرو استفاده میکند.
پس پنج روز دیگر از رانندگی معاف است. 80 درصد از مصرف بنزینش کم می شود. روزی 2 تا نیم ساعت بدون عذاب وجدان با همکارانش بگو بخند حلال!! دارد. بدون آقا بالاسر بودن، هم در کاهش آلودگی حرکت کرده و هم فرهنگ سازی.
بیایید منصفانه فواید این طرح را در چند سال بررسی کنیم. آن وقت متقاعد میشویم که می شود با یک ذهن امیدوار و یک حرکت خوب، کاری برای کشور کرد و قدمی برای تعالی و رشد عقل و اخلاق برداشت. برقی کردن حمل و نقل شهری قدمی در جهت کاهش آلودگی مرکز شهر است. خودروی برقی خودروی دوستدار محیط زیست است.
دوچرخه برای منطقه پردیسان یک نعمت به حساب می آید. بیاییم شهر را از دود پاک کنیم. همین تهران دودی برایمان بس است.
* شهر را پاک کنیم تا همه مان دیده شویم *
* دست همت بدهیم بلکه پسندیده شویم *
/8138/ 6133/ تنظیم کننده: فرزانه پیری **انتشار- جعفرمسلمی
کپی شد
