به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین از قم، آیت‌الله مکارم شیرازی، شامگاه سه شنبه در همایش انجمن علمی ارتباطات و تبلیغ حوزه علمیه قم که به همت دارالقرآن علامه طباطبایی(ره) در قم برگزار شد، گفت: زمانی خداوند می خواهد که نام کسی را جاویدان کند، این چنین به دل یک خیّر می‌ا‌ندازد که خانه ایشان را بخرد و به دارالقرآن مبدل کند.
وی افزود: قرآن خطابات مختلفی دارد و هر کدام از آنها مخاطبانی دارد و مطابق بر هر مخاطبی، برنامه ای پیاده کرده که مطابق اصول خطابه است.
این مرجع تقلید بیان کرد: 20 آیه از آیه قرآن به بحث «یَا أَیُّهَا النَّاس» اشاره کرده؛ این خطابات مرتبط با مباحث بلاغت است؛ یاایهاالآدم نیز در چند مورد پس از بحث خلقت آدم بیان شده است؛ «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» بسیار به کار رفته است و «یا أُولِوالالْبَاب» نیز چندان تکرار نشده است.
وی تصریح کرد: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا» بیشتر در خصوص احکام از جمله روزه و قصاص و.... بیان شده است. احکام اصلی و فرعیه نیز در این قالب خطابی بیان شده است.
این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: «یا أُولِوالالْبَاب» در مسائل علمی و منطقی بیان شده است؛ در آیه 179 سوره بقره از جمله این آیات است؛ در اینجا خداوند به یک بحث عقلی اشاره می کند و به همین خاطر چنین خطابی بیان می کند.
وی بیان کرد: قرآن کریم در هر خطاب خود به شکل حساب شده آن بحث را مطرح می کند؛ دانشمندان و فضلا نیز باید چنین اصلی را رعایت کنند و مطابق مخاطب، مباحث خود را مطرح کنند؛ نباید بحثی که در میان حوزویان و دانشجویان و کودکان و ... بیان می‌شود، یکسان باشد.
آیت الله مکارم شیرازی تصریح کرد: گاهی اوقات، ائمه‌معصومین(ع) برای سوالی واحد، پاسخ دیگری ارائه می کردند؛ یعنی مطابق با درک و شعور افراد جواب می‌دادند؛ مثلا اینکه برخی در باب سفسطه مطرح می‌کنند که آیا خداوند می‌تواند مثل خود را بسازد؟ دو پاسخ در این باب مطرح شده که هر کدام مطابق حال سوال کننده است.
این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: پاسخ اول از سوی امام رضا(ع) مطرح شده است؛ ایشان در پاسخ به یک فردی که از ایشان پرسید که آیا خداوند می‌تواند عالم را در یک تخم‌مرغ جای دهد، مطابق به درک و فهم آن مردم پاسخ دادند که خداوند جهان را در چشمی جای داده است که از تخم‌مرغ هم کوچک‌تر است.
این مرجع تقلید بیان کرد: امام صادق(ع) بیان فرمودند که این سوال از امام علی(ع) نیز مطرح شد که ایشان پاسخ دادند خداوند بر همه چیز قدرت دارد و قدرت نیز به محال تعلق نمی‌گیرد؛ به تعبیر دیگر قدرت فاعلیت است و محل به قابلیت است.
48
